Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο Creators Project.
Τον προηγούμενο μήνα είδα την Ουγγρική ταινία White God, ένα μοντέρνο αλληγορικό παραμύθι με θέμα την ταξική καταπίεση, το οποίο τοποθετεί σκυλιά στην θέση των αν
Είναι οπτικά συγκλονιστικό, αλλά πολλές φορές κάποια ανάλογα ζωο-κεντρικά κινηματογραφικά εγχειρήματα δεν έχουν την ίδια τύχη. Μια τέτοια περίπτωση είναι και το Roar του 1981, μια ταινία που επανακυκλοφορεί μέσω της Drafthouse Films και αποτελεί μια άσκηση κινηματογραφικής τρέλας.
θρώπων και σε μια σκηνή, πλημμυρίζει το πλάνο με 250 ημι-εκπαιδευμένα σκυλιά....
Είναι οπτικά συγκλονιστικό, αλλά πολλές φορές κάποια ανάλογα ζωο-κεντρικά κινηματογραφικά εγχειρήματα δεν έχουν την ίδια τύχη. Μια τέτοια περίπτωση είναι και το Roar του 1981, μια ταινία που επανακυκλοφορεί μέσω της Drafthouse Films και αποτελεί μια άσκηση κινηματογραφικής τρέλας.
θρώπων και σε μια σκηνή, πλημμυρίζει το πλάνο με 250 ημι-εκπαιδευμένα σκυλιά....
Τα πάντα ξεκινούν από ένα ζευγάρι: η ηθοποιός Tippi Hedren (Τα Πουλιά) και ο άντρας της (και talent manager) Noel Marshall, με τον δεύτερο να οραματίζεται ένα σκηνοθετικό ντεμπούτο με πάνω 100 μη-εκπαιδευμένα λιοντάρια, κούγκαρ, τσιτάχ και τίγρεις (καθώς και δύο ελέφαντες). (Όχι και τόσο) Περιέργως, δεν σκηνοθέτησε άλλη ταινία μετά από αυτήν.
Σύμφωνα με τον κινηματογραφικό «μύθο», το 1969 ο Marshall επισκέπτεται την Hedren στα γυρίσματα της ταινίας Satan's Harvest στην Αφρική και οι δύο τους βρίσκουν την ευκαιρία να επισκεφτούν μαζί ένα από τα κοντινά πάρκα άγριων ζώων. Κατά την διάρκεια μιας εκδρομής τους στην Μοζαμβίκη βλέπουν κάτι συγκλονιστικό: Ένα εγκαταλειμμένο σπίτι ενός φύλακα του πάρκου, να έχει καταλειφθεί πλήρως από λιοντάρια. Βλέποντας αυτήν την εικόνα απόλυτης τάξης, αλλά και αναρχίας ταυτόχρονα, το ζεύγος ένιωσε το κάλεσμα της έμπνευσης και άρχισαν δημιουργούν την ιδέα μιας ταινίας.