Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά
Από τότε που
επινοήθηκε η ανωνυμία, χάσαμε τον εαυτό μας!
«Ανώνυμος»!
Μα γιατί, τι πάει να πει ανώνυμος; Δεν
μπορεί, για να μη θέλει να φανερωθεί δύο τινά συμβαίνουν ή δεν χωνεύει το όνομα,
μιας και του το δώσανε σε βρεφική ηλικία
ή κάτι κακό θέλει να πει που θα βλάψει συνάνθρωπο!
Έγραψες μία
κριτική ,ένα σχόλιο γιατί να αποποιηθείς την ευθύνη των γραφομένων σου, ας μην
το έγραφες. Κι όμως τα τελευταία χρόνια η ανωνυμία παίρνει και δίνει! Δίνει
τροφή για σχόλια, προσδίδει ρετσινιές σε ανίδεους ,και στην τελική δεν
προστατεύει κανέναν γιατί ο έλεγχος της
συνείδησης είναι ο πιο αυστηρός ,δεν σου κάνει χάρες και σε πικραίνει με
το να σε γυρίζει στον τόπο του εγκλήματος !Εάν η ανωνυμία, σου δίνει άφεση και
ικανοποιεί τις σκοτεινές επιθυμίες σου ,αργά ή γρήγορα θα σε προδώσει και
μάλιστα με τον χειρότερο τρόπο!
Εάν η θέση
μας για ένα θέμα είναι αρνητική
,μπορούμε σε αντιδιαστολή να αντιμετωπίσουμε τον κρινόμενο παρά να.......
πετάμε δυο
αράδες χολή και να μαζεύουμε τα «κουβαδάκια» μας!
Μήπως έχω επίγνωση της ημιμάθειάς μου, θέλω να
εκφραστώ αλλά φοβάμαι ,οπότε η ανωνυμία με βγάζει από τη στενωπό της εκφρασμένης μου κακίας;
Μήπως αντιλαμβανόμαστε τη γλωσσική μας υστέρηση
αλλά θέλουμε σώνει και καλά να θίξουμε
τον άλλον και εν θερμώ-πάντα όταν γράφεις αρνητικά κακοπροαίρετα υπερζεσταίνεσαι-παραδίδουμε ένα κακογραμμένο
κείμενο;
Ανωνυμία!
Έκφανση της αρνητικής έκφρασης. Προσωπείο. Απαράσκευος, αχαλιναγώγητος ,πρόχειρος λόγος !
Ανώνυμο
τηλεφώνημα, ανώνυμη κριτική, ανώνυμο σχόλιο! Μαζί με την τεχνολογία και την
καθημερινή βελτίωση των μέσων επικοινωνίας
βρήκαμε τρόπο να εκφραζόμαστε και να κρυβόμαστε.
Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά