Κώστα Δημ.Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου –Σχολιογράφου)
- Κοιτάς
μπροστά και βλέπεις … πίσω,
καρκινοβατείς , γι’ αυτό δεν προχωράς.
Πως τάχα να σε αφυπνίσω, να σε πείσω,
Ότι θα πρέπει, κάποτε, να .......αντιδράς.
- Σε’ χουν
μπλέξει στα γρανάζια τους τα κομματικά.
Διανοητικά και ηθικά σ’ευνούχισαν.
Σε παρασύρουν με ψέμματα παραπλανητικά,
σου πήραν το βιός, σε ξεζούμισαν, σε
εξαθλίωσαν.
- Σου
φτιάξανε ένα (φερόμενο ως) Κράτος αχταρμά.
Χωρίς αρχές, άδικο, διεφθαρμένο, της
συμφοράς.
Σε μετατρέψανε σε μάζα, χυλό, κιμά.
Άθυρμα τους ο κάθε άβουλος, μαλθακός
φουκαράς.
- Σαν τη
μαιμού σε σεργιανούν,
φούμαρα και υποσχέσεις – οι
υποκριτές – σε ταΐζουν.
Στα εκλογικά τους πανηγύρια
σε περιγελούν,
οι μυκτηριστές
πολιτικάντηδες, ξεδιάντροπα, σε μυκτηρίζουν.
- Σαν το γαϊδούρι, αλύπητα σε χτυπούν,
σανό από ΑΛΛΑΓΟΚΟΥΤΟΧΟΡΤΟ
σου χορηγούνε.
Όταν πεινάς και οι οπλές κάτω βαρούν,
«Δημοκρατική
Νομή» σαλπίζουν, για να σε ηρεμούνε.
- Θα
υψώσεις οσφυοκάμπτη άραγε το ανάστημά σου;
Θα κόψεις – οριστικά – τον κομματικό ομφάλιο
λώρο;
Θα πάρεις την τύχη σου, στα χέρια σου;
Ή θα συνεχίσεις γονατιστός, όπως ξέρεις, και
ξέρω;
Υ.Γ Κάποτε – στην Τουρκοκρατία – είχαμε τον
Ραγιά,
τώρα
– στην Κομματοκρατία – τον ΚΟΜΜΑΤΟΡΑΓΙΑ.
Μακάρι να φωτίσει η Παναγιά
ώστε να απαλλαγεί από τον
(κομματικό) Αγά!........