για την ενίσχυση των επενδύσεων γενικότερα στην τεχνολογία και ειδικότερα στην εγχώρια αμυντική τεχνολογία ώστε δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας και να μειωθεί το αρνητικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της χώρας.
Τα κονδύλια που θα διατεθούν για την ανάπτυξη αμυντικών τεχνολογιών θα διατεθούν σε διάφορες τουρκικές αμυντικές βιομηχανίες για προγράμματα προϊόντων υψηλής τεχνολογίας με στόχο και την αύξηση των εξαγωγών.
Ο Ισμαήλ Ντεμίρ του υφυπουργείου Αμυντικής Βιομηχανίας ανέφερε πως από τα εν λόγω κεφάλαια θα χρηματοδοτηθεί το τουρκικό εγχώριο μαχητικό ΤF-X, η ανάπτυξη όπλων λέιζερ, ερπυστριοφόρων οχημάτων, μη επανδρωμένων θωρακισμένων οχημάτων, αλλά και για την παραγωγή νέων κραμάτων χάλυβα, αλουμινίου και συσσωρευτών.
Μην ξεχνάμε ότι η Τουρκία εξάγει στις ΗΠΑ περίπου το 8% του χάλυβα που χρησιμοποιεί η αμερικανική αγορά!
Το περιεχόμενο της ανακοίνωσης αν γίνει πραγματικότητα-και τα τελευταία χρόνια ότι λέει ο Ρ.Τ.Ερντογάν σε ότι αφορά τον σχεδιασμό του για την ανάπτυξη της οικονομίας και της άμυνας της χώρας το κάνει πραγματικότητα-η Τουρκία περνά σε μια άλλη εποχή.
Κατ'αρχήν εντυπωσιάζει η απόφαση να αντιμετωπιστεί η οικονομική κρίση όχι με περικοπή των αμυντικών δαπάνων αλλά με αύξησή τους, απλά τις κατευθύνει στο εσωτερικό της χώρας.
Ετσι θα μειώσει το αρνητικό ισοζύγιο με «δίζυγη» κίνηση: Πρώτον θα μειώσει τις εισαγωγές πολεμικού υλικού αυξάνοντας την εσωτερική παραγωγική βάση και δεύτερον θα αυξήσει τις εξαγωγές αφού θα προσφέρει άκρως ανταγωνιστικά προϊόντα.
Απλά πράγματα που το ερώτημα είναι γιατί δεν τα έκανε κανείς στην Ελλάδα την εποχή των παχέων αγελάδων. Γιατί τα 50 δισ. ευρώ που δαπανήθηκαν σε εξοπλισμούς από το 1996 μέχρι το 2009 δεν σκέφθηκε κανείς κατά ένα μέρος τους να τα επενδύσει στην εσωτερική αμυντική αγορά για να μειωθεί η εξάρτηση από το εξωτερικό, να ενισχυθεί η παραγωγική βάση της βιομηχανίας και να προχωρήσουμε δυναμικά σε εξαγωγές.
Τώρα βλέπουμε μια Τουρκία που ανεξάρτητα από το τι είδους καθεστώς είναι, και πόσο επικίνδυνη είναι για την διεθνή ασφάλεια να προβαίνει σε υποδειγματικές κινήσεις με μακρόπνοο αμυντική σχεδιασμό.
Αν υλοποιηθεί το συγκεκριμένο σχέδιο η Τουρκία το 2030 θα έχει την υψηλότερη κατασκευαστική βάση στην Αμυνας από την Γαλλία, την Γερμανία και την Βρετανία και φυσικά την Ιταλία και την Ισπανία.
Με ενεργά προγράμματα ναυπήγησης αεροπλανοφόρων, δύο κλάσεων φρεγατών και πολλών άλλων κύριων σκαφών επιφανείας, κύριου άρματος μάχης, αντιαρματικών και αντιαεροπορικών πυραυλικών συστημάτων διαφόρων κατηγοριών και πάνω απ΄όλα το μαχητικο αεροσκάφος 5ης γενιας TF-X το οποίο θα απορροφήσει μεγάλο μέρος των κονδυλίων που προορίζονταν για το F-35.
Ισως δεν αγοραστούν τελικά πάνω από 40 F-35, καθώς οι Τούρκοι θεωρούν ότι to TF-X θα του κάνει την δουλειά πολύ καταλληλότερα από ότι θα την έκανε το F-35.
Η ουσία είναι ότι η Τουρκία αφήνει πίσω τη οριστικά την χώρα-καταναλωτή και γίνεται χώρα παραγωγός σε οπλικά συστήματα με ότι αυτό συνεπάγεται.για την ελληνική ασφάλεια..