Άνευροι, παθητικοί καθηλωθήκαμε στο στοματικό στάδιο της ανάπτυξης μας .
Οπως ακριβώς μας θέλει η αριστερά .
Να αρνούμαστε να ενηλικιωθούμε, να ωριμάσουμε , να αυτονομηθούμε από την μητέρα μας. Αυτό την μητέρα που η αριστεροί μέσα στην αρρωστημένη φαντασίωση τους αντικατέστησαν με το κράτος .
Χτυπιόμαστε, κλαίμε και οδυρόμαστε μπροστά στα άδεια στήθη, της γριάς μητέρας μας ζητώντας κι άλλο γάλα κι άλλο χάδι .κι ας είμαστε άνδρες πια , μεγάλες γυναίκες .
ΘΑ κάνουμε τα πάντα για να μην μεγαλώσουμε. Θα μας φταίει πάντα αυτή η γρια μάνα που σταμάτησε τον θηλασμό, σε μια προσπάθεια να μας κάνει να σταθούμε στα πόδια μας .
Κι ας μας λέει ότι, κοίτα τα άλλα παιδάκια πόσο μεγάλωσαν, πόσο πρόκοψαν πόση ωραία είναι η ζωή αν είσαι αυτόνομος. Είναι τόσος ο φόβος ενός παιδιού χωρίς ταυτότητα, να αποκολληθεί από την μητέρα του . Δεν ξέρει αν υπάρχει καν .Πιστεύει ότι πάντα η ζωή του θα εξαρτάται από αυτά τα στήθη της μητέρας, που προσφέρουν ζωή.
Σ αυτόν τον τρόμο ποντάρουν οι αριστεροί,αυτό εκμεταλλεύονται. Σε μας τους ανώριμους απευθύνονται.
Τέλος το βύζαγμα. Ας αφήσουμε τη έρημη μας μάνα να ξεκουραστεί. Σειρά μας να προσφέρουμε, εμείς το χάδι.
Σειρά μας να γίνουμε εμείς γονείς και στα παιδιά μας να διδάξουμε ότι μπορούν να κάνουν τα πάντα αν πατάν στα ποδιά τους .
Φτύστε τις πιπίλες στα μούτρα αυτών που σας τις επιβάλουν με τον φόβο.
WanWert
ΠΗΓΗ