Κλιμακώνονται οι κινητοποιήσεις ενάντια στην επικείμενη αντισυνταγματική νομοθέτηση για το άνοιγμα ιδιωτικών Πανεπιστημίων από την κυβέρνηση της Ν.Δ. Περισσότερες από τις μισές σχολές της χώρας είναι υπό κατάληψη, οι μαθητικές καταλήψεις επιμένουν, ακαδημαϊκοί, εκπαιδευτικοί, ακόμη και γονείς συμμετέχουν στον αγώνα έχοντας καταλάβει πόσο σοβαρό είναι το διακύβευμα.
Δεν είναι μόνο το δημόσιο Πανεπιστήμιο που... απειλείται, είναι όλο το φάσμα της δημόσιας εκπαίδευσης που έχει βάλει σημάδι ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Σήμερα, στο τρίτο κατά σειρά ραντεβού στους δρόμους, οργανώνονται τα μαζικότερα συλλαλητήρια σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και δεκάδες άλλες πόλεις της χώρας. Οι απειλές και η τρομοκράτηση για την απώλεια της εξεταστικής, τόσο από την κυβέρνηση όσο και από διοικήσεις ιδρυμάτων, είναι το «όπλο» της αντεπίθεσης. Υποχώρηση, όμως, δεν υπάρχει.
«Η εξεταστική περίοδος μπορεί να μετατεθεί, ώστε να μη χαθεί», απαντούν τα μέλη ΔΕΠ του μεγαλύτερου Πανεπιστημίου της χώρας, του ΑΠΘ, δηλώνοντας πως «θα το διεκδικήσουν από τις πρυτανικές αρχές», δίνοντας το στίγμα όχι μόνο της δικής τους στάσης στις φοιτητικές κινητοποιήσεις αλλά και της θέσης που έχουν οι περισσότεροι ακαδημαϊκοί σε ό,τι αφορά το σχέδιο νόμου για τα «ελεύθερα» (sic) Πανεπιστήμια. Το κορυφαίο συνδικαλιστικό όργανο των πανεπιστημιακών, η ΠΟΣΔΕΠ, με ομόφωνη απόφασή του ζητεί από την κυβέρνηση να μην καταθέσει το «νομοσχέδιο παράκαμψης του άρθρου 16 του Συντάγματος». Η Ομοσπονδία των μελών ΔΕΠ τονίζει ότι η μόνη «ελευθερία» που θα υπηρετήσει το νομοσχέδιο για το δήθεν «ελεύθερο Πανεπιστήμιο» είναι η διάθεση «πτυχίων βασικής πανεπιστημιακής εκπαίδευσης με δίδακτρα στη χώρα μας, η οποία θα οδηγήσει στην αποδυνάμωση του δημόσιου Πανεπιστημίου».
Την ίδια στιγμή, αυξάνονται οι αποφάσεις των Συλλόγων Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού των ΑΕΙ ενάντια στα ιδιωτικά Πανεπιστήμια. Παράλληλα, μεγαλώνει η λίστα της διαδικτυακής καμπάνιας «Οχι στα ιδιωτικά Πανεπιστήμια» που ήδη μετρά εκατοντάδες υπογραφές. Το σημαντικότερο και ίσως πρωτόγνωρο για το φοιτητικό κίνημα των τελευταίων χρόνων είναι το γεγονός ότι οι συνελεύσεις στις σχολές γίνονται ολοένα και μαζικότερες. Είναι η πρώτη φορά, εδώ και χρόνια, που φοιτητές πηγαίνουν στις σχολές για ν’ ακούσουν, να ρωτήσουν, να καταλάβουν, να ψηφίσουν. Εν ολίγοις, πραγματικά ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ.
