Διόλου κολακευτική η ακριβής μεταφορά του ονόματός της στα ελληνικά από την αλβανική απ’ όπου υιοθετήθηκε και καθιερώθηκε η συνοικία στα βορειοανατολικά ριζά της Ακρόπολης. Στην καθομιλουμένη των γειτόνων «νονών» της, «πλάκα» σημαίνει ηλικιωμένη / πολυκαιρισμένη / γριά! Αλλά η πλούσια ελληνική γλώσσα έδωσε στον γοητευτικότερο οικισμό της Αθήνας το ευγενές «παλιά πόλη» κι ας πρόκειται όντως για συνοικία που όχι μόνον επικυρώνει τον όγκο των ετών της, αλλά χρονολογείται και από την προϊστορία. Για όσους αναρωτιούνται πώς στο βάθος των χιλιετηρίδων και με το πέρασμα κόσμου και ντουνιά από τα μονοπάτια της επιλέχθηκε για την Πλάκα αλβανικό όνομα, η απάντηση βρίσκεται κρυμμένη στις σελίδες τής σχετικά πρόσφατης ιστορίας. Τον 12ο αι. πειρατική επιδρομή τρέπει σε φυγή τους κατοίκους της περιοχής, η οποία θα παραμείνει έρημη για τέσσερις ολόκληρους αιώνες! Θα κατοικηθεί εκ νέου την περίοδο της Τουρκοκρατίας (αυτή την εποχή οι κατοικίες περιορίζονται μόνον πέριξ του χορηγικού μνημείου του Λυσικράτη), ειδικότερα τον 16ο αι., από Αλβανούς φρουρούς της πόλης, […]
* This article was originally published here