Βρε πώς αλλάζουν οι καιροί! Να μη βρίσκεται άνθρωπος -ούτε οι μέτοχοί του- να βάλει τα λεφτά που χρειάζεται το Mega για να μην εκπνεύσει στα χέρια των τραπεζών. Ο πρώτος έχει δικογραφίες, αλλά όχι λεφτά. Ο δεύτερος έχει λεφτά, αλλά, αντί να δώσει, ζητάει κι από πάνω όσα του χρωστάει το κανάλι. Ο τρίτος έχει επίσης, αλλά θέλει να κρατάει όμηρο τον δεύτερο, στον οποίο χρωστάει το κανάλι.....
Τέταρτος δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Και η τράπεζα η οποία έχει φορτωθεί το δυσθεώρητο χρέος στέλνει μπουγιουρντί: Όσοι χρωστάτε στο εν λόγω κανάλι περάστε παρακαλώ από το δικό μας ταμείο, διότι σε μας οφείλετε να τα σκάσετε.
Και πώς δημιουργήθηκε μια τέτοια και τόσο δυσοίωνη κατάσταση; Πώς μετά από τόσα Grexit που πρόβλεψε, προφήτεψε και κατήγγειλε άπειρες φορές το μεγάλο κανάλι φτάνουμε τώρα σε ένα ελεεινό Megaexit; Να βλέπει δηλαδή Mega ο καπιταλιστής, ο κεφαλαιούχος, ο επενδυτής και να αλλάζει δρόμο; Να ζητούν αύξηση μετοχικού κεφαλαίου 15 εκατομμύρια ευρώ και να εισπράττουν τελικώς 170 σκέτα, χωρίς άλλα μηδενικά; Πώς έκλεισαν τα γκισέ και κατέβασαν τα ρολά οι τραπεζίτες -σηκώνουν άραγε και τα τηλέφωνα όταν τους παίρνουν οι από ‘κεί;- που τόσα χρόνια με τόση προθυμία και απλοχεριά δάνειζαν το κανάλι και τους μετόχους του;
Θέλετε απάντηση; Η αγελάδα. Η αγελάδα, μάλιστα. Η αγελάδα πέθανε. Dead. Kaput. Εξέπνευσε. Οριστικά. Εκείνη η αγελάδα που κατέβαζε γάλα για όσους τα είχαν Megaλα. Το κράτος – αγελάδα, αν με εννοείτε. Που έδινε παρατάσεις για εκπομπή χωρίς άδειες, συστάσεις για δάνεια χωρίς εγγυήσεις, διευκολύνσεις χωρίς παζάρι και ελαφρύνσεις χωρίς βάρη, την ίδια στιγμή που ο κοσμάκης ριχνόταν στον Καιάδα. Και παρακολουθούσαμε όλοι το Καμασούτρα της διαπλοκής με τους προστάτες, τους λεγάμενους, τις λεγάμενες, τους παρατρεχάμενους, τις παρατρεχάμενες, τους ευνοούμενους, τις ευνοούμενες, τους καλούς, τους κακούς και τους άσχημους.
Τι να σου κάνει και το Mega χωρίς την αγελάδα; Ποιος να επενδύσει με τέτοιο εχθρικό κράτος; Το λέει και η Ν.Δ.: Ο ΣΥΡΙΖΑ διώχνει τους επενδυτές και αποθαρρύνει τις επενδύσεις! Ενώ αν είχαμε Κυριάκο, ας πούμε, Κυριακή θα είχαν τα Megaλα και γιορτή τα ρεγάλα. Τότε να δεις επενδύσεις σε άψογες ειδήσεις. Α, ρε Παππά, φονιά της ενημέρωσής μας…
Ολόκληρο το άρθρο του Θανάση Καρτερού στην Αυγή, εδώ