Τα κουβαδάκια σας και σε άλλη παραλία!

Παραγωγικός και με έργο… Ελάτε καλέ. Ούτε παραγωγικότητα, ούτε έργο χρειάζεται πλέον να έχουν τα δημόσια πρόσωπα. Εκείνο που χρειάζεται τη σήμερον ημέρα, είναι καλά “δίκτυα”, καλά “κυκλωματα”,
καλούς “ιμάντες μεταβίβασης”, ουσιαστικά της μη-δραστηριότητάς τους....

Της ανυπαρξίας τους, η οποία (συγ)καλύπτεται τεχνηέντως από ένα σωρό “δραστηριότητες” της πλάκας. Ή, όπως θα έλεγε και κάποιος γνώστης της επικοινωνιακής επιστήμης, από την προώθηση “μη γεγονότων”.

Γεγονότων ασήμαντων για τη ζωή εκείνων που, υποτίθεται ότι υπηρετούν – των πολιτών δηλαδή.
Γεγονότων του τύπου “έσωσα μια γάτα” από τις ρόδες των αυτοκινήτων (καλό μεν για την τυχερή γάτα, αδιάφορο για όλους εμάς τους υπόλοιπους). Γεγονότων του τύπου “θα κάνω μεταπτυχιακό δια
αλληλογραφίας στο εξωτερικό” (άριστο για το παλλικάρι που δείχνει ότι γηράσκει αεί διδασκόμενος
ωστόσο τα μαθήματα πλέον οφείλει να τα λαμβάνει από την και όχι κλεισμένος σε τέσσερις τοίχους,
σπουδάζοντας δια αλληλογραφίας). Γεγονότων του τύπου “γέννησε η γυναίκα μου, έσβησε τα κεράκια
των γενεθλίων του ο γιός μου, πέρασε η κόρη μου στο πανεπιστήμιο, κοκ” (επίσης απολύτως θετικά για το μικρόκοσμο μιας οικογένειας, απολύτως αδάφορα για όλους εμάς).

Αυτά τα “γεγονότα” είναι ακριβώς εκείνα που το “συστηματάκι” προβάλλει συστηματικά. Και προκλητικά, προσπαθώντας να μας πείσει, θεωρώντας μας προφανώς χαχόλους ότι “αυτό” είναι έργο.
Ενώ είναι απλά το ανώτατο στάδιο της τιποτολογίας.

Η απάντηση είναι μία: δεν μασάμε. Τα κουβαδάκια σας και σε άλλη παραλία.

Δήγμα Ουρσουλίνας