Του Στέλιου Συρμόγλου
Οι διαφωνίες των λαών προέρχονται από την εκλογή των δρόμων. Οποιαδήποτε αξία κι αν τα τέρματα, οι δρόμοι που ακολουθούνται έχουν μεγαλύτερη αξία. Μεταφορικά το τέρμα λογίζεται σαν τον καρπό μιας επιδίωξης και μιας προσπάθειας. Υπάρχουν βέβαια τέρματα, όπως και προιόντα, χωρίς τα οποία δεν μπορεί να ζήσει ο άνθρωπος....
Στις λοιπές περιπτώσεις οι μόχθοι και οι θυσίες αποτελούν τον περιοριστικό παράγοντα της πορείας και των επιδιώξεων.
Το μέτρο προσδιορίζεται,όπως άλλωστε και κάθε μέτρο, από τη λογική λειτουργία που καθορίζει την τιμή και το κόστος κάθε πορείας. Για την εκτίμηση αυτών των συνθηκών καταφεύγουμε στην ιδέα των μεταβολών. Οι μεταβολές είναι στοιχεία της κοσμικής λογικής. Χωρίς μεταβολές δεν μπορεί να αποκατασταθούν οι ισορροπίες.
Οι συνθέσεις και οι καινούργιες δημιουργίες υπακούουν στον νόμο του Hegel των θέσεων και των αντιθέσεων. Η μονοσήμαντη πορεία ενός γεγονότος οδηγεί στο αδιέξοδο. Η σταθερότητα και η στασιμότητα είναι φανταστικές καταστάσεις, ενώ στην πραγματικότητα αναπτύσσονται διαρκώς μεταβαλλόμενα καθεστώτα.
Η πρωτόγονη αδυναμία να συλλάβει το νόημα των μεταβολών προκαλούσε τη συσσώρευση και το ξέσπασμα αυτών των μεταβολών. Και σαν αναπόφευκτο αποτέλεσμα την εμφάνιση των συγκρούσεων και των καταστροφών.
Η αλήθεια και η πραγματικότητα είναι οι μεταβολές, που δεν τις πρόσεξαν και δεν προπαρασκευάστηκαν οι άνθρωποι για να τις αντιμετωπίσουν. Αυτό το ρευστό περιβάλλον έπρεπε να είχε δημιουργήσει άλλον τύπο ανθρώπου, όπως ένα ελαστικό έδαφος θα δημιουργούσε άλλο σωματικό τύπο ανθρώπου.
Η σταθερότητα του εδάφους έχει μεταφέρει αυτό το χαρακτηριστικό και στην ανθρώπινη διανόηση. Είναι γνωστό ότι οι ψυχικές προσαρμογές δημιουργούνται μέσω του πνεύματος. Με αυτό θα αντιμετωπιστεί και το πρόβλημα των μεταβολών. Οι μεταβολές σε αντίθεση προς τη σταθερότητα, εξασφαλίζουν την πρόοδο, την τελειότητα.
Η σταθερότητα και η στασιμότητα φέρουν το θάνατο οποιασδήποτε τέτοιας κατάστασης. Οσο το υπόστρωμα της ζωής αναφέρεται στη σταθερότητα των ιδεών, ανήκει στην πρωτόγονη νοοτροπία που δεν μπορούσε ούτε καν τις φυσικές μεταβολές να αντιληφθεί και να αντιμετωπίσει. Ο χώρος που κατέχεται από τις αντιλήψεις αυτές προσδιορίζει και το μέγεθος της πνευματικής ανάπτυξης των λαών.
Με την εξέλιξη δημιουργούνται διαρκώς καινούργια πεδία ισορροπιών. Τις ισορροπίες επιδιώκει να αποκαθιστά η λογική λειτουργία. Οταν η ανθρώπινη λογική κατορθώσει να παρακολουθεί και να εκτιμά τις μεταβαλλόμενες καταστάσεις και να αποκαθιστά τις επιβαλλόμενες ισορροπίες, θα έχει πετύχει το μεγαλύτερο σκοπό των αιώνων. Θα έχει καταργήσει τις συγκρούσεις!
Το καθήκον αυτό της λογικής πρέπει να συμπληρωθεί και με την ικανότητα της αποδοχής, που απαιτεί ψυχική καλλιέργεια και πίστη σε μια καινούργια κοσμογονική αλήθεια, όμοια με εκείνες που κατάργησαν το ένστικτο της καταστροφής και έβαλαν στη θέση του την ιδέα της δημιουργίας.
Και για να λειτουργήσει αυτό το καθεστώς απαιτούνται δυο κυρίως δράσεις .Η κάθαρση των ιδεών που διέπουν τις ανθρώπινες σχέσεις και η τοποθέτησή τους και η διαδοχή. Το πεδίο των ιδεών εμφανίζεται σαν τον πρωτόγονο αγρό. Πέρασαν αιώνες για να μπορέσει ο άνθρωπος να τον καλλιεργήσει. Η ίδια τεχνική είναι καιρός πλέον να μεταφερθεί και στην ανθρώπινη διαβίωση.
Η σύγχυση των ιδεών και η ανάμιξη παλαιών και νέων δοξασιών προκαλούν τις ατελείωτες συγκρούσεις και τις ανθρώπινες απογοητεύσεις. Τα επιτεύγματα μέχρι τώρα οφείλονται στην εφαρμογή της δυνάμεως. Το πνεύμα της καινούργιας εποχής πρέπει να είναι η κατάργηση της δυνάμεως και η αποδοχή μιας λειτουργίας, που θα βασίζεται στο νόμο της παγκόσμιας λογικής.
Στην πρόβλεψη και στην αποδοχή των μεταβολών. Το κριτήριο της αποδοχής θα είναι η λογική λειτουργία, που βασίζεται στους νόμους που καταργούν τις συγκρούσεις και αποκαθιστούν τις ισορροπίες.
Η πρόοδος μπορεί να εξαγοραστεί με μικρότερη τιμή, σε λιγότερο κόστος παρ' όσο στοίχιζε μέχρι τώρα στην ανθρωπότητα...
Οι διαφωνίες των λαών προέρχονται από την εκλογή των δρόμων. Οποιαδήποτε αξία κι αν τα τέρματα, οι δρόμοι που ακολουθούνται έχουν μεγαλύτερη αξία. Μεταφορικά το τέρμα λογίζεται σαν τον καρπό μιας επιδίωξης και μιας προσπάθειας. Υπάρχουν βέβαια τέρματα, όπως και προιόντα, χωρίς τα οποία δεν μπορεί να ζήσει ο άνθρωπος....
Στις λοιπές περιπτώσεις οι μόχθοι και οι θυσίες αποτελούν τον περιοριστικό παράγοντα της πορείας και των επιδιώξεων.
Το μέτρο προσδιορίζεται,όπως άλλωστε και κάθε μέτρο, από τη λογική λειτουργία που καθορίζει την τιμή και το κόστος κάθε πορείας. Για την εκτίμηση αυτών των συνθηκών καταφεύγουμε στην ιδέα των μεταβολών. Οι μεταβολές είναι στοιχεία της κοσμικής λογικής. Χωρίς μεταβολές δεν μπορεί να αποκατασταθούν οι ισορροπίες.
Οι συνθέσεις και οι καινούργιες δημιουργίες υπακούουν στον νόμο του Hegel των θέσεων και των αντιθέσεων. Η μονοσήμαντη πορεία ενός γεγονότος οδηγεί στο αδιέξοδο. Η σταθερότητα και η στασιμότητα είναι φανταστικές καταστάσεις, ενώ στην πραγματικότητα αναπτύσσονται διαρκώς μεταβαλλόμενα καθεστώτα.
Η πρωτόγονη αδυναμία να συλλάβει το νόημα των μεταβολών προκαλούσε τη συσσώρευση και το ξέσπασμα αυτών των μεταβολών. Και σαν αναπόφευκτο αποτέλεσμα την εμφάνιση των συγκρούσεων και των καταστροφών.
