Πρόκειται για μέτρα μείωσης του ΕΝΦΙΑ και συντελεστών ΦΠΑ για σειρά προϊόντων και υπηρεσιών, με στόχο να ευνοηθούν κατά κύριο λόγο τα λαϊκά στρώματα, ενώ σχεδιάζει και δράσεις στο κοινωνικό κράτος στην περίπτωση που οι δανειστές επιβάλλουν τελικά και μειώσεις στις συντάξεις.
Όπως αναφέρουν κυβερνητικές πηγές, που ενημέρωσαν και το εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος για την απόφαση του Εurogroup, και εκκινώντας από την παραδοχή ότι το πρώτο μέτρο που θα κληθεί να νομοθετήσει η κυβέρνηση είναι η μείωση του αφορολόγητου, «πρακτικά, στο πλαίσιο αυτό, για κάθε 1 ευρώ που θα μειώνεται το αφορολόγητο, ύστερα από απαίτηση του ΔΝΤ, η ελληνική πλευρά θα έχει δικαίωμα να νομοθετήσει αντίστοιχα 1 ευρώ π.χ. μείωσης του ΕΝΦΙΑ ή του ΦΠΑ».
Σημειωτέον ότι αυτές οι κυβερνητικές πηγές εμφανίζουν ως δεδομένη την απόφαση του Εurogroup και εξασφαλισμένη δηλαδή τη συναίνεση των δανειστών, στη νομοθέτηση συγκεκριμένων μέτρων από τώρα.
Μιλούν δε για συμφωνία, που (απλώς) θα κλείσει με τεχνικές λεπτομέρειες στην Αθήνα. Η νομοθέτηση, τονίζουν, θα περιλαμβάνει ταυτόχρονα όλες τις μεταρρυθμίσεις (τόσο αυτές με αρνητικό δημοσιονομικό πρόσημο, όσο και αυτές με θετικό δημοσιονομικό πρόσημο).
Οι πληροφορίες αναφέρουν συγκεκριμένα ότι η ελληνική πλευρά έχει μελετήσει και σκοπεύει να νομοθετήσει τις εξής παρεμβάσεις με εφαρμογή την 01/01/2019:
1. Μείωση του ΕΝΦΙΑ κατα 35 - 40 % και συνολικός επανασχεδιασμός του φόρου με επαναφορά του Φ.Μ.Α.Π. ώστε η μείωση να στοχεύει στα χαμηλά εισοδήματα.
2. Μείωση του ΦΠΑ στην ενέργεια κατά 7 μονάδες και μεταφορά του συντελεστή από το 13% στο 6%.
3. Μείωση του ΦΠΑ σε μεταφορές δημόσιες και ιδιωτικές ( Τρένα, λεωφορεία, αεροπλάνα, βαπόρια) κατα 11 μονάδες και μεταφορά από το 24% στο 13%.
4. Μείωση βασικών ειδών διατροφής κατά 11 μονάδες από το 24% στο 13%.
5. Επανεξέταση των ασφαλιστικών εισφορών των ελεύθερων επαγγελματιών.
6. Σε περίπτωση που εξεταστεί μείωση δαπανών για κοινωνική ασφάλιση, συμφωνήθηκε, λένε από την κυβέρνηση, να νομοθετηθεί αντίστοιχα αύξηση δαπανών στοχευμένων για την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους και της κοινωνικής προστασίας.
Σε κάθε περίπτωση όμως, συμπληρώνουν εμφατικά, παρόμοιες παρεμβάσεις θα είναι μεσομακροπρόθεσμες. Θα έχουν σημείο έναρξης εφαρμογής την 01/01/2020 και πέρας 01/01/2025.
Το ζήτημα όμως παραμένει: Θα τα αποδεχτούν οι δανειστές;
Η εφαρμογή τους αλλά και η τελική ανταπόδοση τους σε σχέση με την υφεσιακά μέτρα που θα έχουν μόνιμο χαρακτήρα θα εξαρτηθεί όχι από την επίτευξη αλλά από την υπέρβαση του πρωτογενούς πλεονάσματος από το 2019 και μετά.
Με άλλα λόγια για αντίμετρα 1% του ΑΕΠ η Ελλάδα θα πρέπει να πετυχαίνει πρωτογενές πλεόνασμα τουλάχιστον 4,5% του ΑΕΠ ώστε να συμφωνήσει με τους δανειστές τι και που θα δώσει.
Εκτός όμως από τα πρόσθετα μέτρα το ΔΝΤ θα πρέπει να βάλει την σφραγίδα του και στα άλλα θέματα της δεύτερης αξιολόγησης πολλά από τα οπαία παραμένουν κόκκινες γραμμές της Κυβέρνησης. Συγκεκριμένα:
Στις αλλαγές στο εργασιακό όπου το υπουργείο εργασίας θέλει να επαναφέρει τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και να μην αλλάξει τίποτα στο υφιστάμενο καθεστώς για τις ομαδικές απολύσεις.
Ωστόσο η ατζέντα του ταμείου είναι απελευθέρωση του ποσοστού των απολύσεων με άρση της διοικητικής ρύθμισης (δηλαδή της υπουργικής έγκρισης) διατήρηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων σε επιχειρησιακό επίπεδο . επαναφορά της ανταπεργίας και ελεύθερη διαπρα γμάτευση για το καθορισμό του κατώτερου μισθού.
Στην διαχείριση των τεσσάρων εμπορικών τραπεζών, μετά την αύξηση των κόκκινων δανείων κατά 1,5 δις ευρώ από την αρχή του χρόνου και την μετανάστευση καταθέσεων ύψους 2,4 δις ευρώ παρότι οι έλεγχοι στην κίνηση κεφαλαίων συνεχίζουν να ισχύουν θα ζητήσει μέτρα.
Το πρώτο από αυτά θα είναι από το δάνειο του ESM να δεσμευτεί πρόσθετό κεφάλαιο 10 δις ευρώ από τα συνολικά 15 δις ευρώ που περίσσεψαν από την ανακεφαλαιοποίηση του 2015 για τις μελλοντικές ανάγκες των τεσσάρων μεγάλων εμπορικών τραπεζών.
Επίσης θα ζητήσει επιτάχυνση της εκκαθάρισης των κόκκινων δανείων που δείχνει να έχει καθυστερήσει μέσω επιτάχυνση των πλειστηριασμών και της πώλησης κόκκινων δανείων σε distress funds.
Στην απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας το Ταμείο θα πιέσει για την πώληση του 17% της ΔΕΗ επιπλέον ποσοστού 25% από τον ΑΔΜΗΕ και ταχεία ιδιωτικοποίηση σε ΔΕΠΑ ΔΕΣΦΑ και ΕΛΠΕ.
Στο δημόσιο θα ζητήσει παρεμβάσεις στα ειδικά μισθολόγια αξιολόγηση του προσωπικού και μόνιμη κινητικότητα που θα οδηγεί σε απολύσεις.
Στις απελευθερώσεις των αγορών προϊόντων θα πιέσει ξανα για το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές την πώληση ΜΗΣΥΦΑ εκτός φαρμακείου και νέο κύκλο απελευθέρωσης των κλειστών επαγγελμάτων.