Η (μη) πολιτική της κυβέρνησης σε σχέση με την πανδημία θα μπορούσε να συνοψιστεί σε μια λαϊκή παροιμία: «Πάμε σαν στραβοί στον Αδη». Aυτή είναι η απολύτως πιστή περιγραφή μιας επικοινωνιακής και μόνο διαχείρισης, ενώ χθες καταγράφηκαν 50.126 νέα κρούσματα.
Πώς αλλιώς να περιγράψει κανείς την επιμονή για... το άνοιγμα των σχολείων με τα επικίνδυνα «πρωτόκολλα» που ανακοινώθηκαν, ακριβώς τα ίδια που ίσχυαν πριν από το τωρινό τσουνάμι κρουσμάτων;
Πώς αλλιώς να μιλήσει κανείς για τα «μέτρα» αποφυγής της διασποράς του ιού στα νοσοκομεία, ακριβώς τα ίδια που ίσχυαν και πριν από λίγο καιρό και έκαναν το ΕΣΥ να γονατίσει; Πώς να χαρακτηρίσει κανείς τα επικαιροποιημένα πρωτόκολλα για την επιστροφή στην εργασία τους όσων υγειονομικών έχουν νοσήσει, ύστερα από πενθήμερη καραντίνα, είτε διαθέτουν αρνητικό τεστ είτε θετικό;
Πώς αλλιώς -πέρα από κυνική και δολοφονική- να χαρακτηρίσει κανείς την τακτική προϊσταμένων και τομεαρχών τμημάτων του «Ευαγγελισμού» που πιέζουν τους υγειονομικούς να μην κάνουν τεστ ώστε... να μη βγουν θετικοί, ενώ στις ΜΕΘ μόλις ένας (αντί τέσσερις, όπως προβλέπεται) νοσηλευτής φροντίζει τέσσερις ασθενείς;
Πώς να αντιμετωπίσει το πλαφόν στα PCR την ώρα που η επιστημονική κοινότητα και οι πολίτες ζητούν επιτακτικά -και δικαίως- τη συνταγογράφησή τους;
Ποια τετραμελής οικογένεια μπορεί να αντιμετωπίσει το κόστος των 188 ευρώ, για να ελεγχθεί έστω και μία φορά τον μήνα; Ποιος καρκινοπαθής μπορεί να σηκώσει τα επιπλέον 47 ευρώ την εβδομάδα ώστε να παρακολουθείται από το νοσοκομείο;
Πόσο πιο προκλητική να γίνει η «τυφλή» απέναντι στην κερδοσκοπία των ιδιωτών κυβέρνηση, που έβαλε διατίμηση τα 47 ευρώ για το ίδιο προϊόν που στην (πιο πλούσια) Κύπρο κοστίζει 25 ευρώ;
Οι κυβερνώντες παίζουν ρώσικη ρουλέτα με τις ζωές μας. Και δεν ορρωδούν προ ουδενός: ούτε απέναντι στη σύσσωμη αντίδραση της αντιπολίτευσης ούτε στην οργή των πολιτών που αναγκαστικά εκφράζεται σχεδόν μόνο στα κοινωνικά δίκτυα ούτε καν στην κριτική που δέχονται ακόμα και από φιλικά μέσα ενημέρωσης.
Ο πρωθυπουργός με την «Ομικρον» έφτασε στο Ωμέγα της πολιτικής διαχείρισης - ας το ελπίσουμε τουλάχιστον, γιατί με τον Κυρ. Μητσοτάκη δεν ξέρουμε τι άλλο μας ξημερώνει...
efsyn.gr