Σε ρώτησε κανένας αν θες να επιχορηγείς έναν σταθμό χωρίς ακροατές; Όχι. Όμως ήταν η φωνή του εκάστοτε δημάρχου και το πάρκινγκ που βόλευε τα δικά του παιδιά, ανάμεσά τους και τον – προφανώς αποτυχημένο ....
- διευθυντή του. Αλήθεια, πόσα νομίζεις ότι έπρεπε να παίρνει τον χρόνο ο διευθυντής ενός σταθμού χωρίς ακροατές και χωρίς έσοδα; Θα του έδινες ποτέ 130.765 ευρώ; Κι όμως, αυτή ήταν η αμοιβή του το 2010 ενώ η κρίση είχε ήδη ξεσπάσει. Κι αν την νομίζεις υπερβολική, πώς σου φαίνεται η ετήσια αμοιβή του διοικητή του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, της κρατικής Τράπεζας που - τι πρωτότυπο - φαλίρισε; 635.704 ευρώ! Θα μου πεις κοτζάμ διοικητής να μην παίρνει τόσα; Εδώ ένας απλός εργαζόμενος στη ΔΕΠΑ (Δημόσια Επιχείρηση Αερίου) έπαιρνε το 2010 κατά μέσο όρο σχεδόν ένα κατοστάρικο (99.745 ευρώ) τον χρόνο. Λιγότερα, πάντως από τον διευθυντή του 9.84 έπαιρνε ο διευθυντής της Δημοτικής Επιχείρησης Ύδρευσης και Αποχέτευσης Ιωαννίνων: 110.999 ευρώ τον χρόνο. Και ακόμα λιγότερα ο ομόλογός του τού Αγρινίου: 105.901 ευρώ. Μόνο!!!
Πόσα φοβερά και τρομερά προσόντα πρέπει να έχει κάποιος, για να γίνει διευθυντής της Δημοτικής Επιχείρησης Ύδρευσης και Αποχέτευσης μιας μικρής πόλης, ώστε να δικαιολογούνται τέτοιοι μισθοί, σε μια χρεοκοπημένη χώρα; Έλα τώρα! Τα ξέρεις τα προσόντα: κολλητός κάποιου πολιτικού. Και φυσικά, δεν θα περίμενες η θέση να έχει προκηρυχθεί με διαγωνισμό, ε; Στο μιλητό και στη ζούλα.
Τιμωρήθηκε κανένας ποτέ, φορολογούμενε, που όλα αυτά τα χρόνια το κράτος σε ληστεύει για να χρυσοπληρώνει τα κομματικά golden boys; Όχι βέβαια. Η ληστεία είναι νόμιμη. Το πελατειακό σύστημα την φτιασιδώνει με ωραίες εκφράσεις. Την λέει αναδιανομή του πλούτου, αλληλεγγύη των γενεών, κοινωνικό κράτος και άλλα ηχηρά παρόμοια. Όμως είναι μια καραμπινάτη ληστεία.
Αν βάζαμε το κράτος να διαχειστεί την έρημο Σαχάρα σε λίγα χρόνια θα είχαμε έλλειψη άμμου. Γιατί το κράτος είναι πάντα κάκιστος επιχειρηματίας. Δεν ενδιαφέρεται για το κέρδος γιατί ξέρει ότι πάντα τον λογαριασμό του φεσιού θα τον στέλνει στους φορολογούμενους. Δεν ενδιαφέρεται για εκσυγχρονισμό γιατί οι διοικήσεις που θα μπορούσαν να το κάνουν αυτό σήμερα είναι, αύριο δεν είναι. Δεν ενδιαφέρεται για αναβάθμιση των υπηρεσιών, αυτό που λέγεται ανταγωνιστικότητα, γιατί σχεδόν πάντα είναι μονοπώλιο. Δεν ενδιαφέρεται για χαμηλές τιμές γιατί χρησιμοποιεί την εξουσία για να σε υποχρεώνει να αγοράζεις τη σκαρταδούρα του. Μπορείς να μην είσαι στον ΟΑΕΕ; Αν τα λεφτά που δίνεις σε κρατικούς οργανισμούς για ανύπαρκτες υπηρεσίες τα έδινες σε έναν ιδιωτικό ασφαλιστικό φορέα θα έστελναν λιμουζίνα να σε πάρει κάθε φορά που θα αρρώσταινες.