Η αλήθεια και η πραγματικότητα είναι οι μεταβολές, που δεν τις πρόσεξαν και δεν προπαρασκευάστηκαν οι άνθρωποι για να τις αντιμετωπίσουν. Αυτό το ρευστό περιβάλλον έπρεπε να είχε δημιουργήσει άλλον τύπο ανθρώπου, όπως ένα ελαστικό έδαφος θα δημιουργούσε άλλο σωματικό τύπο ανθρώπου.
Η σταθερότητα του εδάφους έχει μεταφέρει αυτό το χαρακτηριστικό και στην ανθρώπινη διανόηση. Είναι γνωστό ότι οι ψυχικές προσαρμογές δημιουργούνται μέσω του πνεύματος. Με αυτό θα αντιμετωπιστεί και το πρόβλημα των μεταβολών. Οι μεταβολές σε αντίθεση προς τη σταθερότητα, εξασφαλίζουν την πρόοδο, την τελειότητα.
Η σταθερότητα και η στασιμότητα φέρουν το θάνατο οποιασδήποτε τέτοιας κατάστασης. Οσο το υπόστρωμα της ζωής αναφέρεται στη σταθερότητα των ιδεών, ανήκει στην πρωτόγονη νοοτροπία που δεν μπορούσε ούτε καν τις φυσικές μεταβολές να αντιληφθεί και να αντιμετωπίσει. Ο χώρος που κατέχεται από τις αντιλήψεις αυτές προσδιορίζει και το μέγεθος της πνευματικής ανάπτυξης των λαών.
Με την εξέλιξη δημιουργούνται διαρκώς καινούργια πεδία ισορροπιών. Τις ισορροπίες επιδιώκει να αποκαθιστά η λογική λειτουργία. Οταν η ανθρώπινη λογική κατορθώσει να παρακολουθεί και να εκτιμά τις μεταβαλλόμενες καταστάσεις και να αποκαθιστά τις επιβαλλόμενες ισορροπίες, θα έχει πετύχει το μεγαλύτερο σκοπό των αιώνων. Θα έχει καταργήσει τις συγκρούσεις!
Το καθήκον αυτό της λογικής πρέπει να συμπληρωθεί και με την ικανότητα της αποδοχής, που απαιτεί ψυχική καλλιέργεια και πίστη σε μια καινούργια κοσμογονική αλήθεια, όμοια με εκείνες που κατάργησαν το ένστικτο της καταστροφής και έβαλαν στη θέση του την ιδέα της δημιουργίας.
Και για να λειτουργήσει αυτό το καθεστώς απαιτούνται δυο κυρίως δράσεις .Η κάθαρση των ιδεών που διέπουν τις ανθρώπινες σχέσεις και η τοποθέτησή τους και η διαδοχή. Το πεδίο των ιδεών εμφανίζεται σαν τον πρωτόγονο αγρό. Πέρασαν αιώνες για να μπορέσει ο άνθρωπος να τον καλλιεργήσει. Η ίδια τεχνική είναι καιρός πλέον να μεταφερθεί και στην ανθρώπινη διαβίωση.
Η σύγχυση των ιδεών και η ανάμιξη παλαιών και νέων δοξασιών προκαλούν τις ατελείωτες συγκρούσεις και τις ανθρώπινες απογοητεύσεις. Τα επιτεύγματα μέχρι τώρα οφείλονται στην εφαρμογή της δυνάμεως. Το πνεύμα της καινούργιας εποχής πρέπει να είναι η κατάργηση της δυνάμεως και η αποδοχή μιας λειτουργίας, που θα βασίζεται στο νόμο της παγκόσμιας λογικής.
Στην πρόβλεψη και στην αποδοχή των μεταβολών. Το κριτήριο της αποδοχής θα είναι η λογική λειτουργία, που βασίζεται στους νόμους που καταργούν τις συγκρούσεις και αποκαθιστούν τις ισορροπίες.
Η πρόοδος μπορεί να εξαγοραστεί με μικρότερη τιμή, σε λιγότερο κόστος παρ' όσο στοίχιζε μέχρι τώρα στην ανθρωπότητα...