Η μελέτη –η πρώτη που ερευνά εξονυχιστικά πώς «δουλεύει» ο εγκέφαλος των σκύλων– δείχνει ότι ο τελευταίος επεξεργάζεται τα ανθρώπινα λόγια και...
, τελείως ξεχωριστά, τον συναισθηματικό τονισμό των λέξεων. Βέβαια, παραμένει μυστήριο τι ακριβώς καταλαβαίνει ο σκύλος από όλα αυτά που ακούει.
Όπως και οι άνθρωποι, οι σκύλοι χρησιμοποιούν αφενός το αριστερό ημισφαίριο για να επεξεργασθούν τις λέξεις που ακούνε και αφετέρου το δεξιό ημισφαίριο για να επεξεργασθούν τον επιτονισμό των λέξεων, δηλαδή τις αυξομειώσεις της έντασης, τον ρυθμό, τον χρωματισμό της φωνής και άλλες προσωδιακές παραμέτρους του προφορικού λόγου.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ατίλα Άντικς του Τμήματος Ηθολογίας του Πανεπιστημίου Έοτβος Λόραντ της Βουδαπέστης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Science, εκτιμούν ότι οι νευρωνικοί μηχανισμοί επεξεργασίας των λέξεων εξελίχθηκαν πολύ νωρίτερα απ’ ό,τι θεωρείτο έως τώρα, καθώς φαίνεται πως δεν είναι μοναδικοί στον ανθρώπινο εγκέφαλο.
«Αυτό που κάνει τις λέξεις ανθρώπινες με μοναδικό τρόπο, δεν είναι μια ξεχωριστή νευρωνική ικανότητα στον εγκέφαλό μας. Οι άνθρωποι είναι μοναδικοί στο να εφευρίσκουν και να χρησιμοποιούν λέξεις, συνδέοντας αυθαίρετες αλληλουχίες ήχων με νοήματα», ανέφερε ο Άντικς.
Ο «καλύτερος φίλος» του ανθρώπου στο ζωικό βασίλειο παρακολουθεί τόσο τα λόγια των ανθρώπων, όσο και τον τρόπο που μιλάει κάποιος, σύμφωνα με μια νέα ουγγρική επιστημονική έρευνα.
Η μελέτη –η πρώτη που ερευνά εξονυχιστικά πώς «δουλεύει» ο εγκέφαλος των σκύλων– δείχνει ότι ο τελευταίος επεξεργάζεται τα ανθρώπινα λόγια και, τελείως ξεχωριστά, τον συναισθηματικό τονισμό των λέξεων. Βέβαια, παραμένει μυστήριο τι ακριβώς καταλαβαίνει ο σκύλος από όλα αυτά που ακούει.
Όπως και οι άνθρωποι, οι σκύλοι χρησιμοποιούν αφενός το αριστερό ημισφαίριο για να επεξεργασθούν τις λέξεις που ακούνε και αφετέρου το δεξιό ημισφαίριο για να επεξεργασθούν τον επιτονισμό των λέξεων, δηλαδή τις αυξομειώσεις της έντασης, τον ρυθμό, τον χρωματισμό της φωνής και άλλες προσωδιακές παραμέτρους του προφορικού λόγου.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ατίλα Άντικς του Τμήματος Ηθολογίας του Πανεπιστημίου Έοτβος Λόραντ της Βουδαπέστης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Science, εκτιμούν ότι οι νευρωνικοί μηχανισμοί επεξεργασίας των λέξεων εξελίχθηκαν πολύ νωρίτερα απ’ ό,τι θεωρείτο έως τώρα, καθώς φαίνεται πως δεν είναι μοναδικοί στον ανθρώπινο εγκέφαλο.
«Αυτό που κάνει τις λέξεις ανθρώπινες με μοναδικό τρόπο, δεν είναι μια ξεχωριστή νευρωνική ικανότητα στον εγκέφαλό μας. Οι άνθρωποι είναι μοναδικοί στο να εφευρίσκουν και να χρησιμοποιούν λέξεις, συνδέοντας αυθαίρετες αλληλουχίες ήχων με νοήματα», ανέφερε ο Άντικς.