Σοκάρεσαι. Αρνείσαι να πιστέψεις. Διαπραγματεύεσαι. Θυμώνεις. Ελπίζεις. Αποδέχεσαι;Τι μπορεί να περνάει απ' το μυαλό σου όταν είναι 6 το πρωί, ο γιος σου πρέπει να κάνει μάσκα -οι μαμάδες ξέρουν- κι εσύ δεν έχεις ούτε εισιτήριο για το λεωφορείο; Πώς θα φτάσω στο νοσοκομείο λες από μέσα σου 1.000 φορές και αγωνιάς...
Πώς νιώθεις όταν σου κόβουν το αέριο την πιο κρύα εβδομάδα του χειμώνα, κι εσύ λες στα παιδιά σου ψέματα πως χάλασε το νεροτηλέφωνο στην μπανιέρα και γι' αυτό κάνουν μπάνιο με λεκάνες;
Και όμως. Με ρίξατε κάτω τόσες φορές, μου πατήσατε το λαιμό, κι όμως έχω σκυλιάσει και ξανασηκώνομαι ξανά και ξανά και ξανά.
Δεν θα σας κάνω τη χάρη, δεν θα πάθω κατάθλιψη γιατί αυτό θέλετε, το ξέρω.
Εγώ θα συνεχίσω να παίζω με τα παιδιά μου, να κάνω έρωτα με τον άντρα μου και να ονειρεύομαι...
ΑΚΟΜΑ ΟΡΘΙΑ, 36 χρ.
imerologioanergou.gr