Tα τελευταία επτά χρόνια, ίσως και περισσότερο, το γαλλικό πολιτικό σύστημα προσποιείται ότι είναι δημοκρατία, ενώ όλα τα βασικά χαρακτηριστικά της καταπατούνται.
- Από τη Μαρία Δεναξά
Προσποιείται ότι είναι μια ευημερούσα χώρα, ενώ έχει κατακρεουργηθεί από το κεφάλαιο και δεν είναι πλέον τίποτα περισσότερο από μια αποβιομηχανοποιημένη περιοχή παροχής υπηρεσιών. Προσποιείται ότι είναι μια κανονικά διοικούμενη χώρα, ενώ στην πραγματικότητα είναι χρεοκοπημένη. Προσποιείται ότι κυβερνάται, ενώ τα υπουργεία είναι κατειλημμένα σε μεγάλο βαθμό από διεφθαρμένους, και το Μέγαρο των Ηλυσίων από έναν παιδαριώδη και ανώριμο άνδρα, που ορισμένοι ψυχίατροι περιγράφουν -με μια υπερβολή ίσως- ως ψυχοπαθή.
Μετά την ανακοίνωση της διάλυσης του Κοινοβουλίου, τα ψέματα πολλαπλασιάστηκαν και το θέατρο του παραλόγου έχει μετατραπεί σε τσίρκο. Ενώ στον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών το 80% των πολιτών ήταν κατά του προεδρικού συνασπισμού «Μαζί», χάρη στις αποχωρήσεις και τις «συμμαχίες», ο Μακρόν θα βρεθεί με μια πολύ μεγαλύτερη κοινοβουλευτική ομάδα απ ό,τι αναμενόταν, αν πιστέψουμε τις τελευταίες δημοσκοπήσεις: η Εθνική Συσπείρωση της Μαρίν Λεπέν φέρεται ότι αποσπά από 190 έως 220 έδρες, κι αυτό την απομακρύνει από την επίτευξη απόλυτης πλειοψηφίας, για την οποία απαιτούνται 289 έδρες. Η αριστερή συμμαχία, το Νέο Λαϊκό Μέτωπο, θα μπορούσε να λάβει από 159 έως 183 έδρες, κι ο προεδρικός συνασπισμός φαίνεται ότι λαμβάνει από 110 έως 135 έδρες, κάτι που θα του επέτρεπε να περιορίσει αρκετά το μέγεθος της απώλειας. Τέλος, οι Ρεπουμπλικάνοι αναμένεται να εκλέξουν μόνο 30 έως 50 βουλευτές.
Ετσι, για πολλοστή φορά, οι Γάλλοι βρέθηκαν να παρακολουθούν την παράσταση της σύστασης «του μεγάλου δημοκρατικού αναχώματος» απέναντι στην Ακροδεξιά, την οποία σκηνοθέτησε μια πλουτοκρατική ολιγαρχία και την εκτέλεσαν οι μαριονέτες της, που αυτοπροσδιορίζονται ως πολιτικοί. Μόνο και που, εδώ και τουλάχιστον 20 χρόνια, αυτή η ψευτοπαράσταση παράγει το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που υπόσχεται.
Κι εδώ είναι ο πραγματικός φασισμός. Ο νεοφασισμός τύπου Μακρόν, που αντιστρέφει τα πάντα και κυρίως το νόημα των λέξεων για να μπερδέψει τις βελάζουσες μάζες. Που στέλνει τις δυνάμεις ασφαλείας να βγάζουν τα μάτια των Γάλλων πολιτών, οι οποίοι διαδηλώνουν επειδή βαρέθηκαν να τους ληστεύουν. Αυτό είναι το νόημα του πραγματικού φασισμού που στη δυστοπία μας το αποκαλούν και «δημοκρατικό ανάχωμα»!