Αυτές τις μέρες στα αμφιθέατρα επανήλθε το χαμένο αυτονόητο. Οι συζητήσεις, οι διαφωνίες, η διαβούλευση, η συνειδητοποίηση ότι οι εξελίξεις τούς αφορούν άμεσα και εν τέλει η σύνδεσή τους με το πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι. Οι νέοι που δεν ψηφίζουν, οι νέοι που αδιαφορούν και δεν θέλουν να γνωρίζουν (όπως επαναλαμβάνουν μετρήσεις και έρευνες), αυτή τη φορά ασχολούνται. Αυτό και μόνον είναι μια μεγάλη ανατροπή. Το επιβεβαιώνει το ίδιο το μωσαϊκό των φοιτητών που προσέρχονται στις συνελεύσεις. Αλλοι γνωρίζουν, άλλοι προσπαθούν να πείσουν, πολλοί δεν γνωρίζουν και ρωτούν και άλλοι αγωνιούν για την εξεταστική. Οι τελευταίοι, πιεσμένοι από τις κοινωνικές συνθήκες, δεν έχουν περιθώριο να αντιληφθούν ότι (συνεχίζουν να) πληρώνουν το αποτέλεσμα των πολιτικών στην εκπαίδευση, των πολιτικών συρρίκνωσης, ανισότητας και συνεχούς πίεσης για τους μονόδρομους που έχουν χαραχθεί.
Οι διοικήσεις των ΑΕΙ και μερικές πανεπιστημιακές σχολές ανακοινώνουν πως είτε θα χαθεί η εξεταστική είτε θα γίνει κανονικά, δηλαδή υπό συνθήκες κατάληψης! Η Νομική Σχολή του ΑΠΘ, παρά τη θέση της τεράστιας πλειοψηφίας των διδασκόντων, «καλεί τους φοιτητές και τις φοιτήτριες να προσέρχονται κανονικά στις προγραμματισμένες ημέρες και ώρες για να εξεταστούν. Μάθημα που δεν εξετάζεται κατά την τρέχουσα εξεταστική δεν θα μπορέσει να επανεξεταστεί σε μεταγενέστερο χρόνο»! Πώς ν’ αντιδράσουν αυτά τα παιδιά; Γνωρίζουν τι σημαίνουν πίεση και ανταγωνισμός, αλλά όχι συλλογικότητα. Μια φοιτήτρια Νομικής γράφει σε ανοιχτή επιστολή της για το χαοτικό κλίμα που επικράτησε στη συνέλευση της σχολής της. Δεν έχει άδικο για πολλά από αυτά που καταγράφει (φανατισμός, φωνές, συνθήματα κ.ά.). Ομως, εκτός από αυτά τι άλλο κατάλαβε; «Στο βήμα, οι πρωταγωνιστές τσακώνονταν μεταξύ τους για μια πληθώρα θεμάτων, όπως το νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια, την τραγωδία των Τεμπών και την κατάσταση στην Παλαιστίνη. Μέλη από όλες τις παρατάξεις φώναζαν από τις κερκίδες τους συνθήματα εναντίον των άλλων παρατάξεων, δεν μας ενημέρωσαν, όμως, αν στο χθεσινό ματς κέρδισε ο Ολυμπιακός ή ο Παναθηναϊκός». Τι Τέμπη, τι Παλαιστίνη, τι ποδόσφαιρο, όλα τα ίδια είναι...
Πάντως, οι καθηγητές τους, πάρα πολλοί συμφοιτητές τους, εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές δίνουν το «παρών» με άλλον τρόπο. Η ΟΛΜΕ και η ΔΟΕ συμμετέχουν στη σημερινή κινητοποίηση με 3ωρη στάση εργασίας, η Ομοσπονδία Γονέων Αττικής «συνεχίζει τον αγώνα της ενάντια στην προσπάθεια που κάνει η κυβέρνηση να απαξιώσει τους στόχους και τα όνειρα των παιδιών μας» και χιλιάδες μαθητές βαδίζουν μαζί τους.
Οι απειλές για απουσίες έχουν καταφέρει να περιορίσουν τις περισσότερες καταλήψεις μόνο τις ημέρες των μεγάλων κινητοποιήσεων. Αλλά συνεχίζουν. Γιατί, όπως γράφει μια μαθήτρια σ’ ένα χαρτί κολλημένο στα κάγκελα του υπό κατάληψη σχολείου της στην Κέρκυρα: «Ζητάω το πιο απλό, να έχω δωρεάν εκπαίδευση χωρίς να είμαι έρμαιο της εξειδικευμένης γνώσης ενώ δεν γνωρίζω καν τι σημαίνουν οι λέξεις ΑΜΚΑ και ΑΦΜ. Ζητάω να μη χρειάζεται να μην έχω να φάω για να σπουδάσω». Γράφει κι άλλα, πολύ σοβαρά. Τι ωραίο να συζητούσαν αυτά τα δυο κορίτσια...
efsyn.gr