«Είναι μόδα να βρίζουμε όλοι τον Τσίπρα, αλλά ξεχνάμε τους άλλους που μας οδήγησαν εδώ», αναφέρει ο καλλιτέχνης, υπογραμμίζοντας ότι η «κακή πλευρά του Τσίπρα είναι ότι έχει ευθύνη γιατί δεν αντιλήφθηκε εγκαίρως την πραγματικότητα».
Ποιο είναι πιο παράξενο ζευγάρι εσύ με τον Βλαδίμηρο Κυριακίδη εδώ στο θέατρο «Ζίνα» ή ο κ. Τσίπρας με τον κ. Καμμένο;...
Το θέατρο έχει τον Θεό. Η πολιτική έχει τα συμφέροντα. Και τα δύο είναι παράξενα ζευγάρια. Ο Τσίπρας με τον Καμμένο δημιούργησαν αυτή τη σχέση γιατί αλλιώς δεν θα σχηματιζόταν κυβέρνηση και θα γινόταν ότι και στη Γερμανία. Ο ένας τραβάει τα μπόσικα του άλλου. Το έλλειμμα του πατριωτισμού των εντός ή εκτός εισαγωγικών Αριστερών γεμίζει ο Καμμένος. Υπάρχουν «παντρειές» που ίσως βγούνε καλές για την πατρίδα. Όλα τα ζευγάρια πάντως και στη ζωή έχουν παραξενιές. Όσον αφορά τη θεατρική παράστασή μας είναι ένα διαχρονικό έργο του Νιλ Σάιμον από το 1965, όπου ο κόσμος έρχεται και γελάει. Ό,τι πιο όμορφο υπάρχει στη ζωή είναι το γέλιο. Αφορά ανθρώπινες καταστάσεις και φιλίες την πίστη στη ζωή. Τον χωρισμό, τα στερεότυπα της κοινωνίας. Είναι μιά αληθινή παρέα και είμαι ευτυχισμένος που συνεργάζομαι με τον Βλαδίμηρο και τους άλλους ηθοποιούς.
Σε απογοήτευσε ο κ. Τσίπρας;
Δεν είμαι άνθρωπος που «κλειδώνει» στις απόψεις του. Διαμορφώνονται ανάλογα με το βίωμα. Η καλή πλευρά του Τσίπρα είναι ότι ήρθε μία νέα φυσιογνωμία, που ξεκίνησε τη δράση του από το μαθητικό και φοιτητικό κίνημα. Δεν είμαι βέβαια υπέρ των φοιτητικών κινημάτων, γιατί μπήκαν στη μάζα και όχι στη διαφορετικότητα, αλλά ο Τσίπρας είχε διάθεση να αλλάξει τα πράγματα. Αυτή η κυβέρνηση σίγουρα δεν είναι χειρότερη από την προηγούμενη. Η πολιτική είναι εισαγόμενη και αυτό με εξοργίζει. Η κακή πλευρά του Τσίπρα είναι ότι έχει ευθύνη γιατί δεν αντιλήφθηκε εγκαίρως την πραγματικότητα. Να ξέρει εκ των προτέρων τι θα αντιμετωπίσει. Ήταν ρομαντικός. Αυτοί όμως που ουσιαστικά διοικούν την Ελλάδα από το εξωτερικό, απαξιώνουν τη χώρα για να την αγοράσουν σε εξευτελιστικές τιμές. Η Ευρώπη του καπιταλισμού και όχι των λαών.
Είναι μια άποψη αυτή που θα βρει «εχθρούς»…
Παίρνω θέση με κατηγορούν. Δεν παίρνω θέση πάλι με κατηγορούν κάποιοι, αν και η πλειονότητα με αγαπάει και εκτιμά τον χαρακτήρα και τη δουλειά μου εδώ και σαράντα χρόνια. Μην ξεχνάς ότι πάτησα τα 60! Ωστόσο δεν μπορώ να μην σου πω πως υποστηρίζουν ότι θα σώσουν τη χώρα, αυτοί που τη βούλιαξαν. Η χθεσινή κυβέρνηση, που σήμερα είναι αντιπολίτευση και αύριο θέλει να ξαναγίνει κυβέρνηση. Μα είναι ακριβώς τα ίδια πρόσωπα! Να είμαστε ειλικρινείς. Είναι μόδα να βρίζουμε όλοι τον Τσίπρα, αλλά ξεχνάμε τους άλλους που μας οδήγησαν εδώ. Η άποψη λοιπόν είναι το αυτονόητο για τον πολίτη.
Αν ερχόταν ο πρωθυπουργός να δει την παράσταση και μετά εδώ που είμαστε γιά να σε συγχαρεί τι θα του έλεγες σε 30 δευτερόλεπτα;
Επειδή ο πρωθυπουργός είναι θεσμός και είναι ο πρώτος υπηρέτης του λαού, θα προσπαθούσα να του εξηγήσω τι σημαίνει πρωθυπουργός. Θα του ζητούσα ένα ραντεβού να του μιλούσα για έννοιες ανθρώπινης επικοινωνίας, αλήθειας στον ελληνικό λαό, συμπαράστασης και ισονομίας.
Το σημαντικότερο όμως θα του ζητούσα να αλλάξει το Σύνταγμα. Το έχει πει ο Καστοριάδης πριν δεκαετίες. Το Σύνταγμα φτιάχτηκε για την υπεράσπιση του Κράτους από τους πολίτες και όχι το αντίθετο που θα έπρεπε να ισχύει.