Και για να πάμε παρακάτω: τις τελευταίες ημέρες υπήρξε μεγάλη αύξηση στον αριθμό των άρθρων στο γαλλικό Τύπο, ο οποίος ελέγχεται από κροίσους της παγκόσμιας ελίτ, που αναφέρουν ξεκάθαρα τη σύσταση μιας «τεχνοκρατικής κυβέρνησης» σχεδόν την επόμενη ημέρα των εκλογών, αποτελούμενης από «ειδικούς» -βλέπε τεχνοκράτες-, που θα αναλάβουν τα ηνία της εξουσίας στη Γαλλία.
Στην Ελλάδα είχαμε την κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου και την τρόικα. Στη Γαλλία, που μετά τον δεύτερο γύρο των βουλευτικών εκλογών θα βρεθεί χωρισμένη στα τρία, πολλοί είναι εκείνοι που προβλέπουν πως θα πέσει η μάσκα της ψευτοδημοκρατίας, για να τεθεί η χώρα επίσημα υπό την κηδεμονία των Βρυξελλών και ενδεχομένως υπό την καθοδήγηση κι άλλων διεθνών οργανισμών (βλέπε ΔΝΤ), ώστε η βρόμικη δουλειά εις βάρος των Γάλλων να περάσει σε άλλη πίστα.
Κάτι τέτοιο υποστηρίζουν οι πολιτικοί αναλυτές ότι θα μπορούσε να συμβεί είτε άμεσα, ύστερα από την αποτυχία μιας κυβέρνησης υπό τον Ζορντάν Μπαρντελά, είτε μετά την αποτυχία μιας «πλουραλιστικής» κυβέρνησης από το λεγόμενο «δημοκρατικό τόξο». Και τότε ο Μακρόν θα είναι σε θέση να διορίσει τεχνοκρατική κυβέρνηση.
Κάθε μέρα που περνά, όλο αυτό το τσίρκο των αιφνιδιαστικών εκλογών, για τους πολύ ψαγμένους, θυμίζει τη στρατηγική χειραγώγησης «παράθυρο Οβερτον», σύμφωνα με το οποίο οι ακραίες ιδέες ή απαράδεκτες ενέργειες που κάποτε θεωρούνταν απορριπτέες γίνονται τελικά μακροπρόθεσμα αποδεκτές από τη μάζα.
Και πώς αλλιώς θα γινόταν αποδεκτός ο πραγματικός στόχος, όπως είναι για παράδειγμα η καταστροφή της περίφημης γαλλικής υγειονομικής περίθαλψης, του ασφαλιστικού συστήματος, η ιδιωτικοποίηση των πάντων, η εισαγωγή της «πράσινης» φορολογίας, το ξεπούλημα της γαλλικής εθνικής κληρονομιάς κ.λπ.;
Με λίγα λόγια, οι «αιφνιδιαστικές» εκλογές αποτέλεσαν τον τρόπο αποπολιτικοποίησης της λιτότητας και θα επιτρέψουν στον τεχνοκράτη πρωθυπουργό όχι μόνο να ασχολείται με τις τρέχουσες υποθέσεις, αλλά και να διασφαλίσει ότι η Γαλλία θα διαλυθεί «δημοκρατικά», μέσα σε ένα παγκοσμιοποιημένο σχέδιο Ε.Ε., ΝΑΤΟ, ΔΝΤ, ΠΟΥ…
Οριακή η απόλυτη πλειοψηφία για τον Εθνικό Συναγερμό (RN)
Οριακή δείχνει ότι θα είναι η μάχη του κόμματος του Εθνικού Συναγερμού (RN) στη Γαλλία για τον διακηρυγμένο στόχο της απόλυτης πλειοψηφίας στον δεύτερο γύρο των βουλευτικών εκλογών της προσεχούς Κυριακής. Τρεις κατά σειρά δημοσκοπήσεις επιβεβαιώνουν πως το κόμμα της Μαρίν Λεπέν θα χρειαστεί να κάνει υπέρβαση για να εξασφαλίσει τον πολυπόθητο απόλυτο έλεγχο του γαλλικού Κοινοβουλίου.
