Πριν λίγες ημέρες ρώτησα τους φίλους εδώ εάν πιστεύουν πως γίνεται πόλεμος στο Πακιστάν, κι αν όντως το πιστεύουν, ποιες είναι οι αντιμαχόμενες πλευρές. Τέλος, ρωτούσα εάν οι ΗΠΑ βομβαρδίζουν το Πακιστάν.....
Εφόσον ούτε τα ΜΜΕ, ούτε η αστική τάξη του Πακιστάν, αλλά ούτε καν τα περισσότερα εναλλακτικά ΜΜΕ νοιάζονται για το τι συμβαίνει «στην άλλη άκρη του κόσμου» ήταν φυσιολογικό ο περισσότερος κόσμος να μην γνωρίζει καθόλου το τι συμβαινει εκεί.
Το ερώτημα αυτό το έθεσα επειδή υπάρχουν πάμπολλοι καλοθελητές που αναπαράγουν τις ρατσιστικές κορώνες τύπου «καλά, οι Σύροι έχουν πόλεμο κι έρχονται σαν πρόσφυγες· οι κωλοπακιστανοί τι έρχονται και μας φορτώνονται;». Λες κι εμείς τα ελληνόπουλα που πήγαμε μετανάστες και ζήσαμε στην Β.Αμερική ή στην Ευρώπη για μια λίγο καλύτερη παιδεία, για μια λίγο καλύτερη δουλειά, έχουμε εκ γενετής το δικαίωμα αυτό εφόσον το δέρμα μας είναι πιο κοντά στο λευκό.
Θα σας κουράσω λίγο αλλά αν θέλετε να καταλάβετε για ποιον λόγο χιλιάδες Πακιστανοί αφήνουν την πατρίδα τους για να διασχίσουν 3000 χλμ ώστε να φτάσουν μέχρι εδώ, αξίζει τον κόπο.
Ούτε μια, ούτε δυο, αλλά τρις μεγάλες συρράξεις λαμβάνουν χώρα στο Πακιστάν τα τελευταία χρόνια. Πρώτον, μαίνεται ένας τεράστιος πόλεμος στο Β.Δ. Πακιστάν (επαρχία του Γουαζιριστάν) για τον οποίο όλα τα ΜΜΕ -και οι αστοί του Πακιστάν- δεν συζητάνε ποτέ. Πολλοί Ταλιμπάν κατέφυγαν εκεί ύστερα από την εισβολή των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, και βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση με την κεντρική κυβέρνηση. Ο νυν πρωθυπουργός Σαρίφ, ο οποίος παρεμπιπτόντως ήταν αυτός που διέταξε το 1998 τις πρώτες πυρηνικές δοκιμές, αυτός που ξεκίνησε τον πόλεμο του Καργκίλ το 1999 με την Ινδία, ο ίδιος που επανέφερε την θανατική ποινή το 2014, είναι αυτός που ξεκίνησε τον γενικευμένο πόλεμο στο Γουαζιριστάν.
Στον πόλεμο αυτόν έχουν εμπλακεί πλέον το Ισλαμικό Κράτος (Νταές), οι ΗΠΑ, και δεκάδες παραστρατιωτικές οργανώσεις Ουζμπέκων, Τσετσένων και Τατζίκων. Μέχρι στιγμής έχουν σκοτωθεί 32.800 μαχητές των Ταλιμπάν, του Νταές και άλλων παραστρατιωτικών οργανώσεων, 7 χιλιάδες στρατιώτες του Πακιστάν, και μερικές δεκάδες στρατιώτες των ΗΠΑ.
Επιπλέον έχουν δολοφονηθεί από όλες τις πλευρές, 52.000 άμαχοι κι έχουν τραυματιστεί εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι. Τέλος, έχουν εκτοπιστεί πάνω από 3.5 εκατομμύρια κάτοικοι της περιοχής λόγω των μαχών.
Ταυτοχρόνως, από το 2004 μαίνεται ένας άλλος κρυφός πόλεμος που ξεκίνησε από την εποχή Μπους κι έχει ενταθεί κατά την προεδρία του Ομπάμα. Χιλιάδες αεροπορικές επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη (drones) έχουν λάβει χώρα σε ολόκληρη την επικράτεια του Πακιστάν, εναντίον «ύποπτων» τρομοκρατίας. Όπως προσφάτως παραδέχτηκε το ίδιο το Πεντάγωνο από τα χιλιάδες χτυπήματα μόνον μερικές δεκάδες έχουν επιβεβαιωμένα σκοτώσει «τρομοκράτες». Βεβαίως από μόνο του αυτό το πρόγραμμα είναι παράνομο εφόσον δεν τηρεί κανέναν από τους διεθνείς κανόνες εμπλοκής και διεθνείς συνθήκες όσον αφορά τα νομικά δικαιώματα κατηγορουμένων ακόμη και για τρομοκρατία.
