ad nauseam επαναλαμβάνονται από το σύνολο των ΜΜΕ, ομοιόμορφα (προς δόξαν της πολυφωνίας, του φιλελευθερισμού και της δημοκρατίας!) με την ίδια σειρά, με τον ίδιο ρυθμό, με το ίδιο περιεχόμενο. Οι δε στρατοί των αυτό-ονομαζόμενων «άξιων και ικανών» του μετώπου ΝΔ/ΚΙΝΑΛ που παρελαύνουν από τα κανάλια, παρότι φωνασκούντες και ωρυόμενοι, κατορθώνουν να μένουν αιδημόνως σιωπηλοί επί τριών ζητημάτων. Τρία ζητήματα που αφορούν τρεις καίριες διαστάσεις του δημόσιου βίου: την κοινωνική συνοχή, τη δημοκρατία και τα εθνικά ζητήματα.
Τρία ερωτήματα λοιπόν, στα οποία αποφασίστηκε να μείνουμε με την απορία μας μέχρι τις κάλπες. Διότι υπάρχει ως φαίνεται σταθερή πολιτική απόφαση να μείνουν αναπάντητα....
1ον Η επιβάρυνση από τις φοροαπαλλαγές των ανωτέρων εισοδημάτων κοστίζουν 1.5 δις (κατ’ άλλους περισσότερο). Ερώτημα: ποιοι θα χρηματοδοτήσουν αυτό το «δωράκι» προς τους «αρίστους»; Γιατί κάποια μεταβίβαση πόρων θα γίνει εδώ. Ποια ακριβώς; Πώς θα βελτιωθεί η ζωή του νεφελώματος που ονομάζεται «μεσαία στρώματα»; Με την κατάργηση των 120 δόσεων, με την μείωση μισθών και συντάξεων, με τη μείωση του αφορολογήτου, με αύξηση του κόστους υπηρεσιών, που θα παρέχονται από κρατικοδίαιτους ιδιώτες; Υπο-ερώτημα: χάριν ποιας «ανάπτυξης» είναι αυτό απαραίτητο αυτό το bonus, δεδομένου ότι οι ευνοούμενοι ακόμα και πριν τη φορολόγησή τους δεν επιδόθηκαν ποτέ σε επενδυτικές δραστηριότητες που δημιουργούν απασχόληση; Επιπλέον δε, τα τρία τελευταία χρόνια, σε πείσμα του ψευδούς αφηγήματος περί «μονόδρομου» και «αλλεργίας» της Αριστεράς για τις επενδύσεις, οι επενδύσεις παρουσιάζουν συνεχή άνοδο με ρυθμό υψηλότερο του μέσου όρου της ΕΕ και φέτος άγγιξαν το υψηλότερο επίπεδο της δεκαετίας.
2ον Τι ακριβώς σημαίνουν δηλώσεις του τύπου «θα στηρίξουμε κάθε μέτρο αποκλεισμού του ΣΥΡΙΖΑ από όλους τους θεσμούς», «δεν θα τους επιτρέπεται ούτε να διαδηλώσουν», «είμαστε νικητές και οι νικητές δεν απολογούνται για τίποτα», «οι αντίπαλοι θα αντιμετωπιστούν ως αιχμάλωτοι πολέμου, που τους προστατεύει η συνθήκη της Γενεύης»; Τι είδους δημοκρατία θα οραματίζονται τα δύο κόμματα της Δεξιάς την 8 Ιουλίου; Τι θεσμούς οραματίζονται οι «ορκισμένοι εχθροί του ολοκληρωτισμού», οι χορωδίες των «φιλελευθέρων» με πρωτοψάλτες τα γνωστά παρεάκια κάποιων «μετανοημένων», με το αζημίωτο, πρώην αριστερών που δίνουν τις εξετάσεις τους για να λίγη δημοσιότητα στα ελεγχόμενα από τη διαπλοκή ΜΜΕ;
3ον Τι ακριβώς σημαίνει η στάση ΝΔ/ΚΙΝΑΛ στα εθνικά ζητήματα και ειδικά απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα; Τι σημαίνει η σχετική αρθρογραφία του αρχιερέα της παράταξης και η «προφητεία» του για θερμό επεισόδιο και μη ευχάριστες λύσεις που πρέπει να δεχθεί η χώρα; Μετά την υποκρισία του δωρεάν υπερπατριωτισμού στο μακεδονικό, τι είδους μειοδοσία κυοφορείται στα πραγματικά εθνικά προβλήματα; Η «μειοδοτική» πολιτική της Αριστεράς αφενός κληροδότησε λυμένο το μακεδονικό και αφετέρου πέτυχε για πρώτη φορά την επιβολή κυρώσεων της ΕΕ επί της Τουρκίας. Το πρώτο πρόβλημα ήταν μια διεθνώς ακατανόητη εσωστρεφής εμμονή επί της οποίας ορισμένοι έχτισαν την πολιτική τους καριέρα.
Η συμμαχία ΝΔ/ΚΙΝΑΛ αφού επιδόθηκε σε έναν αναίσχυντο συνδυασμό αχαλίνωτης κινδυνολογίας και ανέξοδες γραφικότητες εσωτερικά και «υπεύθυνης» «ευρωπαϊκής» ρητορικής στο εξωτερικο, τώρα υπόσχεται ότι θα επιβλέψει αυστηρά την τήρηση της συμφωνίας! Της «προδοτικής» συμφωνίας των Πρεσπών! Ώστε δεν θα την ακυρώσει τελικά! Αντιθέτως, μεταθέτοντας αλλού το πολιτικό κόστος θα καρπωθεί τα μεγάλα στρατηγικά και οικονομικά οφέλη που απορρέουν από τη μεγαλύτερη διπλωματική επιτυχία της χώρας μετά την είσοδό της στην ΕΕ.
Όσο για το άλλο το μείζον και πραγματικά απειλητικό για τα εθνικά συμφέροντα θέμα, προς το παρόν κατηγορεί τον Τσίπρα για αδιαλλαξία, συμφωνώντας επ’ αυτού με τον Ερντογάν, και επικρίνει ως ανεύθυνη δραματοποίηση τη σύγκλιση του ΚΥΣΕΑ την επομένη των πολεμικών απειλών από πλευράς των γειτόνων. Μένει να δούμε αν θα καταδικάσει και τις κυρώσεις της ΕΕ κατά της Τουρκίας. Κυρίως όμως μένει να δούμε αν θα συνεχίσει την πολιτική συμμαχίας με ΗΠΑ, Ισραήλ, Αίγυπτο ή θα στραφεί στον άξονα Γερμανία -Ρωσία-Τουρκία. Επανακάμπτουν άλλωστε οικογένειες με στέρεους παλαιούς δεσμούς με τους Γερμανούς από τη δεκαετία του 40.
Αν τα ερωτήματα είναι κακόπιστα, η αποστομωτική και εμπεριστατωμένη απάντηση θα διέλυε κάθε καχυποψία, θα καθιστούσε δε ειλικρινά ευτυχή τον ερωτώντα και τουλάχιστον θα αφαιρούσε κάθε πρόφαση άγνοιας από τους ψηφοφόρους της. Να γνωρίζουν οι πολίτες ποια οικονομική πολιτική ψηφίζουν, ποια δημοκρατία και ποιο εθνικό μέλλον.-
Διονύσης Γ. Δρόσος (καθηγητής Ηθικής Φιλοσοφίας, ΑΠΘ)
anoixtoparathyro.gr