Την πόρτα στα μούτρα του Γιώργου Παπανδρέου έκλεισε ο Βαλντιμίρ Πούτιν όταν ο πρώην πρωθυπουργός που διέρρηξε τις ελληνορωσικές σχέσεις για να κάνει τα χατίρια των φίλων του Αμερικάνων τόλμησε να ζητήσει συνάντηση μαζί του. Το θράσος του ΓΑΠ απύθμενο, αλλά στην προκειμένη, βρήκε το μάστορα του καθώς ο Ρώσος Πρόεδρος που δεν ξεχνά τον ξεφτίλισε...
Όπως αποκαλύπτεται τώρα, ο Γιώργος Παπανδρέου σκόπευε να επισκεφθεί την Μόσχα αμέσως μετά την ομιλία του στο συνέδριο του Economist στο Βουκουρέστι που έγινε στις 20 Οκτωβρίου με την ιδιότητα του προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Τόλμησε λοιπόν να πάρει τηλέφωνο στο Κρεμλίνο να ζητήσει ραντεβού με τον Β. Πούτιν.
Το αίτημα απορρίφθηκε αμέσως χωρίς δεύτερη σκέψη. Τα χαιρετίσματα που έστειλε ο Ρώσος Πρόεδρος στον ΓΑΠ, ήταν κάτι σαν, «μην κάνεις τον κόπο καν να έρθεις στη Μόσχα, δεν πρόκειται να σε δεχθεί ούτε ο κλητήρας του Κρεμλίνου».
Κατά άλλες πληροφορίες ο Γιώργος Παπανδρέου άκουσε βαριές εκφράσεις από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής που έχουν να κάνουν με το θράσος του να τηλεφωνήσει για συνάντηση με τον Ρώσο Πρόεδρο Β. Πούτιν, όταν οι σχέσεις των δύο πλευρών είναι όχι «παγωμένες», απλά ανύπαρκτες.
Φρόντισε γι΄αυτό ο Γιώργος Παπανδρέου όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση της Ελλάδας. Από εκεί που έλεγε ότι το κράτος έχει συνέχεια, αναλαμβάνοντας την κυβέρνηση έκανε στροφή 180 μοιρών και στράφηκε κατά της Ρωσίας εκτελώντας τις εντολές που του έδωσαν οι ΗΠΑ.
Ακύρωσε τη συμφωνία για τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, όπως επίσης και πολλές άλλες μεταξύ των οποίων και στα εξοπλιστικά τη διακρατική συμφωνία για τα BMP-3 και κατέστρεψε με μιας τις ελληνορωσικές σχέσεις που είχε αναβαθμίσει η κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή.
Το ποτήρι δε ξεχείλισε όταν ο Γ. Παπανδρέου είχε υποσχεθεί σε συνέντευξη του στο ρωσικό πρακτορείο Ria-Novosti στις 15 Φεβρουαρίου ότι το 2010 θα ήταν έτος ελληνορωσικής φιλίας, κάτι που δεν έγινε ποτέ, ενώ τόλμησε να συμπαρασύρει και τη Ρωσία στο παιχνίδι των τοξικών ομολόγων όταν ήδη είχε αποφασίσει την παράδοση της Ελλάδας στο ΔΝΤ.
Και σαν να μην έφταναν αυτά, ως Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς κράτησε φιλοδυτική στάση και ταυτίστηκε με τις θέσεις των ΗΠΑ στην κρίση της Ουκρανίας, όπως έκανε και ο φίλος του ο Ευάγγελος Βενιζέλος συνεχίζοντας να προκαλεί και να τορπιλίζει τις ελληνορωσικές σχέσεις.
Μετά απ’ όλα αυτά, ο ΓΑΠ ήθελε ο Ρώσος Πρόεδρος να του ανοίξει τις πόρτες του Κρεμλίνου και να τον δεχθεί σαν να μην τρέχει τίποτα. Σε ποιους νόμιζε ότι απευθύνεται; Το ότι έφαγε πόρτα ήταν το λιγότερο.
Όπως αποκαλύπτεται τώρα, ο Γιώργος Παπανδρέου σκόπευε να επισκεφθεί την Μόσχα αμέσως μετά την ομιλία του στο συνέδριο του Economist στο Βουκουρέστι που έγινε στις 20 Οκτωβρίου με την ιδιότητα του προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Τόλμησε λοιπόν να πάρει τηλέφωνο στο Κρεμλίνο να ζητήσει ραντεβού με τον Β. Πούτιν.
Το αίτημα απορρίφθηκε αμέσως χωρίς δεύτερη σκέψη. Τα χαιρετίσματα που έστειλε ο Ρώσος Πρόεδρος στον ΓΑΠ, ήταν κάτι σαν, «μην κάνεις τον κόπο καν να έρθεις στη Μόσχα, δεν πρόκειται να σε δεχθεί ούτε ο κλητήρας του Κρεμλίνου».
Κατά άλλες πληροφορίες ο Γιώργος Παπανδρέου άκουσε βαριές εκφράσεις από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής που έχουν να κάνουν με το θράσος του να τηλεφωνήσει για συνάντηση με τον Ρώσο Πρόεδρο Β. Πούτιν, όταν οι σχέσεις των δύο πλευρών είναι όχι «παγωμένες», απλά ανύπαρκτες.
Φρόντισε γι΄αυτό ο Γιώργος Παπανδρέου όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση της Ελλάδας. Από εκεί που έλεγε ότι το κράτος έχει συνέχεια, αναλαμβάνοντας την κυβέρνηση έκανε στροφή 180 μοιρών και στράφηκε κατά της Ρωσίας εκτελώντας τις εντολές που του έδωσαν οι ΗΠΑ.
Ακύρωσε τη συμφωνία για τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, όπως επίσης και πολλές άλλες μεταξύ των οποίων και στα εξοπλιστικά τη διακρατική συμφωνία για τα BMP-3 και κατέστρεψε με μιας τις ελληνορωσικές σχέσεις που είχε αναβαθμίσει η κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή.
Το ποτήρι δε ξεχείλισε όταν ο Γ. Παπανδρέου είχε υποσχεθεί σε συνέντευξη του στο ρωσικό πρακτορείο Ria-Novosti στις 15 Φεβρουαρίου ότι το 2010 θα ήταν έτος ελληνορωσικής φιλίας, κάτι που δεν έγινε ποτέ, ενώ τόλμησε να συμπαρασύρει και τη Ρωσία στο παιχνίδι των τοξικών ομολόγων όταν ήδη είχε αποφασίσει την παράδοση της Ελλάδας στο ΔΝΤ.
Και σαν να μην έφταναν αυτά, ως Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς κράτησε φιλοδυτική στάση και ταυτίστηκε με τις θέσεις των ΗΠΑ στην κρίση της Ουκρανίας, όπως έκανε και ο φίλος του ο Ευάγγελος Βενιζέλος συνεχίζοντας να προκαλεί και να τορπιλίζει τις ελληνορωσικές σχέσεις.
Μετά απ’ όλα αυτά, ο ΓΑΠ ήθελε ο Ρώσος Πρόεδρος να του ανοίξει τις πόρτες του Κρεμλίνου και να τον δεχθεί σαν να μην τρέχει τίποτα. Σε ποιους νόμιζε ότι απευθύνεται; Το ότι έφαγε πόρτα ήταν το λιγότερο.