Αρκετά εκατομμύρια ανθρώπων της σύγχρονης εποχής βλέπουν το φάσμα των 50 ετών ως ένα σημαντικό ορόσημο της ζωής τους. Απέχουν περίπου ίση απόσταση από τη γέννησή τους, μέχρι το θάνατό τους. Το σώμα, πλέον, δεν μπορεί να ακολουθήσει το πνεύμα και η νεότητα έχει από καιρό χαθεί.
Αυτό το άγχος οι Αρχαίοι Έλληνες δεν το είχαν, σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη. Οι συνεχείς πόλεμοι, οι ασθένειες, αλλά και το είδος της διατροφής τους δεν τους βοηθούσε να έχουν μακρά ζωή, έτσι ώστε να περάσουν από τη μέση ηλικία και να φτάσουν στο βαθύ γήρας. Στην πραγματικότητα το ηλικιακό ορόσημο στην Αρχαία Ελλάδα ήταν τα 30 χρόνια. Μόλις το 5% κατάφερνε να φτάσει στα 60 και το 1% στα 80!. Όλοι οι υπόλοιποι χάνονταν στο δρόμο της ενηλικίωσης.
Όπως αναφέρει η συγκεκριμένη μελέτη, ο Πυθαγόρας είχε χωρίσει την ηλικία του ανθρώπου σε τέσσερις βασικές κατηγορίες:
0-20 παιδική ηλικία,
20-40 εφηβεία,
40-60 νεότητα
και 60-80 γηρατειά.
Η, δε, βασική κατηγοριοποίηση γινόταν βάσει των πολιτικών δικαιωμάτων των πολιτών.
Άλλος ένας σημαντικός παράγοντας για την ηλικιακή ανάπτυξη των Αρχαίων Ελλήνων ήταν η διατροφή τους που μπορεί να μην ήταν πλούσια σε ποσότητα, ήταν όμως σαφώς πιο υγιεινή από αυτή του σύγχρονου ανθρώπου.