γράφει
ο Κων/νος Σπ. Δρακάτος
Τελικά
φαίνεται ότι αυτή η μπαρούφα Αριστερά,
έχει βαλθεί να μας κουφάνει. Αγωνίζονται
για τα δικαιώματα των κακοποιών, των
άθεων, των ετερόδοξων, των τεμπέληδων
και των ομοφυλόφιλων, αλλά τα παιδιά,
γι' αυτούς, είναι μια ποσότητα, κρέας με
κόκαλα, που το τυλίγουν σε μια λαδόκολλα
και το προσφέρουν "προς τέρψιν κάθε
πικραμένου".
Και
καλά, αυτοί είναι αυτοί που είναι, ένα
τσουβάλι κοινωνικά απόβλητα, που εμείς
(όχι εμείς ακριβώς, αλλά ο εκλογικός
νόμος, που όμως δεν τον φιάξαμε εμείς!)
επιλέξαμε να μας κυβερνήσουν και καλά
να πάθουμε. Τα παιδιά όμως;
Αλήθεια,
που είναι αυτοί που σκίζουν τα ρούχα
τους, υπερασπιζόμενοι, δήθεν, τα δικαιώματα
του παιδιού; Τα διάφορα "μη" και
"δεν πρέπει" και "απαγορεύεται",
που έχουν θεσπιστεί από οργανισμούς
διεθνούς κύρους, ΟΗΕ, ΕΕ, Ουνέσκο κλπ.;
Το δικαίωμα του παιδιού να μεγαλώσει
σε περιβάλλον, υγιές, με την πλήρη έννοια
του όρου, συμπεριλαμβανομένου, φυσικά
και του .....
οικογενειακού, πως προστατεύεται;
Λοιπόν,
να σας το πω απλά και κατανοητά. Υγιές
οικογενειακό περιβάλλον, για το παιδί,
σύμφωνα με αυτό που έχει αποτυπωθεί στο
DNA του
ΕλληνοΡωμαϊκού και Χριστιανικού
πολιτισμού, του πολιτισμού, που εμείς
ζούμε δηλαδή, είναι ο μπαμπάς (αρσενικός)
και η μαμά (θηλύκια). Καλό; Κακό; Αρέσει;
Δεν αρέσει; Αυτό είναι. Κάθε παρέκκλιση
από αυτόν τον κανόνα, δημιουργεί στίγμα.
Και η κοινωνία δεν το δέχεται. Το
αντιμετωπίζει σαν ξένο σώμα. Το απορρίπτει
ή το περιθωριοποιεί, το απομονώνει.
Έχετε δει τι γίνεται με τα Μουσουλμανικά
ήθη και έθιμα, με την μαντήλα κλπ., τώρα
που τα ζούμε. Καλώς, κακώς, έτσι λειτουργεί
η Φύση και οι κανόνες της Φύσης είναι
απαραβίαστοι.
Και
δυο λόγια, συμβουλευτικά, για τους
ομοφυλόφιλους. Παιδιά (συγχωρήστε με
για την προσφώνηση, αλλά την λέω με
φιλική διάθεση) μην το παρακάνετε.
Καταλαβαίνω ότι έχετε κι' σεις τον καημό
σας, αλλά μην το παρακάνετε. Τα παιδιά
δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Το παιδάκι
που θα έχει εσάς "γονείς", στο
σχολείο δεν θα έχει ευχάριστες στιγμές
όταν π.χ. θα χρειαστεί να παρουσιάσει
στους συμμαθητές του, μια Κοντσίτα για
μαμά του. Αυτό το παιδάκι ή θα σας
απορρίψει κάποια στιγμή, ή θα
περιθωριοποιηθεί. Και αργότερα, όταν,
φυσιολογικά, εσείς θα έχετε φύγει από
την ζωή, αυτό, ενήλικας πλέον, ίσως
αισθανθεί το κακό που του κάνατε, για
το δικό σας "κέφι" και να θυμώσει
που υποφέρει, χωρίς να φταίει. Και κάτι
άλλο, επίσης σημαντικό. Είσαστε λίγοι
και η στα ίσα κόντρα με τους πολύ
περισσότερους, δεν σας βοηθά. Πολύ
περισσότερο όταν η κόντρα θίγει ένα
τόσο ευαίσθητα σημείο, που είναι τα
παιδιά.
Όσο
για τους Συριζαίους "προοδευτικούς",
μου έρχεται στο μυαλό η λαϊκή παροιμία
που λέει, "ο διάβολος δουλειά δεν
είχε... (και λοιπά ακατάλληλα)".
Φαίνεται που είμαι θυμωμένος, ε';