Σύμφωνα με τα τελευταία δημοσκοπικά ευρήματα της OpinionWay για λογαριασμό της καθημερινής επιχειρηματικής εφημερίδας «Les Echos», ο Εθνικός Συναγερμός δείχνει να συγκεντρώνει έναν αριθμό μεταξύ 205 και 230 εδρών, που είναι εμφανώς μεγαλύτερος από τις έδρες του αριστερού Νέου Λαϊκού Μετώπου (NPF), με 145-175 έδρες, αλλά δεν αρκεί για μια αυτοδύναμη διακυβέρνηση. Στην τρίτη θέση ακολουθούν οι «κεντρώοι» του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν με 130-162 έδρες. Οπως προβλέπει το γαλλικό εκλογικό σύστημα, για την επίτευξη της απόλυτης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας απαιτούνται τουλάχιστον 289 έδρες.
Την ίδια στιγμή, διάχυτη είναι η ανησυχία που επικρατεί μεταξύ υπαλλήλων και διπλωματών στους διαδρόμους των θεσμικών οργάνων της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες, εν όψει του καθοριστικού δεύτερου γύρου των γαλλικών βουλευτικών εκλογών, όπως επισημαίνουν δημοσιεύματα στον γαλλικό Τύπο. Ο φόβος για ένα επικείμενο «χάος», με προφανή κίνδυνο μπλοκαρίσματος της Ε.Ε. και «απώλεια επιρροής» για το Παρίσι, στοιχειώνει τους Ευρωπαίους αξιωματούχους, οι οποίοι δείχνουν απρόθυμοι να δεχτούν το κυριακάτικο εκλογικό αποτέλεσμα. Οπως αναφέρει η εφημερίδα «Le Figaro», η προοπτική νίκης του κόμματος της Λεπέν φαίνεται να ενοχλεί περισσότερο από μια αριστερή κυβέρνηση.
ΝΑΤΟ – Ουκρανία
Κυρίαρχη αιτία εμφανίζεται η στάση που θα κρατήσουν Λεπέν και Μπαρντελά στον πόλεμο Ουκρανίας – Ρωσίας και στη στήριξη του Κιέβου. Αρκετοί εκτιμούν ότι θα υπάρξουν σφοδρές ευρωπαϊκές συγκρούσεις, με φόντο το χρέος και τον μελλοντικό ευρωπαϊκό προϋπολογισμό.
Για «μεγάλη ζάλη» που έχει κυριεύσει το γαλλικό υπουργείο Εξωτερικών κάνει λόγο δημοσίευμα και στην εφημερίδα «Liberation», καθώς -όπως σημειώνεται- υπάρχει αναστάτωση σε πολυάριθμους διπλωμάτες με διπλή ιθαγένεια, οι οποίοι από τις δηλώσεις του επικεφαλής του κόμματος της Λεπέν, του Ζορντάν Μπαρντελά, συνειδητοποιούν ότι δεν θα έχουν πρόσβαση σε θέσεις ευθύνης που θεωρούνται πολύ «ευαίσθητες».
«Ο αποκλειστικός τομέας του προέδρου, που μερικές φορές παρερμηνεύεται, δεν κατοχυρώνεται στο Σύνταγμα. Προφανώς θ’ αμφισβητηθεί. Οσον αφορά την Ουκρανία, τη σχέση με τη Ρωσία, τη Μέση Ανατολή, το ΝΑΤΟ, όσον αφορά την κλιματική αλλαγή, αλλά ειδικά την Ευρώπη, οι απόψεις είναι αντίθετες. Αν υπάρξει συγκατοίκηση, αναπόφευκτα θα είναι συγκρουσιακή. Αυτό θα οδηγήσει σε αποδυνάμωση και στη συνέχεια σε διαγραφή της γαλλικής διπλωματίας» αναφέρει στην εφημερίδα Γάλλος διπλωμάτης που θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του.