Καραμανλής και Μητσοτάκης, Τσίπρας και Ιγκλέσιας...
Η ήττα του αριστερού κόμματος Ποδέμος της Ισπανίας στις τοπικές εκλογές της Μαδρίτης και η αποχώρηση από την πολιτική του ηγέτη του Πάμπλο Ιγκλέσιας προκάλεσε μια συζήτηση, η οποία, ως συνήθως, γαρνιρίστηκε με ευσεβείς πόθους για ανάλογες εξελίξεις στην Ελλάδα. Στόχος, φυσικά, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας, που το 2015 συμπορεύτηκαν με τους Ποδέμος και τον Ιγκλέσιας.
Ορισμένοι... εγχώριοι κυβερνητικοί αβανταδόροι είπαν και έγραψαν ότι "έρχεται και η σειρά του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα". Και πρόσθεσαν ότι στις ισπανικές τοπικές εκλογές "ηττήθηκε ο λαϊκισμός". Για την πρώτη περίπτωση δεν αξίζει να σπαταλήσουμε ούτε χώρο ούτε χρόνο, οι επιθυμίες(να εξαφανιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ και να αποχωρήσει ο Τσίπρας) είναι σεβαστές. Θα αποφασίσουν οι ψηφοφόροι. Οι οποίοι, πάντως, το 2019 είπαν "όχι, εδώ θα μείνουν". Όμως, για το ποιος ηττήθηκε στην Ισπανία και το ποιος ήταν και είναι λαϊκιστής, εδώ και εκεί, σηκώνει πολλή συζήτηση. Και θα την κάνουμε.
Δεδομένο πρώτο: Στις τοπικές εκλογές στης Μαδρίτης δεν ηττήθηκε καθόλου ο λαϊκισμός, θριάμβευσε. Το κόμμα της Δεξιάς και η επικεφαλής του λαίκισαν ασύστολα με την πανδημία, με τραμπική τακτική, για να προσεταιριστούν τους μαγαζάτορες. Αντίθετα, οι Ποδέμος στηρίζουν την κυβέρνηση των Σοσιαλιστών του Σάντσεθ, που αντιμετωπίζει υπεύθυνα την πανδημία. Λοιπόν, ναι οι Ποδέμος ήταν λαϊκιστές το 2015, όπως όλα τα νεόκοπα κόμματα της ευρείας Αριστεράς, που προέκυψαν από την επέλαση της οικονομικής κρίσης. Όμως, σήμερα την Μαδρίτη θα κυβερνήσει μια ακραία λαϊκιστική Δεξιά, παρέα με το ακροδεξιό κόμμα.
Δεδομένο δεύτερο: Όπως οι Ποδέμος, έτσι και ο ΣΥΡΙΖΑ γιγαντώθηκε στην μετά το 2010 οικονομική κρίση και ενσωμάτωσε στην πολιτική του πολλά στοιχεία λαϊκισμού. Ναι, ο Τσίπρας λαίκιζε όταν έλεγε ότι θα καταργήσει τα Μνημόνια, αλλά το πιθανότερο είναι ότι ζούσε μέσα σε αυταπάτες. Όμως, η κυβερνητική θητεία του ΣΥΡΙΖΑ άφησε πίσω της δυο εξόχως αντιλαϊκιστικά πεπραγμένα. Πρώτον, συμμάζεψε τα δημόσια οικονομικά και άφησε θηριώδες πλεόνασμα άνω των 30 δισεκατομμυρίων, με το οποίο "κάνει παιχνίδι" σήμερα η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Και ας έλεγαν ότι παρέλαβαν καμένη γη. Δεύτερον, άφησαν την, επίσης αντιλαϊκιστική, Συμφωνία των Πρεσπών.
Δεδομένο τρίτο: Ας δούμε τώρα πόσο "αντιλαϊκιστές" ήταν και είναι οι της άλλης πλευράς. Ο πρώτος( Κώστας Καραμανλής), σοβαρός δεξιός κατά τα άλλα, τίναξε την μπάνκα στον αέρα, αφήνοντας έλλειμμα 15% και τη χώρα χρεοκοπημένη(στην επιμονή του υπουργού Οικονομικών Γ. Αλογοσκούφη για λήψη μέτρων απάντησε, όπως ο ίδιος έχει αποκαλύψει, με τη φράση "άστα γι’ αργότερα"). Πόσο αντιλαϊκιστικό ήταν αυτό;
Ο δεύτερος( Αντώνης Σαμαράς), όταν αντιπολιτευόταν την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου, δήλωνε "πρώτος αντιμνημονιακός". Πόσο αντιλαϊκιστικό ήταν αυτό;
Ο τρίτος( Κυριάκος Μητσοτάκης) έχει περιβληθεί με το φωτοστέφανο του αντιλαϊκιστή. Θυμίζω δύο εξόχως λαϊκιστικά ανδραγαθήματα του. Το πρώτο ως αρχηγός της αντιπολίτευσης: Ξιφούλκησε εναντίον της λύσης στο Μακεδονικό, αλλά σήμερα η κυβέρνησή του ομνύει στην Συμφωνία των Πρεσπών. Ο παλιός "μακεδονομάχος" Αδωνις Γεωργιάδης είπε πρόσφατα: «Όποιος αμφισβητήσει τη Συμφωνία των Πρεσπών, μετά την κύρωσή της από τη Βουλή, δωρίζει το όνομα Μακεδονία-σκέτο- στα Σκόπια».
Το δεύτερο ανδραγάθημα, εξόχως λαϊκιστικό κι αυτό, είναι σημερινό. Ο κ. Μητσοτάκης, ως πρωθυπουργός πλέον, χλεύασε την πρόταση Τσίπρα για τις πατέντες των εμβολίων. Ακούστε τον εδώ. Τώρα, την ανάγκην φιλοτιμίαν ποιούμενοι, παριστάνουν ότι συμφωνούν με τον Μπάιντεν.
Επιμύθιον: Ποιοι είναι οι λαϊκιστές; Ο Ιγκλέσιας της Ισπανίας και ο Τσίπρας; Ή οι εγχώριοι ηγέτες της ΝΔ-από τον Καραμανλή του 2009 έως τον Μητσοτάκη του 2021; Με βάση τα προεκτεθέντα, η απάντηση είναι πολύ εύκολη.
Γι’ αυτό, προσοχή. Όπως ακούς πολύ "αντιλαϊκισμό", μπορεί να κρύβεται πολύς λαϊκισμός. Καμουφλαρισμένος. Το έχει πει πολύ καλά ο ποιητής Ρίλκε: "Μην αφήνεις τον εαυτό σου να παραπλανηθεί από την επιφάνεια των πραγμάτων".
Γιωργος Καρελιας