Η κλιμάκωση της βίας στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη τις τελευταίες ημέρες είναι πρώτιστα αποτέλεσμα επιλογών της Ισραηλινής κυβέρνησης. Αν και τέτοια βία δεν είναι πρωτοφανής στην περιοχή, και είναι έμφυτη στις καταπιεστικές πολιτικές του Ισραήλ εδώ και δεκαετίες, οι επιλογές αυτές στην ουσία υπηρετούν τα συμφέροντα του... πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου, ο οποίος παλεύει απελπισμένα για να σώσει την πολιτική του καριέρα και να αποφύγει πιθανή φυλάκιση.
Οι επικίνδυνες επιλογές ξεκίνησαν με την αρχή του Μουσουλμανικού ιερού μήνα του Ραμαζανιού, όταν οι Ισραηλινές αρχές πήραν την ακατανόητη απόφαση να δημιουργήσει νέα αυτοσχέδια σημεία ελέγχου στην είσοδο της Πύλης της Δαμασκού στην Παλιά Πόλη της Ιερουσαλήμ. Έπειτα επιτέθηκαν σε Παλαιστίνιους που μαζεύονταν εκεί για το τέλος της ημερήσιας νηστείας με τους φίλους και τις οικογένειές τους. Χρειάστηκαν δύο εβδομάδες αστυνομικής βίας και η ακλόνητη απάντηση των Παλαιστίνιων διαδηλωτών για να κάνει πίσω η αστυνομία.
Παράλληλα, η συνέχιση των εβδομαδιαίων διαδηλώσεων και των καθημερινών ολονυκτιών στη γειτονιά Σεΐχ Τζάρα της ανατολικής Ιερουσαλήμ, σε διαμαρτυρία για την βίαιη έξωση Παλαιστινιακών οικογενειών, αντιμετωπίστηκε με βάρβαρη ισχύ κατά κατοίκων και διαδηλωτών.
Στη Σεΐχ Τζάρα, το Ισραήλ προσπαθεί να επαναφέρει σε Εβραϊκά χέρια γη που ισχυρίζεται ότι ανήκε σε Εβραίους πριν το 1948. Για να το επιτύχει, εξωθεί Παλαιστινιακές οικογένειες στις οποίες πριν το 1948 ανήκε γη στο μετέπειτα Ισραήλ, χωρίς να τους επιτρέπει να ανακτήσουν τη γη που έχασαν κατά τη Νάκμπα (ΣτΜ. Η «καταστροφή», η βίαιη έξωση πάνω από 700.000 Παλαιστίνιων από τη γη τους κατά τη διάρκεια του πολέμου του 1948). Είναι δύσκολο να βρεθεί μια πιο εξόφθαλμη μορφή ρατσιστικού διαχωρισμού.
Ο πετροπόλεμος και οι οι συμπλοκές γύρω από το τέμενος Αλ-Άκσα έχουν γίνει κοινότοπες τα τελευταία χρόνια κατά την περίοδο του Ραμαζανιού. Συχνά τελειώνουν με το που αρχίσουν, με την αστυνομία να αποφασίζει να επιτρέψει στους διαδηλωτές να ελαττωθούν από μόνοι τους. Αυτή τη φορά, η αστυνομία επέλεξε την υπέρμετρη βία, τραυματίζοντας πάνω από 300 Παλαιστίνιους στο Χαράμ Αλ-Σαρίφ/Όρος του Ναού τις τελευταίες ημέρες. Σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται πολλοί δημοσιογράφοι, όπως ο Φαΐζ Αμπού Ρμέλεχ, που δέχτηκε βολές με πλαστικές σφαίρες και ξυλοκοπήθηκε από την αστυνομία.
Αλλά η αστυνομική βία δεν σταμάτησε εκεί. Οι δυνάμεις της εισέβαλλαν στο τέμενος Αλ-Άκσα και έριξαν χειροβομβίδες κρότου-λάμψης στους Παλαιστίνιους που βρίσκονταν εντός. Ο συμβολισμός των οπλισμένων αστυνομικών να τρέχουν πάνω σε χαλιά προσευχής και να κυνηγούν προσκυνητές σε μία από τις ιερότερες πόλεις του Ισλάμ, και κατά τον ιερότερο μήνα του, ήταν ξεκάθαρος σε όλους και δεν θα μπορούσε να συμβεί χωρίς μία εκούσια απόφαση για τέτοιες ακραίες πράξεις.
