Tο πρωί της Τρίτης στο Παρίσι ο καιρός ήταν καλοκαιρινός, σχεδόν ηλιόλουστος, ιδανικός για βόλτα. Ο Μισέλ Πλατινί πήρε μαζί του ομπρέλα. Τον πολύπειρο δικηγόρο του, Βιλιάμ Μπουρντόν. Πυκνά σύννεφα είχαν μαζευτεί πάνω από το κεφάλι του, έβλεπε την μπόρα να έρχεται. Η κατάθεση στην Κεντρική Υπηρεσία καταπολέμησης της Διαφθοράς και Οικονομικών Εγκλημάτων μετατράπηκε σε (προσωρινή τουλάχιστον) κράτηση από τη Δικαστική Αστυνομία. Τα στοιχεία που είχε στη διάθεσή της η ανεξάρτητη διωκτική αρχή δεν επέτρεψαν στον πρώην πρόεδρο της UEFA να εξέλθει από την πόρτα που είχε εισέλθει νωρίτερα, συνοδευόμενος από το διάσημο συνήγορό του.
Η πληροφορία διέρρευσε αρχικά στο Mediapart, ιστοσελίδα που έχει ασχοληθεί πολλάκις με οικονομικές ζητήματα στον αθλητισμό, αναδημοσιεύτηκε στα υπόλοιπα διαδικτυακά μέσα της χώρας (και όχι μόνο), όπως στην ηλεκτρονική έκδοση της Equipe που έδωσε προέκταση στο θέμα με δικές τις πληροφορίες, και επιβεβαιώθηκε πολύ γρήγορα από δημόσια χείλη....
Για άλλη μία φορά ο 'Βασιλιάς' του γαλλικού ποδοσφαίρου και πρόεδρος της UEFA επί οκτώ χρόνια (2007-2015), διαδεχόμενος τον Σουηδό Λέναρντ Γιόχανσον, κλήθηκε να παράσχει πειστικές εξηγήσεις για την εμπλοκή του στη διαδικασία ανάθεσης από τη FIFA του Παγκοσμίου Κυπέλλου σε Ρωσία για το καλοκαίρι του 2018 και σε Κατάρ για το χειμώνα του 2022. Δεν έπεισε αρχικά, ειδάλλως δεν θα υπήρχε λόγος να διαταχθεί η κράτησή του, την ίδια στιγμή που ο Κλοντ Γκεάν, άλλοτε γενικός γραμματέας του προεδρικού γραφείου του Νικολά Σαρκοζί, πρώην υπουργός εσωτερικών για 15 μήνες και πρόσωπο-κλειδί στην υπόθεση, αφέθηκε -προς το παρόν- ελεύθερος.
Πώς άρχισαν όλα
Το κορυφαίο '10άρι' που ανέδειξε η χώρα αναζητά τον τρόπο που θα τον βοηθήσει να ξεγλιστρήσει ξανά, ελισσόμενος ανάμεσα στα νέα στοιχεία που προέκυψαν και τον φέρνουν υπόλογο για τη δράση του κατά τη διάρκεια της ταυτόχρονης ψηφοφορίας που διεξήχθη από την Παγκόσμια Ομοσπονδία τον Δεκέμβριο του 2010.
Ο Μισέλ Πλατινί, σε λίγες ημέρες 64 ετών (21/6/55) πλέον, ήταν εκείνη την περίοδο μέλος της οργανωτικής επιτροπής της FIFA, εξ αυτών δηλαδή που αξιολόγησαν τις υποψηφιότητες, ήλεγξαν ενδελεχώς τους φακέλους και έλαβαν μέρος στη διαδικασία τελικής επιλογής, προκρίνοντας τις δύο χώρες ως τις πλέον κατάλληλες για το χρίσμα.
Στο β' γύρο της ψηφοφορίας η Ρωσία έλαβε 13 ψήφους, επικρατώντας των Ισπανίας-Πορτογαλίας (7), Ολλανδίας-Βελγίου (1) και Αγγλίας (0), ενώ μετά από διαδικασία που συνέβη 4 φορές το Κατάρ με 14 συνολικά άφησε πίσω του τις ΗΠΑ (8), τη Νότια Κορέα (0), Ιαπωνία (0) και Αυστραλία (0). Οι δημόσιες καταγγελίες για χρηματισμό των μελών της εκτελεστικής επιτροπής δεν άργησαν να πλημμυρίσουν τα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Σ' αυτήν ανήκαν μεταξύ άλλων προσωπικότητες όπως ο τότε πρόεδρος Ζεπ Μπλάτερ, ο Αργεντινός Χούλιο Γκρονόντα (απεβίωσε στις 30 Ιουλίου του 2014), ο αμφιλεγόμενος πρώην πρόεδρος της Αφρικάνικης Συνομοσπονδίας Ίσα Χαγιάτου, ο Τζακ Γουόρνερ από το Τρίνινταντ, ο Ισπανός Άνχελ Μαρία Βιγιάρ ή ο Φραντς Μπεκενμπάουερ και ο Κύπριος Μάριος Λευκαρίτης.