Μέχρι στιγμής το Bureau of Investigative Journalism έχει καταγράψει τουλάχιστον 965 δολοφονίες αμάχων και το New America Foundation (ένας συντηρητικό ίδρυμα ερευνών των ΗΠΑ) τουλάχιστον 3000 δολοφονίες μαχητών. Αξίζει να σημειωθεί πως το Ανώτατο Δικαστήριο της επαρχίας του Πεσαγουάρ του Πακιστάν έχει χαρακτηρίσει τις επιθέσεις αυτές ως έγκλημα πολέμου, απάνθρωπες και παράνομες με βάση τις διεθνείς συνθήκες. Μια από τις πιο αναλυτικές νομικές αλλά και ιστορικές μελέτες που έχουν γίνει επί του θέματος είναι η μελέτη αυτή http://www.webcitation.org/6C1NZMGYJ από το Νομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ όπου παρουσιάζει διεξοδικά τις αποδείξεις για τα εγκλήματα πολέμου που έχουν διαπράξει οι ΗΠΑ με τις επιθέσεις αυτές. Εκεί εκτός των άλλων, αναφέρει μέχρι το 2012 και πάνω από 1300 σοβαρούς τραυματισμούς αμάχων από τις εγκληματικές αυτές επιθέσεις.
Τέλος, ο λιγότερο γνωστός πόλεμος ίσως και του κόσμου, μαίνεται στα νοτιοδυτικά του Πακιστάν στην επαρχία του Μπαλοχιστάν. Το Μπαλοχιστάν το οποίο κατοικείται από μια μειονότητα με την δική της γλώσσα και πολιτισμό, από την στιγμή της ανεξαρτησίας του Πακιστάν το 1947 δεν αποδέχτηκε τον διαχωρισμό που επέβαλε η Βρετανική Αυτοκρατορία και ζήτησε την ανεξαρτησία του. Η κεντρική εθνική κυβέρνηση του Πακιστάν εδώ και 70 χρόνια καταπατά καθημερινώς τα δικαιώματα των κατοίκων του Μπαλοχιστάν φυλακίζοντας, βασανίζοντας και δολοφονώντας χιλιάδες από αυτούς. Το ένοπλο απελευθερωτικό κίνημα του Μπαλοχιστάν έχει επίσης προβεί τα τελευταία χρόνια σε πολλές βίαιες πράξεις αντιποίνων. Από τον συνεχιζόμενο αυτό πόλεμο έχουν σκοτωθεί τουλάχιστον 12000 άνθρωποι ενώ έχουν τραυματιστεί, εκτοπιστεί και βασανιστεί εκατομμύρια άλλοι. Τα τελευταία 3 χρόνια ο πόλεμος αυτός έχει αναζωπυρωθεί. Τουλάχιστον 600 άτομα έχουν δολοφονηθεί κι από τις δυο πλευρές, ενώ οι απαγωγές και οι εξαφανίσεις ανέρχονται στις δεκάδες χιλιάδες.
Για τους περισσότερους, όλες αυτές οι πληροφορίες θα είχαν ίσως απλώς φιλολογικό ενδιαφέρον (τι νοιάζει τους Ευρωπαίους εάν σκοτώνονται, εκτοπίζονται και βασανίζονται εκατομμύρια άνθρωποι στην άλλη άκρη του κόσμου εξάλλου· ακόμη κι αν η χρηματοδότηση και τα όπλα για τις πράξεις αυτές προέρχονται από την ίδια την Ευρώπη και την Β.Αμερική) εάν χιλιάδες πρόσφυγες από αυτές τις συρράξεις δεν έφταναν πλέον στις Ευρωπαϊκές ακτές. Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, τα 3000 χλμ που χωρίζουν την Ευρώπη από το Πακιστάν (τα οποία παρεμπιπτόντως είναι η ίδια απόσταση μεταξύ Ελλάδος και Ιρλανδίας περίπου) διασχίζονται πολύ πιο εύκολα. Πλέον, τις επιπτώσεις των πολέμων που οι αποικιοκρατικές δυνάμεις τροφοδοτούν δεν μπορούμε να τις αποφύγουμε. Την επόμενη φορά λοιπόν που αναρωτηθεί κάποιος «τι δουλειά έχουν αυτοί οι κωλοπακιστανοί στην χώρα μας», ίσως θά’χετε τι να τους απαντήσετε.
Οι πληροφορίες προέρχονται από το costofwar.org που προσπαθεί να καταγράφει όλες τις απώλειες αμάχων στον κόσμο, από το Ινδικό Ίδρυμα Διαχείρισης Πολέμων, από την ίδια την κεντρική κυβέρνηση του Πακιστάν κι από οργανισμούς ανθρωπίνων δικαιωμάτων.