Ελλάδα 2015 μ.χ (αυτό σημαίνει μετά Χριστόν και όχι τη συνηθισμένη
μας έκφραση…. Αν και στην περίπτωση μας ταιριάζει γάντι), και θα γιορτάσουμε ακόμα
μια χρονιά την ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ, ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ.
Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία (3
Δεκεμβρίου) θεσπίστηκε και τηρείται παγκόσμια από τα Ηνωμένα Έθνη το
1992. Εορτάζεται σε όλον τον Πλανήτη προωθώντας την κατανόηση σε
θέματα αναπηρίας και την κινητοποίηση υπέρ των δικαιωμάτων
αξιοπρέπειας και ευημερίας των ατόμων με αναπηρία.
Επιδιώκει την αύξηση του βαθμού ένταξης των ατόμων με
αναπηρία σε κάθε πτυχή της πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής και πολιτιστικής
ζωής. Η αρχική της ονομασία ήταν «Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες». Κάθε
χρόνο εστιάζει σε διαφορετικό θέμα. Αυτό γραφεί για τη συγκεκριμένη μέρα η
wikipedia, και η χώρα μας, για να είναι ΙΝΝ, θα «γιορτάσει» τη μέρα αυτή, θα ακουστούν
πολλά και διάφορα σε ομιλίες, θα μιλήσουν μάλιστα και πολιτικοί, διαφόρων κομμάτων,
που κανονικά όχι μόνο ΔΕΝ θα έπρεπε να μιλήσουν, αλλά θα έπρεπε να ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ,
και αφού.........
γίνουν όλα αυτά, θα περιμένουμε του χρόνου την ίδια μέρα για να γιορτάσουμε
και πάλι…..
Όλα καλά, όλα ανθηρά αδέλφια, μόνο που στη χώρα μας, τα πράγματα
δεν είναι καθόλου καλά για τα άτομα με αναπηρίες, με ειδικές ανάγκες. Είμαστε
ΠΟΛΛΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΠΙΣΩ, στην σωστή, την ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ αυτών των ανθρώπων,
και όποιος ισχυριστεί το αντίθετο, μάλλον ζει σε άλλον πλανήτη. Κύρια γνωρίσματα
της αντιμετώπισης αυτών των ανθρώπων τόσο από το…. «κράτος πρόνοιας», όσο και
από πολλούς συνανθρώπους τους, είναι ο ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ, και η ΑΠΑΝΘΡΩΠΙΑ, καλά καμουφλαρισμένα
πίσω από «δηλώσεις συμπάθειας και ενδιαφέροντος». Άνθρωποι με αναπηρίες, με χρόνιες
παθήσεις, ΔΩΡΕΑΝ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΑ οι περισσότεροι των φαρμακοβιομηχανιών, ανεβαίνουν
καθημερινά αυτοί και οι συγγενείς τους το δικό τους Γολγοθά επιβίωσης, το δικό
τους Γολγοθά ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑΣ γιατί είχαν την ατυχία, να πάσχουν από κάποια χρόνια
νόσο η να έχουν μείνει «μισεροί» ΟΧΙ από δική τους βέβαια επιλογή…
ΠΟΛΛΑ είναι τα εμπόδια που συναντούν ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ, εμπόδια που
τοποθετούν στο δρόμο τους εκείνοι που υποτίθεται θα έπρεπε να βοηθούν αυτούς
τους ανθρώπους. Αντί για την όποια βοήθεια, δείχνουν ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ, και κοιτάζουν
πως θα γίνει «να λιγοστέψουν» (μεταφορικά και κυριολεκτικά) τα άτομα με αναπηρία,
εφαρμόζοντας «νόμους, εγκυκλίους και αποφάσεις» ΕΞΟΝΤΩΣΗΣ.
Αυτά Συνέλληνες, δεν τα λέω εγώ, δεν είναι λόγια δικά μου….
Το διαδίκτυο είναι ΓΕΜΑΤΟ από καταγγελίες ΑΜΕΑ.
Να θυμηθούμε (όσοι τη γνωρίζουμε), και να μάθει ο υπόλοιπος
ο κόσμος μια από αυτές που ηρθε στο φως το καλοκαίρι, που σε οποιαδήποτε άλλη χώρα,
μην πω πολιτισμένη, θα είχε στείλει ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗ…..
«ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Ο εγκλεισμός παιδιών ΑμεΑ σε ΚΛΟΥΒΙΑ και η
κυβέρνηση... της ελπίδας...