Όταν οι Παλαιστίνιοι πολίτες του Ισραήλ ναύλωσαν λεωφορεία για να προσευχηθούν και να προστατεύσουν το τέμενος Αλ-Άκσα, οι αρχές απάντησαν κλείνοντας δρόμους που οδηγούσαν στην Ιερουσαλήμ. Έτσι, σταμάτησαν χιλιάδες νηστεύοντων Μουσουλμάνων να ταξιδέψουν στην Ιερουσαλήμ και να ασκήσουν το λατρευτικό τους δικαίωμα, πετώντας παράλληλα χειροβομβίδες κρότου-λάμψης σε όσους συνέχισαν να πορεύονται πεζή παρά τις εντολές της αστυνομίας. Οι αστυνομικές αρχές δικαιολόγησαν την απόφασή τους ισχυριζόμενες ότι ήθελαν να εμποδίσουν 20 πιθανούς «υποκινητές» από το να φτάσουν στην Ιερουσαλήμ. Ακόμα και συστημικοί Ισραηλινοί δημοσιογράφοι, που συχνά αναμασούν την κυβερνητική αφήγηση, αμφέβαλλαν για αυτόν τον ισχυρισμό.
Σαν να μην έφταναν αυτά, τον τελευταίο μήνα ακροδεξιοί εξτρεμιστές της ρατσιστικής οργάνωσης Λεχάβα εμφανίστηκαν στη Σεΐχ Τζάρα, την Πύλη της Δαμασκού και την κεντρική Ιερουσαλήμ. Στηρίζονται από τον Καχανιστή βουλευτή Ιταμάρ Μπεν-Γκβιρ και τον αντιδήμαρχο της Ιερουσαλήμ Αριέχ Κινγκ, που την προηγούμενη εβδομάδα ευχήθηκε δημόσια τον θάνατο ενός διακεκριμένου Παλαιστίνιου ακτιβιστή.
Δύο εβδομάδες μετά την έναρξη των γεγονότων στη Σεΐχ Τζάρα και την Πύλη της Δαμασκού, ο πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς ανακοίνωσε ότι ακυρώνει τις Παλαιστινιακές εκλογές. Ο επίσημος λόγος ήταν η απόφαση του Ισραήλ να αποτρέψει τη συμμετοχή των Παλαιστίνιων της Ιερουσαλήμ, παραβιάζοντας τις Συμφωνίες του Όσλο. Όμως η απόφαση ήταν ξεκάθαρα σχεδιασμένη για να ωφελήσει τα συμφέροντα του Αμπάς και, όπως σημείωσαν πολλοί Παλαιστίνιοι πολιτικοί ακτιβιστές, ήταν ακόμα πιθανό και ίσως απαραίτητο να διεξαχθούν οι εκλογές παρά την εξαίρεση της Ιερουσαλήμ.
Αν και αυτό είναι ένα ενδο-Παλαιστινιακό ζήτημα, το Ισραήλ μπορούσε να ανακοινώσει ότι θα πράξει σύμφωνα με τις υποχρεώσεις του υπό το πλαίσιο του Όσλο, θα σεβαστεί τις δημοκρατικές αρχές, και θα επιτρέψει στους Παλαιστίνιους της Ιερουσαλήμ να ψηφίσουν. Επέλεξε να μην το κάνει και στον απόηχο της ανακοίνωσης του Αμπάς, η αστυνομία συνέλαβε Παλαιστίνιους που στήριζαν εμφανώς και προσπαθούσαν να οργανωθούν γύρω από τις εκλογές. Αυτή ήταν άλλη μία κλιμάκωση από την πλευρά του Ισραήλ.
Τη Δευτέρα, κατά τη διάρκεια της διαβόητης «Πορείας των Σημαιών» κατά την Ημέρα της Ιερουσαλήν, μαχητές της Χαμάς εκτόξευσαν ρουκέτες κατά της Ιερουσαλήμ. Το Ισραήλ επέλεξε να απαντήσει στις ρουκέτες επιτιθέμενο στη Γάζα, σκοτώνοντας τουλάχιστον 20 άτομα, εκ των οποίων εννιά παιδιά. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε πως η επιχείρηση θα διαρκέσει «ημέρες, όχι ώρες». Ο Νετενιάχου προσέθεσε ότι θα «απαιτούσε βαρύ τίμημα» από τη Γάζα. Αυτό, επίσης, ήταν μία εκούσια επιλογή.
Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο, πατήστε ΕΔΩ...
Πηγή: Haggai Matar – +972Magazine
Μετάφραση/Επιμέλεια: Ανδρέας Κοσιάρης