Του Πέτρου Τρουπιώτη
Παρακολουθώντας και τα όσα τουλάχιστον γραφικά είπε την Κυριακή
για τους προσφυγές –επενδυτές ο υφυπουργός Εξωτερικών , ο κ Μάρδας αλλά
και την μεγάλη συζήτηση που ξεκίνησε, προβληματίστηκα σοβαρά για το αν τελικά όλοι
εμείς, δημοσιογράφοι, δημοσιολογουντες,πολιτικοί, κόμματα, διάφορές οργανώσεις κάθε
είδους αλλά και χρηστές των social media,.κάνουμε
καλά που αντιμετωπίζουμε τις δηλώσεις τέτοιου τύπου στα σοβαρά.
Και όχι μόνον αυτό, αλλά
προβαίνουμε , με βάση τέτοιου είδους δηλώσεις, σε μια σειρά εκτιμήσεων και αναλύσεων,
στην αρχή για το τι ακριβώς θέλει να πει ο καθένας από τους υπουργούς, στην συνεχεία,
αναζητούμε αν υπάρχει σχέδιο ή ποιος τον έβαλε να το πει και οδηγούμαστε στο
ποια μπορεί να είναι τα αποτελέσματα αυτών των πιθανών ενεργειών.
Νομίζω τελικά ότι δεν
είναι αυτοί που......... κάνουν το λάθος αλλά εμείς. Ως δημοσιογράφοι, ως πολίτικοι, ως πολίτες
. Εμείς που πολύ απλά παίρνουμε στα σοβαρά κάτι τέτοιες δηλώσεις και ξεκινάμε
μια συζήτηση για το τι σημαίνουν και το ποιες μπορεί να είναι οι επιπτώσεις τους
στην κοινωνία μας.
Πρόκειται για δηλώσεις
αλλά και ενέργειες χωρίς καμία λογική, χωρίς κανέναν σχεδιασμό, χωρίς καμία προετοιμασία
αλλά και χωρίς να στηρίζονται σε πραγματικά δεδομένα.
Ο καθένας, όπως φαίνεται,
λέει κυριολεκτικά ότι του έλθει εκείνη την στιγμή, ή ότι γενικώς θεώρει ότι θα μπορούσε
να γίνει. Σαν μια συζήτηση , συνταξιούχων σε ένα καφενείο χωριού (και μάλιστα μέσα
σε μεσημεριανή θερινή ραστώνη) οπού τέτοιου είδους συζητήσεις καταλήγουν σχεδόν
πάντα στο «βρε να μην είμαι πρωθυπουργός
εγώ μια μέρα και θα δεις πως θα άλλαζαν τα πράγματα).
Δυστυχώς, έχω την αίσθηση
ότι πραγματικά με κάποιους από τους σημερινούς
υπουργούς και άλλους αξιωματούχους, ισχύει αυτό το γεγονός. Συζήτηση καφενείου
, χωρίς να υπάρχουν πραγματικά δεδομένα και κυρίως χωρίς να υπάρχει η λογική της
εφαρμογής και του αποτελέσματος. Κυριαρχεί
η λογική του αν ήμουν εγώ…
Αντιλήψεις και «ιδέες»
, μη εφαρμόσιμες και μη συμβατές με την πραγματικότητα συνήθως, που πετάγονται έτσι
μόνον και μόνον για να ειπωθούν, όπως λένε στο καφενείο άνθρωποι που βρίσκονται
μακριά από την πραγματικότητα και τα δεδομένα.
Μόνον που οι τελευταίοι
τελικά δεν μας απασχολούν γιατί ότι και να λένε δεν έχει καμία επίπτωση σε όλους
εμάς. Αντίθετα οι υπουργοί και οι άλλοι αξιωματούχοι, επηρεάζουν άμεσα την ζωή μας
αλλά και την πορεία της χώρας Και αυτό είναι το τραγικό και το επικίνδυνο.
Ίσως λοιπόν πρέπει
πια εξακολουθήσουμε όλοι, ως πολίτες,
μια άλλη τακτική. Να σταματήσουμε τις συνεχείς αναλύσεις και εκτιμήσεις των όλων
όσων λένε διάφοροι κυβερνητικοί αξιωματούχοι (τουλάχιστον κάποιοι συγκεκριμένοι
επιρρεπείς σε αρλούμπες, αν και αυτοί είναι πολλοί…). Να μην δίνουμε ιδιαίτερη σημασία
σε όσα λένε, να τα αντιμετωπίζουμε όλα με μια ειρωνεία και ένα χιούμορ. Να βλέπουμε
τα πράγματα ως μια χιουμοριστική παράσταση, μια “stand up comedy” γιατί δυστυχώς, κάτι τέτοιο
τελικά είναι .
Απλώς πρέπει να βρούμε τους νόμιμους τρόπους , ώστε όλα όσα λένε
να μην αποφασίσουν και να τα εφαρμόσουν. Γιατί εκεί τα πράγματα από γραφικά αρχίζουν
και γίνονται επικίνδυνα…..