Αναφέρουν, ότι «όπως είναι γνωστό έχουν καταδικαστεί σε πολυετείς καθείρξεις νόμιμοι εκπρόσωποι, μέτοχοι και άλλοι εμπλεκόμενοι της προμηθεύτριας εταιρείας ηλεκτρικής ενέργειας με την επωνυμία ENERGA POWER, αφού κρίθηκαν ένοχοι από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο του αδικήματος της υπεξαίρεσης σε βάρος του τότε ΔΕΣΜΗΕ και νυν ΛΑΓΗΕ, οι οποίοι είναι δημόσιοι διαχειριστές και λειτουργοί της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας...
Συγκεκριμένα η ENERGA POWER θεωρήθηκε ότι, όταν προμήθευε – πουλούσε ηλεκτρική ενέργεια σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά, λειτουργούσε ως άμεσος αντιπρόσωπος του ΔΕΣΜΗΕ-ΛΑΓΗΕ, δηλαδή ενεργούσε επ’ ονόματι και για λογαριασμό των άνω δημόσιων νομικών οντοτήτων και κατά συνέπεια δεν είχε την κυριότητα αλλά απλά κατείχε τα χρήματα που εισέπραττε σε εξόφληση των λογαριασμών της πωληθείσης ηλεκτρικής ενέργειας.
Η άνω παραδοχή του Πρωτόδικου Δικαστηρίου ουσιαστικά μετέτρεπε τις προμηθεύτριες εταιρείες ηλεκτρικής ενέργειας σε υπαλλήλους ενός δημοσίου φορέα (ΔΕΣΜΗΕ-ΛΑΓΗΕ), με άμεσο αποτέλεσμα να παραβιάζεται – κατάφωρα- η ενωσιακή νομοθεσία περί απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μέσω της Τεχνικής Διεύθυνσης για την Ενέργεια απέστειλε επιστολή (Ares (2018) 6516791-18/12/18, ΕΝΕR.Β.2/FE/PCC/JM (2018) 7184184) με την οποία επισημαίνει: 1) ο ΛΑΓΗΕ είναι διαχειριστής της αγοράς 2) κατά κανένα τρόπο οι διαχειριστές της αγοράς δεν θεωρούνται προμηθευτές σύμφωνα με την οδηγία 2009/72. Οι διαχειριστές της αγοράς παρέχουν τον τόπο των συναλλαγών όπου οι συμμετέχοντες στην αγορά (παραγωγοί, προμηθευτές και έμποροι) μπορούν να πωλούν και να αγοράζουν την ηλεκτρική ενέργεια.
Το άνω έγγραφο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ερμηνεύοντας αυθεντικά το ενωσιακό δίκαιο με κατηγορηματικό και σαφέστατο τρόπο περιορίζει τον ΛΑΓΗΕ στα θεσμικά του καθήκοντα, όπως είναι η παροχή του τόπου των συναλλαγών και το δικαίωμα συμμετοχής στην αγορά έχουν μόνο οι παραγωγοί, οι προμηθευτές και οι έμποροι, άλλως καταστρατηγείται η ελεύθερη αγορά ενέργειας και επανερχόμεθα στα κρατικά μονοπώλια στην παραγωγή και προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας. Με αυτές τις παραδοχές της Γενικής Διεύθυνσης Ενέργειας οι προμηθεύτριες εταιρείες δεν επιχειρούν ως άμεσοι αντιπρόσωποι ή εντολοδόχοι του ΛΑΓΗΕ αλλά ανεξάρτητα αναλαμβάνοντας το ρίσκο των επιλογών τους, ως προς τα κέρδη ή τις ζημίες. Με αυτά τα δεδομένα η κατηγορία της υπεξαίρεσης είναι νομικά αβάσιμη, ανυπόστατη».
Και συνεχίζουν: «Το νομικό σφάλμα της πρωτόδικης απόφασης άλλωστε το διαγιγνώσκει η Γενική Διεύθυνση για την ενέργεια με το έγγραφό της ENER/B2/MS/jm (2018) 2037090, όπου εμφατικά επισημαίνει «αυτό που κατανοούμε είναι ότι το δικαστήριο αξιολόγησε τις συμβατικές σχέσεις μεταξύ των διαφόρων μερών από την άποψη του εθνικού αστικού δικαίου και όχι σύμφωνα με το ενωσιακό δίκαιο». Η άνω δικαστική απόφαση, καθώς και οι θεσμικές παλινωδίες στην απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα είχαν ως αποτέλεσμα παγκόσμια δημοσιογραφικά μέσα, όπως ο Independent, να ασχοληθούν με μελανά χρώματα για τη χώρα μας, έχοντας ως τίτλο στον δημοσιογραφικό καμβά «Ο καυγάς για την ενέργεια στην Ελλάδα έχει βγει εκτός ελέγχου – η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να ανοίξει τα αυτιά της».
Δήλωση Συνηγόρων Υπεράσπισης: Ηλία Αναγνωστόπουλου, Κρίτωνος Μεταξόπουλου, Βασίλη Χειρδάρη, Έφης Σάλμα, Μιχάλη Δημητρακόπουλου
«Η πρωτόδικη απόφαση ερμήνευσε και εφάρμοσε εσφαλμένα το ελληνικό και ενωσιακό δίκαιο με αποτέλεσμα να επιβληθεί μία άδικη ποινή σε βάρος του Άρη Φλώρου και άλλων συγκατηγορουμένων του. Ουδέποτε υπήρξε υπεξαίρεση αλλά μία αστική διαφορά, η οποία έπρεπε, σύμφωνα με τον νόμο, να επιλυθεί στα πλαίσια της διαιτησίας. O νεαρός επιχειρηματίας Άρης Φλώρος είναι ήδη 4 χρόνια στις φυλακές για ένα ανύπαρκτο νομικά αδίκημα σύμφωνα με την ενωσιακή νομοθεσία. Συνεπώς εγείρεται μείζον νομικό και ηθικό θέμα, το οποίο προσδοκούμε να αποκαταστήσει με την ετυμηγορία του το Δευτεροβάθμιο Δικαστήριο.»