Καλά, θα πεις, την είδαμε και την ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ. Την είδαμε, διότι ήταν το κράτος με τους κρατικούς υπαλλήλους συνενόχους του απατεώνα, που έκαναν τα στραβά μάτια ενώ έβλεπαν ότι είχε στήσει μια πυραμίδα. Αλλά ήταν η μοναδική περίπτωση χρεοκοπίας ιδιωτικού ασφαλιστικού φορέα σε μια χώρα που δεν φημίζεται για την αποτελεσματικότητα των εποπτικών της θεσμών. Όμως οι κρατικοί ασφαλιστικοί οργανισμοί χρεοκόπησαν όλοι! Τους κρατάς στη ζωή – ως πότε; – εσύ φορολογούμενε πληρώνοντας 17 δισεκατομμύρια τον χρόνο (αυτή είναι πάνω κάτω η συμμετοχή του προϋπολογισμού στην ασφαλιστική δαπάνη) για να παίρνουν συντάξεις οι 50αρηδες του Δημοσίου και των ΔΕΚΟ. 578.700.000 ευρώ τον χρόνο πληρώνεις μόνο για τους συνταξιούχους της ΔΕΗ! Για να μην μιλήσουμε για τα τεράστια διαχειριστικά έξοδα αυτών των ταμείων καθώς “λειτουργούν” χωρίς μηχανογράφηση με 10πλάσιο προσωπικό από αυτό που χρειάζονται και με ηγεμονικές αμοιβές, για τους ευνοημένους των πολιτικών: 155.634 ευρώ έπαιρνε ως ετήσια αμοιβή, το σωτήριον έτος 2010, ο επικεφαλής του Ενιαίου Δημοσιογραφικού Οργανισμού Επικουρικής Αφάλισης και Περίθαλψης!
Κανένας δεν σε ενημέρωσε γι’ αυτούς τους αριθμούς. Αντιθέτως κάθε φορά που κάποιος μιλούσε με αριθμούς, τού έκλειναν το στόμα με το καταπληκτικό: οι άνθρωποι είναι πάνω από τους αριθμούς! Λες κι όταν φτιάχνεις ένα συσσίτιο για τους απόρους, δεν υπολογίζεις με αριθμούς τι υλικά θα χρειαστείς και πόσο θα κοστίσουν. Λες και υπάρχει κάτι στον κόσμο που δεν είναι μετρήσιμο με κάποιον τρόπο!
Κι όμως υπάρχει: το μέγεθος της απάτης και της υποκρισίας ενός πολιτικού συστήματος που σου κρύβει τα σκανδαλώδη προνόμια που εξασφαλίζει για τα δικά του παιδιά και εσένα σε στύβει μέχρι να μην έχεις ούτε σταγόνα πια να δώσεις.
Ακόμα και οι νταβατζήδες της νύχτας φέρονται πιο έξυπνα. Παίρνουν από τα θύματά τους τόσα όσα θα τους επιτρέψουν και τον άλλον μήνα να περάσουν για είσπραξη. Το κράτος ούτε γι΄αυτό δεν μεριμνά. Θέλει όσα του λείπουν και τα θέλει τώρα. Κι αν δεν έχεις, σιγά μην σκοτιστεί: πούλα τα έπιπλα, πούλα το σπίτι σου, πούλα το νεφρό σου. Οι κομματικοί αργόμισθοι θέλουν τις μισθάρες τους, αλλιώς δεν θα ξαναστηρίξουν τον πάτρωνά τους.
Ετήσιος μισθός, λοιπόν, 635.704 ευρώ. Κανένας δεν σε ρώτησε αν ενδιαφέρεσαι. Όχι να τον πάρεις. Να τον πληρώσεις! Απλώς σου έστειλε τον λογαριασμό. Και σε απειλεί πως αν δεν τον πληρώσεις θα πας φυλακή. Για πόσον καιρό θα το αφήνεις αυτό να συνεχίζεται;
Thanos Tzimeros
(προδημοσίευση άρθρου μου στο περιοδικό PRESTIGE - τεύχος Φεβρουαρίου)