Αρκετοί εξ αυτών βρίσκονται πλέον εκτός ποδοσφαίρου. Τους 'απέβαλε' η ίδια η FIFA με ποινές που επεβλήθησαν από την Επιτροπή Δεοντολογίας. Άλλοι, όπως ο διαβόητος Τζακ Γουόρνερ (πρώην πρόεδρος της Συνομοσπονδίας Βόρειας και Κεντρικής Αμερικής), τέθηκαν αυτομάτως εκτός μετά την ταυτόχρονη επιχείρηση σε ΗΠΑ και Ελβετία.
Η ύποπτη συναλλαγή με Μπλάτερ
Ο Μισέλ Πλατινί δεν γλίτωσε. Η αρχική τιμωρία αφορούσε αποκλεισμό 6 ετών, προτού μειωθεί στα 4 χάρη στην προσφυγή που είχε καταθέσει στο διαιτητικό δικαστήριο. Ως αφορμή για την αποπομπή λειτούργησαν τα 2 εκατομμύρια ελβετικά φράγκα που είχαν δοθεί από τον Μπλάτερ στον Πλατινί χωρίς να δικαιολογηθούν. Κατά τους δύο άνδρες επρόκειτο για αμοιβή που εκκρεμούσε από το 2002 για τις υπηρεσίες που του είχε παράσχει ως σύμβουλος ο Γάλλος στον Ελβετό! Έτσι είπαν.
Τα διεθνή μέσα ασχολήθηκαν εκτενώς με την υπόθεση. Άρχισαν να 'σκαλίζουν' το παρελθόν και να αναζητούν πληροφορίες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε διάφορα συμπεράσματα. Ο Μισέλ Πλατινί, ως πρώην ποδοσφαιριστής και ένας εξ αυτών που άφησαν το σημάδι τους στα γήπεδα, κέντριζε περισσότερο από τους άλλους. Επηρεάστηκε ή όχι η ψήφος του Γάλλου; Τι μεσολάβησε έως ότου δώσει την ψήφο του, κυρίως στο Κατάρ; Ανά διαστήματα νέα στοιχεία έρχονταν στο φως και αξιολογούνταν.
Το γεύμα στο Ελιζέ και ο Σαρκοζί
Η δημόσια εικόνα του Γάλλου άρχισε να πλήττεται, η φήμη του ν' αμαυρώνεται, πόσο μάλλον από τη στιγμή που το όνομά του εμφανίστηκε στα 'Panama Papers' για μια offshore που λειτουργούσε προς όφελός του. Η 'Daily Telegraf' είχε γράψει για μια ύποπτη συνάντηση που είχε ο Μισέλ Πλατινί στο Προεδρικό Μέγαρο, στο 'Παλάτι των Ηλυσίων', λίγες ημέρες πριν από την περίφημη ψηφοφορία. Είχε προσκληθεί από τον Πρόεδρο (και φίλο του από το 1999) Νικολά Σαρκοζί για ένα γεύμα εργασίας. Παρών ήταν ο Σεΐχης Ταμίμ μπιν Χαμάντ αλ Τανί, ο νυν Εμίρης του Κατάρ! Συζητήθηκαν πολλά.
Πλείστες όσες ήταν επίσης οι πληροφορίες για συναντήσεις του Γάλλου με τον Μοχάμεντ Μπιν Χαμάμ, τον Καταριανό πρόεδρο της Ασιατικής Συνομοσπονδίας από τον Αύγουστο του 2002 ως τον Ιούνιο του 2011 και μέλους της Εκτελεστικής Επιτροπής της FIFA. Κάμποσοι έκαναν λόγο για δεκάδες συναντήσεις τους επί ελβετικού εδάφους και πρωινές κουβέντες σε συγκεκριμένο ξενοδοχείο. O Πλατινί δεν διέψευσε τα διάφορα ραντεβού, υποστηρίζοντας ωστόσο πως "το θέμα των συζητήσεων ήταν η ενδεχόμενη υποψηφιότητά μου για την Προεδρία της FIFA", για τις αρχαιρεσίες του 2011. Μια υποψηφιότητα που έγινε πραγματικότητα 4 χρόνια αργότερα, αλλά την απέσυρε με την ατάκα πως "το τάιμινγκ δεν είναι καλός για μένα".
Μέχρι να συναντηθεί με τον αλ Τανί στο Ελιζέ λέγεται πως ο Μισέλ Πλατινί είχε διαρρεύσει πως θα ψηφίσει υπέρ των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο ίδιος είχε δηλώσει ότι σε συνομιλία με Αμερικανούς αξιωματούχους είχε αφήσει να εννοηθεί πως υπάρχει πιθανότητα να τους ψηφίσει. Άλλαξε άποψη και κατά τον Ζεπ Μπλάτερ ήταν μια ανατροπή στάσης που έπαιξε κομβικό ρόλο στη διαδικασία, υποστηρίζοντας ότι παρέα με τον Σαρκοζί επηρέασαν τους όρους του παιχνιδιού.
Η αλυσίδα των τυχαίων γεγονότων
Συμπτωματικά (ή όχι) στο επόμενο διάστημα ο γιος του Πλατινί και δικηγόρος στο επάγγελμα, Λοράν, προσελήφθη ως διευθύνων σύμβουλος στην εταιρία σχεδιασμού αθλητικών ρούχων Μπουρντά, ιδιοκτησίας της 'Qatar Sports Investments'. Η οποία το 2012 φρόντισε να εξασφαλίσει το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών της Παρί Σεν Ζερμέν. Της οποίας ο Νικολά Σαρκοζί είναι δηλωμένος οπαδός και η οποία φέρεται να διέφυγε των κυρώσεων του Financial Fair Play, ενόσω ο Πλατινί ήταν στην ηγεσία της UEFA.
Συμπτωματικά (ή όχι) λίγο μετά την ψηφοφορία η Qatar Airways φρόντισε για την προμήθεια 50 Airbus νέας γενιάς που είχαν κατασκευαστεί στη Γαλλία! Μια αλληλουχία γεγονότων που το ένα δίπλα στο άλλο ήταν αδύνατο να μην προκαλέσει ερωτήματα. Ο Πλατινί πάντως έχει αρνηθεί τους ισχυρισμούς ότι η ψήφος του για το Κατάρ προέκυψε κατόπιν αιτήματος του Σαρκοζί που επιζητούσε τότε εμπορικές σχέσεις με την Κυβέρνηση του Κατάρ.
Ο πίνακας του Πικάσο
Δεδομένων των συνθηκών, οι Γάλλοι εισαγγελείς (παράλληλα με Ελβετούς) δεν έμειναν απαθείς και έκριναν σκόπιμη την έναρξη ερευνών για πιθανή διαφθορά και σύσταση εγκληματικών οργανώσεων. "Ασχοληθήκαμε με αυτήν την υπόθεση αναζητώντας πιθανή εμπλοκή Γάλλων υπηκόων σε παράνομες δραστηριότητες", δήλωνε ο επικεφαλής των ερευνών Ζαν-Ίβα Λουργκουιγιού. Το 2017 άνοιξαν φάκελοι, κλήθηκαν μάρτυρες, άρχισαν ανακρίσεις.
Την ημέρα που ο Πλατινί έχανε τον πατέρα του Άλντο, η αστυνομία ερευνούσε με δικαστικά εντάλματα τα σπίτια του σε Νιόν και Παρίσι, ανοίγοντας παράλληλα τους τραπεζικούς λογαριασμούς του. Η ύπαρξη ενός πίνακα του Πάμπλο Πικάσο έφερε νέες υποψίες για το τι είχε συμβεί πριν από τη διαδικασία. Δεν ήταν μακρινό το δημοσίευμα της 'Sunday Times' για ένα πανάκριβο δώρο, με την υπογραφή του μεγάλου Ισπανού ζωγράφου, που είχε κάνει ο Ρώσος Βιάτσεσλαβ Κολόσκοφ, πρώην αντιπρόεδρος της FIFA, πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2018 και άνθρωπος εμπιστοσύνης του Βλαντιμίρ Πούτιν, στον πρόεδρο της UEFA! Ο Πλατινί απέρριψε για άλλη μια φορά τους ισχυρισμούς, προσπαθώντας να ξεφύγει απ' όσα του καταλογίζουν. Υποστηρίζει ότι πρόκειται για μια καλοστημένη συνωμοσία προκειμένου να μην φτάσει στο ανώτατο αξίωμα της Παγκόσμιας Συνομοσπονδίας.
Μέχρι σήμερα, που συνελήφθη εκ νέου, το αυτό επιδιώκει σταθερά. Το μοναδικό που έχει ομολογήσει είναι η 'ζαβολιά' στην κλήρωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1998 προκειμένου Γαλλία και Βραζιλία να συναντηθούν στον τελικό. Όπως και συνέβη. Αυτή τη φορά θα βρει τον τρόπο να ντριμπλάρει;