Σημειώνει ο Δημήτρης Α. Γιαννακόπουλος
Από την εποχή,
Γιάννη μου, που ο Γεώργιος Παπανδρέου διαπίστωνε πως «μόνο σε δύο χώρες οι
μυστικές υπηρεσίες δεν μπορούν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους: στην Ιαπωνία,
επειδή δεν μιλάει κανένας και στην Ελλάδα, επειδή μιλούν όλοι», έχει περάσει
πολύς καιρός! Το ζήτημα πλέον των «μυστικών» δεν είναι υπόθεση μυστικών
υπηρεσιών και κοινωνιολογίας /ανθρωπολογίας, αλλά ιδιαίτερων σχέσεων μεταξύ του Αλέξη κα του αλόγου του –
στην περίπτωσή μας φυσικά!
Τι θα μπορούσες
να προσφέρεις εσύ, αφού βλέπεις πως το πιο καλά κρυμμένο μυστικό, δεν είναι
αυτό του ΔΝΤ - ή στο ΔΝΤ - αλλά εκείνο που χαρακτηρίζει τη σχέση του Αλέξη με
το άλογό του;
Αυτό το
μυστικό, είναι μυστικό, επειδή δεν θα μπορούσε να το υποκλέψει κανείς. Και δεν
μπορεί να το ....
υποκλέψει κανείς, επειδή ο Αλέξης αφήνει το άλογό του να πάρει το δρόμο
του και μετά σπεύδει να δηλώσει πως αυτός ήταν ο μοναδικός δρόμος σωτηρίας, μια
και όλοι οι άλλοι θα οδηγούσαν στον γκρεμό.
Θα συμφωνήσω
λοιπόν με τον Robert Smith Surtees πως «δεν υπάρχει πιο κρυφό μυστικό από αυτό
ανάμεσα στον αναβάτη και το άλογό του»! Αυτό δεν υποκλέπτεται, ενώ όλων των
ειδών οι υποκλοπές, αποσκοπούν στο να αποσπάσουν την προσοχή μας από την
πραγματική σχέση του Αλέξη με το άλογό του!
Και πού καταλήγουμε;
Να είναι τελικά το άλογο που τα ξέρει όλα και εσύ να εμπιστεύεσαι το άλογο, όχι
απλώς για τον δόμο στη συγκυρία, αλλά και για τη δική σου προσωπική πορεία. Και
εσύ ανοήτως να πιστεύεις πως επειδή μόνον το άλογο ξέρει όλα τα μυστικά σου,
δεν θα σε ρίξει! Γιατί; Για να κρατηθεί μυστικό, το μυστικό που δεν υποκλέπτεται;
Μα, θα σε ρίξει κατά μεσοίς του δρόμου για να πάψει να υπάρχει μυστικό σε ό, τι
σε αφορά προσωπικά, δεν το καταλαβαίνεις, Αλέξη!
Έτσι εξαφανίζονται
τα μυστικά που δεν υποκλέπτονται… τα υπόλοιπα, που υποκλέπτονται είναι τα μυστικά
που ψιθυρίζονται προηγουμένως παντού! Και έτσι η υποκλοπή σταματά τον ψίθυρο!
Το θέμα μας,
λοιπόν, είναι άλλο: το μυστικό που ορίζει τη σχέση του Αλέξη με το άλογό του! Και
δεν φαντάζομαι να πιστεύεις, αναγνώστη μου, πως το άλογο είναι η Μέρκελ, ο Ολάντ,
ή οι «θεσμοί»! Περί θεσμού πρόκειται ασφαλώς, αλλά άλλου τύπου που θα ανακαλύψεις
παρακολουθώντας απλώς τις ανεξήγητες σε συχνότητα διαδρομές του Αλέξη, οι
οποίες του προσφέρουν χαρά και ευχαρίστηση, καθώς εκεί είναι που η πολιτική
αποτελεί ηδονή μια και έχει τη μορφή του «απόλυτου μυστικού»! Μόνον που σε
αυτές τις διαδρομές κινείται ολόκληρο το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας… άρα,
λογικά, δεν θα έπρεπε να υπάρχει μυστικό! Πόσο μάλλον που η ίδια η κυρία Λαγκάρντ
είναι μέρος του μυστικού που δεν υποκλέπτεται!
Το μυστικό
για το οποίο μιλώ, αναγνώστη μου, δεν είναι πρόθεση, κρυφός στόχος, μεθόδευση, κατάσταση
ή απλώς διαδικασία, είναι σχέση
πολιτικού και αλόγου. Και αυτός είναι ο γρίφος με τον οποίο επιλύονται όλοι οι
άλλοι που αφορούν στη μακροχρόνια και επιδεινούμενη κρίση στην πατρίδα μας. Ο «γρίφος
του αλόγου», τον οποίο διασκεδάζουν οι υποκλοπές.
Αν το σημείωμα
μου αυτό δεν αναφερόταν με γριφώδη τρόπο στον γρίφο αυτόν, θα ήταν απολιτικό
και ηλίθιο… και έτσι ανάξιο ακόμη για μια ηδονική «υποκλοπή»! Το δικό μου
μυστικό, πάντως, βρίσκεται στην εστίαση στη (διεθνή/παγκόσμια) διαδρομή του
αλόγου. Εκεί βρίσκεται και η οντολογία της ελληνικής κρίσης. Όλα τα υπόλοιπα
είναι κάποια μορφή δημοσιογραφίας και υποκριτικής παράστασης, στη θέση της βιοπολιτικής
και της βιοοικονομίας.