Η κοινωνιολογία της ειρήνης εναντίον της βιολογίας του πολέμου και της οντολογίας των ανώμαλων!

Άρθρο του Δημήτρη Α. Γιαννακόπουλου

Πριν από τριανταπέντε χρόνια, σε ένα φόρουμ του «Ρήγα Φεραίου» στη Γερμανία (Άαχεν), προσπάθησα να επιχειρηματολογήσω πως υπάρχουν και ανώμαλοι άνθρωποι στον κόσμο μας, όπως και μπόλικη ανωμαλία συνυφασμένη με την σεξουαλική ανάπτυξη ατόμων και κοινωνικών ομάδων. Η αντίδραση υπήρξε αυθόρμητη και έντονη. Ωστόσο, στα πενήντα έξι μου σήμερα, δικαιώνομαι απόλυτα σε ό, τι αφορά σε αυτές τις πρώιμες αντιλήψεις μου περί ανωμαλίας και ανωμάλων, οι οποίοι προωθούν (: προπαγανδίζουν) και νομιμοποιούν πολιτικώς τον αφανισμό με κάθε μέσο, ή καλύτερα, με το ισχυρότερο στην διάθεση της τεχνολογίας εξολόθρευσης έως αφανισμού, μέσο, ή απλώς υιοθετούν νεοεθνικιστικές αντιλήψεις που παραπέμπουν ευθέως σε σεξιστικές συμπεριφορές για να αντιμετωπιστούν πολιτικές φαντασιώσεις που αφορούν στην δήθεν απειλή της ΕΕ από τρομοκράτες και μετανάστες/πρόσφυγες.

Το 2008 εκδόθηκε ένα βιβλίο υπό τον τίτλο «Sex and War» από τους Malcolm Potts και Thomas Hayden, οι οποίοι δια της συγκεκριμένης μελέτης τους επιχείρησαν να εξηγήσουν την.........

ανωμαλία: πώς η βιολογία εξηγεί τις εχθροπραξίες και την τρομοκρατία, προσφέροντας ωστόσο έναν εναλλακτικό δρόμο σε έναν πιο ασφαλή και πολύ λιγότερο ανώμαλο κόσμο. Οι μάλλον παρεξηγημένοι αυτοί συγγραφείς με την συνεισφορά της Martha Campbell, πέτυχαν να δείξουν πως σχετικά απλές στρατηγικές που συνδέονται πολιτικώς ιδιαίτερα με τον λεγόμενο μαρξιστικό φεμινισμό, μπορούν να βοηθήσουν την «βιολογία της ειρήνης» να επικρατήσει επί της «βιολογίας του πολέμου». Στις στρατηγικές αυτές, που προωθούν την ειρήνη ως ένα σύστημα παράλληλης ανάπτυξης της δημοκρατίας και της ευημερίας (δηλ. αυτό που οραματίστηκε η σοσιαλ-δημοκρατία και επιχείρησε να εφαρμόσει στις αρχές του προηγούμενου αιώνα και μερικές ακόμη φορές στη συνέχεια) κατέληξαν, επιχειρώντας να απαντήσουν σε δύο φαινομενικά απλά ερωτήματα, τα οποία ποτέ δεν απασχόλησαν τους ανώμαλους και τις ανώμαλες πουθενά στον κόσμο: (α) Γιατί η πολιτική αντιπαράθεση λαμβάνει την μορφή αφανισμού του ενός από τον άλλον, την στιγμή που ελάχιστα είδη του ζωικού βασιλείου επιδεικνύουν τέτοια συμπεριφορά στον αγώνα για κυριάρχηση; Και (β) Γιατί το φύλο και οι σεξουαλικές στάσεις και συμπεριφορές βρίσκονται αδιάρρηκτα συνδεδεμένα με τον πόλεμο και γενικότερα με πολεμικές συμπεριφορές που κατατείνουν στην εξολόθρευση του Άλλου, στον βαθμό που αυτός δεν εμφανίζεται πρόθυμος να υποταχθεί στην δύναμη/βούλησή τους;

Απαντώντας σε αυτά τα ερωτήματα, χρησιμοποιώντας αντί για το «γιατί» το «πώς», παράγεις αντί για την «βιολογία της ειρήνης» την «κοινωνιολογία της ειρήνης». Αυτό ακριβώς προσπαθώ να κάνω εγώ προσωπικά με τα διαδικτυακά μου σημειώματα που φιλοξενούν ανοιχτόμυαλοι άνθρωποι. Και ένας ανοιχτόμυαλος άνθρωπος δεν είναι ο άνθρωπος που έχει απαλλαγεί από προκαταλήψεις και στερεότυπα, αλλά εκείνος που αντιστέκεται στην ανωμαλία και στους ανώμαλους, ενώ αγωνίζεται για να παραμείνει όσο περισσότερο μπορεί δίκαιος, αναγνωρίζοντας την πηγή και την μορφή, όπως και τον μηχανισμό παραγωγής των προκαταλήψεών του. Αυτός ο άνθρωπος δεν μπορεί παρά να νοιώθει ιδιαίτερα άβολα παρακολουθώντας την ενημέρωση που του παρέχουν τα ΜΜΕ στην Ελλάδα και την εξέλιξη των λεγόμενων ευρωπαϊκών πολιτικών σε ο, τι αφορά στην οικονομική ανάπτυξη, στις σύγχρονες προσφυγικές ροές προς αυτήν και στα ιδιαίτερα κοινωνικά μοντέλα.

Ο κόσμος, όπως εμφανίζεται σήμερα έμμεσα ή άμεσα στα περισσότερα ελληνικά ΜΜΕ με επιρροή από τα πλέον αντιδραστικά διεθνή ΜΜΕ, είναι ο κόσμος της «βιολογίας του πολέμου». Ένα ατελείωτο κυνικό και αδίστακτο zero-sum-game για την επικράτηση και την αυταρχική εξουσία, το οποίο στο όνομα της «σύγκρουσης των πολιτισμών», της «σύγκρουσης των εθνικισμών», της «σύγκρουσης των θρησκειών», της «ταξικής σύγκρουσης» ή της «σύγκρουσης κεφαλαίου-εργασίας», υπονομεύει κάθε ειρηνικό και δημοκρατικό δημιούργημα της ανθρωπότητας, τουμπάροντας την εξέλιξη του πολιτισμού στην απόλυτη βαρβαρότητα.

Μην πας μακριά: Δες την παράσταση της ελληνικής κρίσης! Πρόκειται για μία ιστορία βαρβαρότητας και επιβολής με αυταρχικά μέσα του νεοφιλελευθερισμού με στοιχεία, όμως, ολοκληρωτικού καπιταλισμού σε συνδυασμό με σταλινικού χαρακτήρα διακυβέρνηση (: συγκεντρωτισμός των Βρυξελλών υπό την ηγεσία του Βερολίνου)! Δες την δήθεν ανθρωπιστική προσέγγιση στο προσφυγικό την ώρα που στα «κρίσιμα μονοπάτια» της Ευρώπης υψώνονται φράχτες και «μιλιταριστικά τείχη», ενώ ένα σημαντικό πλήθος από απολύτως ανώμαλους περιμένει την ευλογημένη στιγμή που η ρωσική στρατιωτική μηχανή στην Συρία και γιατί όχι στο Ιράκ και στην γύρω περιοχή, θα χρησιμοποιήσει επιτέλους πανίσχυρα θερμοβαρικά όπλα, τα οποία ισοδυναμούν με τακτικό πυρηνικό πλήγμα, για να κάνουν στάχτη τους ισλαμιστές του ISIS και φυσικά όποια ανθρώπινη ή άλλη ζωή υπάρχει ακόμη στην ευρύτερη περιοχή που αυτοί ελέγχουν! Δες τους ανώμαλους που τοποθετούν την περιουσία υψηλότερα από την ίδια την ζωή! Δες αυτούς που παράγουν ανεργία και τους άθλιους Άλλους από δεξιά και αριστερά που εκμεταλλεύονται ανενδοίαστα το προσωπικό και οικογενειακό δράμα των ανέργων – των νεοαποκλεισμένων με απολύτως απάνθρωπα κριτήρια! Δες αυτούς που παίζουν διαρκώς και μονότονα το παιχνίδι της τρομοκρατίας, αποπροσανατολίζοντας προφανώς τον ελληνικό λαό από την πολιτικοποίηση του μείζονος Κοινωνικού Ζητήματος που προκαλούν τα μνημόνια! Ή, δες αυτούς που έντεχνα ή αφελώς, ανατρέπουν καθημερινά το μη-πολεμικό κλίμα στις σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας για να εκμεταλλευτούν την επόμενη ευκαιρία έντασης και να επιβάλλουν ένα νέο «καθεστώς πολιορκίας» στην πατρίδα μας! Δες αυτούς που κατασκευάζουν καθημερινά ένα κόσμο με μείγμα το πορνό, τη βία, τις «τελικές λύσεις», την μισανθρωπία και την κάθε είδους φυσική καταστροφή! Δες και στην ΕΡΤ σκηνοθετημένες μαγκιές καραγκιόζηδων που πετάνε τραπέζια με πιάτα και γυαλικά για να ρίξουν «αυθορμήτως» τις γυροβολιές τους: στην μπάντα Χάρε να διαβώ… και ανάποδα το τραπέζι που με εμποδίζει και η ζημιά στον σκηνοθέτη και τον παραγωγό! Δες την ποιότητα αριστερών ανθρώπων που κυβερνούν την Ελλάδα και ασκούν εποπτεία στην ΕΡΤ!

Τόσο στην Ελλάδα, όσο δυστυχώς και σε κάμποσες άλλες χώρες της ΕΕ, η έλλειψη εναλλακτικής πολιτικής οδηγεί καθημερινά σε μία δραματική πολιτισμική έκπτωση, ενισχύοντας κάθε έκφανση ανωμαλίας και κάθε ανώμαλο, που μπροστά του η κακιά Μέρκελ φαντάζει σαν πρότυπο της ομαλότητας. Πολλές φορές στα σοβαρά αναρωτιέμαι πού θα βρισκόταν σήμερα η Ευρώπη αν στη θέση της Μέρκελ βρίσκονταν άλλοι από τον συντηρητικό συνασπισμό της εξουσίας της, ή ξετσίπωτοι υποκριτές των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων, των πρασίνων και άλλων μορφωμάτων του κέντρου, οι οποίοι αποτελούν πλέον τους πολιτικούς συμμάχους και τους θερμούς φίλους του Αλέξη Τσίπρα! Βλέπεις, στο «μεγάλο μας χωριό» αναπτύχθηκε γρήγορα η παιδαγωγική του «τέλους της ιστορίας», η οποία αποτελεί τον δοξασμό του ιδεολογήματος της ανωμαλίας! Είναι η ανωμαλία τώρα που εμφανίζεται ως εναλλακτική πολιτική συμπεριφορά σε ολόκληρο σχεδόν τον κόσμο, ενώ μοιάζει να βασιλεύει στα παιδαγωγικά και πολιτικά συστήματα των περισσοτέρων χωρών της ΕΕ. Κάπως έτσι, η ίδια η ευρωπαϊκή αγορά προωθώντας/εμπορευόμενη τον ατομισμό, προωθεί ως φιλελεύθερο αγαθό την ανωμαλία, ενώ οι συντηρητικοί εθνικιστές που δήθεν αγωνίζονται εναντίον της νέας τάξης πραγμάτων, προπαγανδίζουν ένα μείγμα ανωμαλίας με σπέρμα – αίμα – σεξουαλικά βοηθήματα – μαγκιές – μπουνιές – σφαγές και εκρηκτικά οπίσθια, το οποίο συνδέουν με προφήτες και θρησκοληψίες για να προωθήσουν πολιτικές ανωμαλίας που ταιριάζουν στον πολιτισμό και την ιδιοσυγκρασία τους.

Δεν είναι λίγοι οι ανώμαλοι και οι ανώμαλες στον κόσμο μας, ούτε αποτελούν μετά βεβαιότητας μειονότητα στην Ελλάδα. Είναι πολλοί και αύριο θα γίνουν πολλοί περισσότεροι, αν όσοι διατηρούμε στοιχειωδώς καλή ψυχική, πνευματική και σεξουαλική υγεία, δεν φροντίσουμε τώρα αμέσως και στο πλαίσιο ενός πανευρωπαϊκού κινήματος, να υψώσουμε ισχυρά διανοητικά τείχη εναντίον της πολιτικής των φραχτών και της πολιτικής και αγοράς της ανωμαλίας. Αν, αγαπητέ αναγνώστη, η κοινωνιολογία της ειρήνης δεν επικρατήσει της βιολογίας του πολέμου και της οντολογίας των ανώμαλων, την αμέσως επόμενη περίοδο τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη, είναι πολύ πιθανόν να βιώσουμε άλλη μία περίοδο πολιτισμικής κατάρρευσης και του πλέον παράδοξου με ορθολογικά κριτήρια, πολέμου.