Στις 29 Ιουνίου, και παρά την αναστάτωση που είχε προκαλέσει
το αναγγελθέν δημοψήφισμα για την διαπραγμάτευση του Μνημονίου,
πραγματοποιήθηκε προγραμματισμένη διαμαρτυρία για ένα σοβαρότατο και αφανές
ταυτόχρονα ζήτημα. Είναι το ζήτημα του εγκλεισμού σε κλουβιά – ναι, σε κλουβιά
- που χρησιμοποιείται σαν πρακτική ''φροντίδας'' στο Παράρτημα ΑμεΑ Λεχαινών,
όπου φιλοξενούνται παιδιά με σοβαρές αναπηρίες και αναπτυξιακές διαταραχές. Τον
χαρακτηρισμό του «σοβαρού περιστατικού» επικαλείται συχνά το ... το Κράτος
για να δικαιολογήσει κάθε ακραία και απάνθρωπη πρακτική που χρησιμοποιείται
στην πρόνοια και την δημόσια ψυχική υγεία. «Σοβαρές» ήταν οι ψυχικές ασθένειες
των νοσηλευομένων στο Ψ.Ν.Α. Δαφνίου, γι' αυτό και σκότωσε ο ένας τον άλλον,
«σοβαρές» είναι και οι παθήσεις των παιδιών του ΘΧΠ (πρώην ΚΕΠΕΠ) - Παράρτημα
ΑμεΑ Λεχαινών, γι' αυτό και παρά την ύπαρξη γνώσης για την πρακτική του
εγκλεισμού σε κλουβιά, που χρησιμοποιείται για την... περίθαλψή τους, δικαιολογείται
η καθυστέρηση και αναβολή της επίλυσης του ζητήματος. Εν τω μεταξύ ήρθε και η
οικονομική κρίση, πού να αναλαμβάνεις δράση για τέτοια ζητήματα...; ...
Το θέμα της δομής κλειστού τύπου ΑμεΑ Λεχαινών ήρθε πρόσφατα στη δημοσιότητα μετά από δημοσίευμα του BBC από την δημοσιογράφο του, Χλόη Χατζημαθέου, της οποίας το άρθρο και η ανταπόκριση δημοσιεύθηκαν στις 14 Νοεμβρίου 2014. Είχαν ήδη όμως τραβηχθεί φωτογραφίες από το εσωτερικό του ιδρύματος το 2008 από τη φωτορεπόρτερ, Μάρω Κουρή, οι οποίες δείχνουν ανατριχιαστικά ξεκάθαρα τα παιδιά να κλειδώνονται μέσα σε κλουβιά από το προσωπικό. Εν τω μεταξύ, το θέμα του πρώην ΚΕΠΕΠ και οι καταγγελίες γι' αυτό είχαν ήδη λάβει επίσημη διάσταση από τους εθελοντές του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Εθελοντικής Εργασίας, οι οποίοι έρχονταν τα καλοκαίρια στο πρώην ΚΕΠΕΠ Λεχαινών για να απασχολούν ευχάριστα τα παιδιά. Οι εθελοντές προσέρχονταν στο ίδρυμα μέχρι το 2011, όταν το πρόγραμμα σταμάτησε, ενώ υπέβαλαν επαναλειμμένα από το 2009 αναφορές και καταγγελίες σε εθνικούς αλλά και διεθνείς φορείς (Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων ∆ικαιωμάτων (2011), το Ευρωπαϊκό Φόρουμ Ατόμων με Αναπηρία και η Επιτροπή για τα ∆ικαιώματα του Παιδιού των Ηνωμένων Εθνών (2012)) για την κατάσταση που βρήκαν και βίωσαν στο ίδρυμα και η οποία περιλαμβάνει εγκλεισμό συγκεκριμένων τροφίμων σε κλουβιά/κελιά επί 24ώρου βάσεως αλλά και το δέσιμο με ιμάντες, ζώνες και άλλα μέσα πολλών παιδιών στα κρεβάτια τους, ανάμεσά τους και βρεφών. ...
Από τους εθελοντές, η Άλμα, που ζει σήμερα στην Ελλάδα μετά τον γάμο της εδώ, παρευρέθηκε στην διαμαρτυρία της 29ης Ιουνίου 2015 και προσπάθησε να μοιραστεί την μαρτυρία της με την αναπληρώτρια υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Θεανώ Φωτίου, καθώς και με έναν από τους επιστημονικούς συμβούλους του υπουργού Υγείας, Παναγιώτη Κουρουμπλή. Όταν βγήκαμε από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, την ρώτησα: - Θέλεις να μου πεις τι κάνατε στο ίδρυμα ως εθελοντές, τι ακριβώς προσφέρατε στα παιδιά; - Παίζαμε μαζί τους, γενικώς τα απασχολούσαμε ευχάριστα. - Και πώς αισθανόσουν όταν έβλεπες τα παιδιά αυτά να κλειδώνονται σε κλουβιά; - Αναγκαζόμασταν και εμείς να τα κλειδώνουμε. - Σοβαρά; Και πώς αισθανόσουν; - Παίζεις με το παιδί δύο ώρες και μετά πρέπει να το κλειδώσεις στο κλουβί και αυτό δεν θέλει, κλαίει και φωνάζει. Πώς αισθάνεσαι...; - Δεν είχες επιλογή... - Τι να έκανα, να το έπαιρνα μαζί μου; Τι να έκανα...;.»
Το θέμα της δομής κλειστού τύπου ΑμεΑ Λεχαινών ήρθε πρόσφατα στη δημοσιότητα μετά από δημοσίευμα του BBC από την δημοσιογράφο του, Χλόη Χατζημαθέου, της οποίας το άρθρο και η ανταπόκριση δημοσιεύθηκαν στις 14 Νοεμβρίου 2014. Είχαν ήδη όμως τραβηχθεί φωτογραφίες από το εσωτερικό του ιδρύματος το 2008 από τη φωτορεπόρτερ, Μάρω Κουρή, οι οποίες δείχνουν ανατριχιαστικά ξεκάθαρα τα παιδιά να κλειδώνονται μέσα σε κλουβιά από το προσωπικό. Εν τω μεταξύ, το θέμα του πρώην ΚΕΠΕΠ και οι καταγγελίες γι' αυτό είχαν ήδη λάβει επίσημη διάσταση από τους εθελοντές του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Εθελοντικής Εργασίας, οι οποίοι έρχονταν τα καλοκαίρια στο πρώην ΚΕΠΕΠ Λεχαινών για να απασχολούν ευχάριστα τα παιδιά. Οι εθελοντές προσέρχονταν στο ίδρυμα μέχρι το 2011, όταν το πρόγραμμα σταμάτησε, ενώ υπέβαλαν επαναλειμμένα από το 2009 αναφορές και καταγγελίες σε εθνικούς αλλά και διεθνείς φορείς (Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων ∆ικαιωμάτων (2011), το Ευρωπαϊκό Φόρουμ Ατόμων με Αναπηρία και η Επιτροπή για τα ∆ικαιώματα του Παιδιού των Ηνωμένων Εθνών (2012)) για την κατάσταση που βρήκαν και βίωσαν στο ίδρυμα και η οποία περιλαμβάνει εγκλεισμό συγκεκριμένων τροφίμων σε κλουβιά/κελιά επί 24ώρου βάσεως αλλά και το δέσιμο με ιμάντες, ζώνες και άλλα μέσα πολλών παιδιών στα κρεβάτια τους, ανάμεσά τους και βρεφών. ...
Από τους εθελοντές, η Άλμα, που ζει σήμερα στην Ελλάδα μετά τον γάμο της εδώ, παρευρέθηκε στην διαμαρτυρία της 29ης Ιουνίου 2015 και προσπάθησε να μοιραστεί την μαρτυρία της με την αναπληρώτρια υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Θεανώ Φωτίου, καθώς και με έναν από τους επιστημονικούς συμβούλους του υπουργού Υγείας, Παναγιώτη Κουρουμπλή. Όταν βγήκαμε από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, την ρώτησα: - Θέλεις να μου πεις τι κάνατε στο ίδρυμα ως εθελοντές, τι ακριβώς προσφέρατε στα παιδιά; - Παίζαμε μαζί τους, γενικώς τα απασχολούσαμε ευχάριστα. - Και πώς αισθανόσουν όταν έβλεπες τα παιδιά αυτά να κλειδώνονται σε κλουβιά; - Αναγκαζόμασταν και εμείς να τα κλειδώνουμε. - Σοβαρά; Και πώς αισθανόσουν; - Παίζεις με το παιδί δύο ώρες και μετά πρέπει να το κλειδώσεις στο κλουβί και αυτό δεν θέλει, κλαίει και φωνάζει. Πώς αισθάνεσαι...; - Δεν είχες επιλογή... - Τι να έκανα, να το έπαιρνα μαζί μου; Τι να έκανα...;.»
Αυτό, είναι ένα μέρος από το άρθρο καταγγελία, μπορείτε να
το βρείτε ολόκληρο στον παρακάτω σύνδεσμο: http://www.logiosermis.net/
Και από καταγγελίες; Άλλο πράμα. Για τα ΚΕΠΑ θέλετε; Γιατί
άλλο; Απ’ όλα έχει ο μπαξές, που σα χώρα, μας κάνουν ρεζιλι διεθνώς. Παγκόσμια
ημέρα λοιπόν Α.Μ.Ε.Α, και να δω ΠΟΤΕ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΘΑ ΤΗ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΑΛΗΘΙΝΑ,
ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ.
Βασίλης Τσούγκαρης