«Η ευθανασία θα μπορούσε να αποτελεί μία χρήσιμη εναλλακτική για όσους δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη και πάσχουν από βαριές ασθένειες» είχε δηλώσει η νέα τότε υπουργός Υγείας της Λιθουανίας(τον Ιούλιο του 2014), Rimantė Šalaševičiūtė, αφήνοντας άπαντες άναυδους.Μάλιστα, προχώρησε ακόμα περισσότερο, θυμίζοντας τον Μέγκελε και τη θεωρία του ευγονισμού, αναφερόμενη και στο ζήτημα της ευθανασίας σε μικρά παιδιά που αντιμετωπίζουν προβλήματα. Η επιτομή της κυνικότητας…
– αν και η λέξη κυνικότητα είναι πολύ λίγη – προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων στους δημοσιογράφους τοπικών Μέσων που παραβρίσκονταν στη συνέντευξη Τύπου, όπως αναφέρει το bioedge.org. Μετά το σάλο, η ίδια έσπευσε να διευκρινίσει ότι αναφέρεται σε ασθενείς που «δεν θέλουν να ταλαιπωρούν τους συγγενείς τους και να υποφέρουν τόσο αυτοί όσο και οι ίδιοι».
Η Λιθουανή υπουργός Υγείας, άνοιξε απευθείας μετά την τοποθέτησή της στον υπουργικό θώκο το ζήτημα της νομιμοποίησης της ευθανασίας.
Στην πρόθεσή της αυτή για τη νομιμοποίηση της ευθανασίας, η Λιθουανή έχει προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις τόσο από τον ιατρικό κόσμο της χώρας, όσο και από την καθολική εκκλησία.