Tου Πέτρου Τρουπιώτη
Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το ότι η κυβέρνηση
συνεχίζει να προσπαθεί να κάνει τοα άσπρο μαύρο σε όλους τους τομείς. Ότι συνεχίζει
να κινείται μόνον επικοινωνιακά, σε μια προσπάθεια να καλύψει τις λανθασμένες κινήσεις
της αλλά και τις ψεύτικες υποσχέσεις της. Σε μια προσπάθεια να εμφανίσει μια άλλη
εικόνα από την πραγματική , να δείξει στους πολίτες πως αλλά είναι τα πράγματα από
αυτά που συμβαίνουν.
Για παράδειγμα, εδώ και
εβδομάδες , έχουμε το θέμα των «κόκκινων γραμμών» στο θέμα των συντάξεων.
Ας ξεκινήσουμε από το
πρωτοφανές , να πηγαίνεις σε μια διαπραγμάτευση και να ανακοινώνεις επισήμως
ποια είναι τα όρια σου. Δηλαδή, να ξέρει ο απέναντι μέχρι που είσαι διατεθειμένος
να φτάσεις, πράγμα που σημαίνει (για οποίον γνωρίζει από διαπραγματεύσεις) ότι ο
απέναντι θα ξεκινήσει από αυτό που έχεις εσύ βάλει ως κατώτερο όριο. Με στόχο
να στο σπάσει. Απλά πράγματα που τα γνωρίζουν όλοι όσοι έχουν κάνει οποιαδήποτε
διαπραγμάτευση. Όμως οι κυβερνητικοί μας αξιωματούχοι, όπως αποδεικνύεται και πάλι,
δεν ενδιαφέρονται για το αποτέλεσμα , αλλά για το.... τι εικόνα θα παρουσιάσουν στους πολίτες…
Έτσι λοιπόν , στο θέμα
των συντάξεων οι συνεχείς δηλώσεις είναι πως δεν πρόκειται να δεχθούν μείωση
των συντάξεων.
Η αρχική αναφορά ήταν
έτσι ακριβώς, κάτι που έδινε στους συνταξιούχους την σαφή εικόνα πως «ότι έπαιρναν
θα παίρνουν».
Είναι όμως τα πράγματα
έτσι , η απλώς έχουμε να κανοουμε με μια
ακομα «μαγική εικόνα».
Μάλλον πρόκειται για
το τελευταίο. Γιατί αμέσως μετά (και αφού είχε εμπεδωθεί η άποψη για μη μείωση
των συντάξεων) άρχισε δειλά –δειλά να λέγεται ένα άλλο μέρος της αλήθειας. Κόκκινη
γραμμή , είναι η μη μείωση των κύριών συντάξεων., έλεγαν κυβερνητικα στελεχη. Η επισημανση της κοκκινης γραμμης αλλά και της
μη μείωσης , άφηνε σαφώς την θετική εικόνα στους ακροατές. Το θέμα των επικουρικών,
χανόταν μέσα στα λόγια…
Το επόμενο στάδιο της
εμφάνισης , μιας ακόμα αλήθειας, ήταν η αναφορά στο ότι δεν θα μειωθούν οι χαμηλές
κυρίες συντάξεις.
Άρα εδώ ήταν σαφές ότι
είχε ήδη σπάσει η περίφημη «κόκκινη γραμμή». Και είχαμε και το επόμενο στάδιο. Το ποιες είναι
τελικά οι ψηλές συντάξεις που μπορεί και να μειωθούν.
Χίλια πεντακόσια ευρώ
έλεγε ο υφυπουργός, 1300 ο υπουργός,
1200 διέρρεε η κυβέρνηση.
Συνολικά κύριες και επικουρικές,
έλεγε ο ένας, μόνον οι κύριες ανέφερε ο άλλος. Μεμονωμένα θα υπολογίζεται η μείωση
ο ένας, όχι συνολικά ανέφερε ο άλλος κυβερνητικός αξιωματούχος.
Και μέσα σε όλο αυτό τον
γενικό χαμό, όπου τελικά οδηγούσε σε αποπροσανατολισμό τον μέσο πολίτη, ξεκίνησε
και η άλλη λαϊκιστική προπαγάνδα, με τα ποσοστά των συντάξεων. Το 80 % είναι κάτω
από το όριο και δεν θα πειραχθούν έλεγε ο ένας. Ξεπερνούν το 90 % έλεγε ο άλλους.
Η σύγχυση μεγάλωνε και τελικά κάνεις δεν μπορούσε να βγάλει άκρη.
Μόνον που η αλήθεια
και ιδίως η πραγματικότητα είναι μια. Και αυτή στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι
απλή.
Οι συνταξιούχοι θα έχουν
όλοι μείωση και μάλιστα σημαντική, ανάλογα με το ποιο είναι το ποσό της επικουρικής
τους σύνταξης, το πόσο της κύριας και στο που θα μπει (αν μπει δηλαδή) όριο από
την κυβέρνηση. Ποιοι και πως δηλαδή θα θεωρηθούν πλούσιοι.
Μόνον που ο κάθε συνταξιούχος,
αυτό που τον ενδιαφέρει είναι το πόσο που θα πάρει στο τέλος του μηνός στην τσέπη
του. Άσχετα αν θα είναι από την κύρια, την επικουρική και δεν ξέρω εγώ τι άλλο.
Και η ωμη πραγματικότητα
είναι πως όλοι οι συνταξιούχοι θα έχουν μείωση, η οποία δεν είναι απλώς γνωστή
σε ποιο ποσοστό θα είναι για τον καθένα.
Αυτή είναι η πραγματικότητα
και όλα τα αλλά είναι ένα ακόμα επικοινωνιακό τρυκ (δηλαδή ένα ακόμα ψέμα) της κυβέρνησης.
Αν δηλαδή θέλουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους.