Η υποψηφιότητα τής περιφερόμενης στα σαλόνια του συστήματος Άννας για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ ομολογουμένως προκάλεσε έκπληξη...
Eίναι ίσως το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα που επιβεβαιώνει τον κανόνα που λέει ότι στην πολιτική χρειάζεται πλεόνασμα θράσους
Όχι μόνο γιατί έχει βεβαρυμένο πολιτικό μητρώο –ας μην ξεχνάμε ότι ως υπουργός Παιδείας κατάφερε για πρώτη φορά στη μεταπολίτευση οι μαθητές να μην έχουν βιβλία αλλά φωτοτυπίες– αλλά κυρίως γιατί η Αννα δεν είναι ΠΑΣΟΚ. Αλησμόνητο το μεγαλοπρεπές άδειασμα από τη Φώφη Γεννηματά: «Οσο για την κυρία Διαμαντοπούλου, γνωρίζει το πανελλήνιο ότι έχει αποχωρήσει από το ΠΑΣΟΚ από το 2013».
Γιατί όμως η κυρία Διαμαντοπούλου που υπήρξε πυλώνας του συστήματος Μητσοτάκη βάζει τώρα υποψηφιότητα για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ και πόσες ελπίδες έχει να εκλεγεί; Η απάντηση στο δεύτερο ερώτημα είναι εύκολη: Καμία πιθανότητα. Το πιθανότερο είναι, αν μέχρι το τέλος παραμείνουν οκτώ υποψήφιοι, να τερματίσει στην… ένατη θέση. Όσον αφορά το πρώτο ερώτημα –εδώ υπεισέρχεται ο παράγοντας θράσος– η κυρία Διαμαντοπούλου βλέπει πλέον ότι αποδομείται το σύστημα Μητσοτάκη και προσπαθεί να λάβει θέση για τις εξελίξεις της επόμενης ημέρας. Μια θεσούλα θα είναι πάντα καλοδεχούμενη από την περιφερόμενη Αννα. Πέραν του ότι διά της
Περίσσευμα θράσους διαθέτει όμως και η Μαρία Συρεγγέλα. Ξέρετε, η κατάσκοπος που ήρθε από το… κρύο. Η κ. Συρεγγέλα, που αποκρύπτει από το βιογραφικό της ότι ήταν πράκτορας της ΕΥΠ, που ήταν στενός συνεργάτης πράκτορα που αποπέμφθηκε από την ΕΥΠ με σωρεία από καταδίκες, κουνάει το δάχτυλο στο πολιτικό σύστημα γιατί ο Πολάκης της είπε να κάνει τη δουλειά της, που δεν την κάνει.
Τόσο θράσος!
Περίσσευμα θράσους, για να πάμε και στην άλλη πλευρά, επιδεικνύει και η Εφη Αχτσιόγλου. Η οποία αποχώρησε από τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί δεν ήταν πλέον πολύ αριστερός και δεν άντεχε τις «αμερικανιές» του Κασσελάκη. Θεμιτό. Προχτές όμως η ίδια ανακοίνωσε περιχαρής ότι επιλέχθηκε μαζί με άλλους 13 «έμπειρους και σπουδαίους» Ευρωπαίους πολιτικούς για να συμμετάσχει στο πρόγραμμα Field που «τρέχει» η πρώην πρωθυπουργός της Νέας Ζηλανδίας Τζασίντα Αρντερν. Μόνο που ξέχασε και η κ. Αχτσιόγλου να μας πει ότι το πρόγραμμα Field είναι πρωτοβουλία του Global Progress Action του Center for American Progress (CAP) που είναι μαγαζάκι-δεξαμενή σκέψης η οποία χρηματοδοτείται από το Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ και έχει εμπλακεί σε πληθώρα σκανδάλων. Επιλογή πολύ αριστερή και καθόλου αμερικανική, όπως καταλαβαίνετε.
«Με το θράσος μπορεί κανείς να κυριεύσει τα πάντα» είχε πει ο Ναπολέων Βοναπάρτης. Αργότερα, βλέποντας το Βατερλό να πλησιάζει το τροποποίησε ως εξής: «Με το θράσος μπορεί να αναλάβει κανείς τα πάντα, αλλά δεν μπορεί να κάνει τα πάντα»…
Δημήτρης Παπαθανασίου - Documento