Επισημαίνει
ο Δημήτρης Α. Γιαννακόπουλος
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν
θα μπορούσε να επωμισθεί μόνος του το πολιτικό βάρος της θέσπισης (των) νέων
και μάλιστα προληπτικών μέτρων για το κλείσιμο της αξιολόγησης, ώστε να
προχωρήσουν οι επόμενες εκταμιεύσεις του δανείου και να αποφευχθεί η κήρυξη
στάσης πληρωμών.
Η ΝΔ δεν θα
μπορούσε να ψηφίσει αυτά τα μέτρα, χωρίς αντάλλαγμα την άμεση διάλυση της βουλής
και πρόωρες εκλογές με λίστα.
Έτσι οι πρώρες
εκλογές αποτελούν πολιτικώς την χρυσή τομή και για τον ΣΥΡΙΖΑ και για τη ΝΔ και
για τους Ευρωπαίους και για το ΔΝΤ. Γιατί; Επειδή ο λόγος του αθροίσματος της πολιτικής πίεσης προς όλους αυτούς τους
παράγοντες προς τη μεγαλύτερη ποσότητα στην περίπτωση αποτυχίας συνέχισης του
προγράμματος της τρόικας (: άρα Grexit) είναι ίσος με τον λόγο της μεγαλύτερης ποσότητας
προς τη μικρότερη. Και αυτό οδηγεί σύμφωνα με......
τον ρεαλιστικό κονστρουκτιβισμό
σε εκλογές αμέσως μετά τη νομοθέτηση των νέων μέτρων με τις ψήφους της πλειονότητας
των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και αυτών της ΝΔ.
Θα ρωτήσεις
ίσως, και ποιο είναι το πρόβλημα, αν ο ΣΥΡΙΖΑ κατέφευγε σε εκλογές χωρίς να κλείσει
προηγουμένως έστω μερικώς την αξιολόγηση, έτσι ώστε το πολιτικό κόστος να
περάσει στην επόμενη βουλή και στην επόμενη κυβέρνηση; Το πρόβλημα είναι ο
Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος έχει δεσμευτεί καί στους Ευρωπαίους συνομιλητές του καί
στο ΔΝΤ πως θα συμμορφωθεί στο χρονοδιάγραμμα του προγράμματος, έτσι ώστε να
μην υπάρξει κίνδυνος στάσης πληρωμών ή έστω σοβαρή απειλή ως προς αυτό κατά την
διάρκεια των εκλογών που ακολουθούν σε μια σειρά δανείστριες χώρες. Ο κ. Τσίπρας,
που αγωνίστηκε τόσο πολύ για τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού και «υπεύθυνου»,
συγκαταβατικού προφίλ, δεν θα μπορούσε τώρα να το καταστρέψει: τώρα που πέτυχε
να γίνει αποδεκτός στην ευρωπαϊκή ελίτ! Τώρα που αισθάνεται να έχει ρόλο στην εξέλιξη
της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας!
Πέραν αυτού,
σήμερα μπορεί να ισχυρίζεται πως δεν πρόκειται να εφαρμοστούν τα μέτρα που προληπτικώς
θα θεσπισθούν, αν φυσικά ο ελληνικός λαός τον τιμήσει ξανά με την ψήφο του, τη
στιγμή κατά την οποία ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα μπορούσε με άνεση να ισχυρίζεται
τα αντίθετα: αν ψηφίσεις εμένα δεν θα εφαρμοστούν, αντίθετα θα εφαρμοστού αν
ψηφήσεις τον άλλον. Οι εκλογές αυτές, δηλαδή, θα εμφανίσουν μια νέα παραδοξότητα:
Ψήφισε εμένα (και όχι τον άλλον) για να μην γίνουν πράξη, να μην εφαρμοστούν τα
προληπτικά μέτρα, τα οποία ωστόσο και εγώ ψήφισα στο κοινοβούλιο – για να αποφευχθεί
ασφαλώς η περίπτωση να μεταβληθεί η όμορφη και ευημερούσα τη νύχτα χώρα μας σε
Βόρεια Κορέα. ( Ήθελα να ξέρω δεν υπάρχει ένας σοβαρός άνθρωπος, φίλος του
κυρίου Στουρνάρα να τον συμβουλέψει να αλλάξει ύφος μήπως και κάνει κανονική
πολιτική καριέρα!).
Είναι μόνον
το ζήτημα της πολιτικής νομιμοποίησης των νέων μέτρων εσωτερικής υποτίμησης και
φτωχοποίησης, μαζί με το ασφαλιστικό που θα μεταβληθεί και πάλι πριν καν
εφαρμοστούν πλήρως οι πρόνοιες του προηγούμενου; Όχι, ασφαλώς! Ο έλεγχος των κοινοβουλευτικών ομάδων που θα προκύψουν
από την ηγεσία μέσω της διαδικασία της «λίστας» είναι κάτι πολύ σημαντικό στο σημερινό
ρευστό πολιτικό περιβάλλον κυρίως για τον κ. Τσίπρα, αλλά επίσης και για τον κ.
Μητσοτάκη. Είναι μόνος ο κ. Μητσοτάκης στη σημερινή ΝΔ και θα μείνει μόνος αν
χάσει τις εκλογές. Αν τις κερδίσει φαντάζομαι πως γνωρίζεις τι θα συμβεί,
αναγνώστη μου. Για τη ΝΔ μιλάμε! Ασχήμιες και ξεράσματα!
Επίσης οι πρόωρες εκλογές - αφού προηγουμένως
τα προληπτικά μέτρα αποτελέσουν (παράδοξα, «παράνομα» και αντιδημοκρατικά) εσωτερικό
δίκαιο - θα κατευνάσουν προσωρινά τις αντιθέσεις μεταξύ των παραγόντων της τρόικας,
ενώ θα αποτελέσουν ένα «διάλειμμα» για να διεξαχθούν οι εκλογές στις χώρες των
εταίρων-δανειστών της χώρας, χωρίς το ζήτημα της Ελλάδας να απολέσει κρίσιμο
ζήτημα πολιτικής αντιπαράθεσης εκεί.
Άρα, ενώ - σύμφωνα
με την δική μου προσέγγιση και σε αντίθεση με τους περισσότερους έλληνες και
ξένους αναλυτές - μέχρι σήμερα το σημαίνον ήταν η «συμφωνία για νέα μέτρα» και
το σημαινόμενο οι «πρόωρες εκλογές», μετά τη συνάντηση Μητσοτάκη-Μέρκελ η σχέση
διαμορφώνεται: πρόωρες εκλογές σημαίνουν προηγούμενη θέσπιση των προληπτικών μέτρων,
ακριβώς στο συνταγματικό όριο για εκλογές με «λίστα». Αυτό προδηλώνει πως το
πολιτικό περιβάλλον και οι πολιτικές σχέσεις στην Ελλάδα της «υποτελούς
πολιτείας» διαμορφώνεται … out there!..