Ένα από τα συμπτώματα του μπάχαλου στον συντονισμό του κράτους, των υπηρεσιών του και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην αντιμετώπιση των πυρκαγιών είναι το έλλειμμα στην έγκαιρη «χαρτογράφηση» των πυρκαγιών, στην επισήμανση των δυνητικά πιο επικίνδυνων από τις... ενεργές εστίες και στην πρόληψη των αναζωπυρώσεων.
Ειδικά αυτό το τελευταίο έχει μια ξεχωριστή σημασία, καθώς μας παραπέμπει ευθέως στις τεράστιες καταστροφές του 2021. Τότε ένα μεγάλο μέρος της Πελοποννήσου και μεγάλο μέρος της Αττικής είχαν καταστραφεί από φωτιές που αρχικά είχαν σβήσει και εν συνεχεία αναζωπυρώθηκαν.
Εκείνες οι αναζωπυρώσεις, εκτός από τις καταστροφές που επέφεραν στις εν λόγω περιοχές, απαίτησαν την πλήρη απασχόληση των πτητικών μέσων που έλειψαν από την Εύβοια, με τα τραγικά αποτελέσματα που όλοι θυμόμαστε.
Τι μας λέει όλο αυτό; Ότι το κράτος – και η κυβέρνηση της Ν.Δ. – παθαίνει, αλλά δεν μαθαίνει. Απ’ όσο μπορεί ακόμη και ο πιο καλόπιστος να συμπεράνει, μετά τη λήξη της αντιπυρικής περιόδου ουδείς ασχολείται με την ανάλυση του τι συνέβη.
Αφού δεν πέθανε κανείς, αφού δεν τους έτυχε ένα νέο Μάτι, όλα… καλώς καμωμένα.
Μέχρι την επόμενη – σίγουρη – καταστροφή...
topontiki.gr