Η συμπλήρωση 50 ετών από την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο επιβάλλει να επαναληφθούν μερικές βασικές θέσεις, που εκφράζουν το έθνος μας. Η βασικότερη όλων είναι πως μόνη δίκαιη και βιώσιμη λύση για την Κύπρο είναι η απαλλαγή από τη νόσο της κατοχής των εδαφών της από τους Τούρκους.
- «Η θέση μας», εφημερίδα «δημοκρατία»
Όλα τα υπόλοιπα αποτελούν ημίμετρα, τα οποία νομιμοποιούν την εισβολή του Αττίλα, τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξαν οι βάρβαροι επιδρομείς και την παράνομη εκμετάλλευση των περιουσιών των Ελλήνων από Τουρκοκυπρίους και εποίκους, που κουβαλήθηκαν στη Μεγαλόνησο από τα βάθη της Ανατολίας. Μόνο η ελευθερία είναι λύση που αρμόζει και δικαιούνται οι Έλληνες – και γι’ αυτήν πάντοτε αγωνίζονται.
Η «δημοκρατία» για τη συμπλήρωση μισού αιώνα από τα δραματικά γεγονότα του 1974 τίμησε τους αγώνες και τις θυσίες των Ελλήνων του νησιού και των πολεμιστών μας με το χθεσινό φύλλο της, το οποίο ήταν εξ ολοκλήρου αφιερωμένο σε αυτή την υπόθεση.
Επίσης, ως ενημερωτικό μέσο που σέβεται το καθήκον του στον λαό και στην πατρίδα, ασχολούμαστε σε καθημερινή βάση με τα εθνικά θέματα της Ελλάδας – και ιδιαίτερα με ό,τι αφορά στη Μεγαλόνησο.
Ενώ η στάση που κρατά η «δημοκρατία» θα έπρεπε να αποτελεί τον κανόνα, δυστυχώς τείνει να θεωρηθεί εξαίρεση. Η πλειονότητα των συστημικών ΜΜΕ είτε «αμέλησε» να ασχοληθεί με τη μαύρη επέτειο είτε περιόρισε το θέμα σε σύντομες, επιφανειακές αναφορές – κι αυτό ισχύει και για τα κρατικά ΜΜΕ.
Το ίδιο συνέβη και με τα πολιτικά κόμματα και την προεδρία της δημοκρατίας. Τα γεγονότα που τραυμάτισαν το έθνος έρχονται σε δεύτερη και τρίτη μοίρα σε σχέση με άλλα. Κερασάκι στην τούρτα της αδιαφορίας είναι η περιβόητη «γιορτή» της δημοκρατίας, η οποία είθισται να χαίρει μεγαλύτερης δημοσιότητας από όσα έγιναν στην Κύπρο πριν από 50 χρόνια.
Από την άλλη πλευρά, αυτή η γιορτή μπορεί να προβάλλεται έντονα από τα ΜΜΕ, αλλά δεν έχει καμία επίδραση στη λαϊκή ψυχή. Δεν έχει αφομοιωθεί από τον λαό. Ο λόγος είναι πολύ απλός: δεν υπάρχει χώρος για γιορτές και φιέστες για την αποκατάσταση της δημοκρατίας την περίοδο που ο νους όλων έχει συνδέσει με την κυπριακή τραγωδία. Δεν ανθούν οι γιορτές πάνω στις στάχτες της Κύπρου.
Η γιορτή για την αποκατάσταση της δημοκρατίας πρέπει να γίνεται. Επιβάλλεται η συμμετοχή των κομμάτων και του λαού σε αυτήν (μια και το πολίτευμα δεν πρέπει να λειτουργεί σαν κλειστό κλαμπ). Όμως, είναι απαραίτητο να γίνουν δραστικές αλλαγές στον τρόπο πραγματοποίησής της.
Η πρώτη μπορεί να είναι η αλλαγή ημερομηνίας. Να μη συμπίπτει με τον Αττίλα. Η δημοκρατία συνδέεται με την ελευθερία και όχι με εισβολές Τούρκων.