Εχουν περάσει 15 μήνες από την βίαιη επίθεση σε βάρος των αλλοδαπών εργατών που ζήτησαν τα δεδουλευμένα τους στη Μανωλάδα. Τα θύματα του ένοπλου επιστάτη κατέθεσαν ως μάρτυρες στη δίκη, αποκαλύπτοντας τις εφιαλτικές συνθήκες κάτω από τις οποίες δουλεύουν και ζουν.Σε σχετικό δημοσίευμα, η εφημερίδα Εθνος της Κυριακής, μιλώντας με τους εργάτες στα χωράφια της Μανωλάδας, αποκαλύπτει ένα σκηνικό εξαθλίωσης και εκμετάλλευσης σε μία ευρωπαϊκή χώρα που δηλώνει πολιτισμένη.
Στοιβάζονται κάτω από πρόχειρες κατασκευές και άθλια παραπήγματα, εκτεθειμένοι στις καιρικές συνθήκες και χωρίς να έχουν ούτε τα βασικά για μία αξιοπρεπή διαβίωση, οι εργάτες της Μανωλάδας συχνά αντιμετωπίζονται ως σύγχρονοι σκλάβοι.
Παρόλο που εν έτει 2014 θα περίμενε κανείς οι συνθήκες να έχουν βελτιωθεί, ειδικά μετά τον σάλο που έγινε με τον τραυματισμό 35 εργατών από τον επιστάτη τους στις καλλιέργειες φράουλας στη Μανωλάδα, μέχρι σήμερα κανένα σχέδιο ανθρωπιστικών οργανώσεων δεν έχει υλοποιηθεί.
Την ίδια στιγμή που στην Πάτρα εξελίσσεται η δίκη για την προαναφερθείσα υπόθεση, με τους μάρτυρες να καταγγέλλουν ότι δέχονται απειλές και να ζητούν προστασία, πίσω στα χωράφια η ζωή μοιάζει εφιαλτική
Οι εργάτες ζουν μαζί με ποντίκια, φίδια, κατσαρίδες κουνούπια και σαύρες, ενώ δέχονται συχνά απειλές από τους εργοδότες τους.
Ο δικηγόρος τους Βασίλης Κερασιώτης, υποστηρίζει ότι υπάρχει λύση, αλλά δεν κανείς δε δείχνει διατεθειμένος να την εφαρμόσει: «Σύμφωνα με το νόμο για την εμπορία ανθρώπων (3064/2002) καθώς και την κοινοτική οδηγία, τα θύματα θα έπρεπε να μεταφερθούν στους ξενώνες, που προβλέπονται στο ΠΔ 133/2003. Δεν έχει γίνει επί της ουσίας τίποτα για την αρωγή των θυμάτων, θεσμική εγγύηση, για την ορθή απονομή της δικαιοσύνης»
Σοκ προκαλούν ωστόσο και οι μαρτυρίες των ίδιων των εργαζομένων, οι οποίοι μιλώντας στην εφημερίδα το Εθνος της Κυριακής, ξετυλίγουν το κουβάρι της εκμετάλλευσης και της εξαθλίωσης που γι' αυτούς αποτελεί καθημερινότητα.
Οπως περιγράφει ο 20χρονος Μουράτ Αλιμάρ, οι επιστάτες τους θέλουν στις παράγκες δίπλα στις φυτείες γιατί υπάρχουν δουλειές όλο το 24ωρο και συχνά τους ξυπνάνε στη μέση της νύχτας για να τους ζητήσουν να κάνουν κάτι. Οσο για τις συνθήκες υγιεινής, αναφέρει ότι η «τουαλέτα» τους είναι ένας αυτοσχέδιος λάκκος με σανίδια στον οποίο δε μπορείς να πλησιάσεις από τη μυρωδιά και τις μύγες, ενώ κάνουν μπάνιο σε κοντινό κανάλι άρδευσης. Μάλιστα όπως καταγγέλλει ο Μουράτ, μία φορά που ήταν άρρωστος και δεν μπορούσε να δουλέψει, ο επιστάτης ήρθε και τον κλώτσαγε και του είπε χαρακτηριστικά «όταν δουλεύεις για μένα δε μπορείς να είσαι άρρωστος»
Παρόλο που η δουλειά είναι σκληρή, η ανταμοιβή δεν είναι καθόλου ισάξια του κόπου τους. Οπως αναφέρει ο 32χρονος Μουρσέτ Τσολντούρ, δουλεύουν από τις 7 το πρωί έως τις 10 το βράδυ για 25 ευρώ, ενώ κάθε υπερωρία είναι 3 ευρώ. Ωστόσο τα χρήματα τους δεν τα παίρνουν πάντα και ήδη ο Μουρσέτ καταγγέλλει ότι του χρωστάνε 2.590 ευρώ.
Συγκλονιστική είναι και η μαρτυρία του Ρούμπεν Μία, ο οποίος ήρθε από το Μπαγκλαντές για να αναζητήσει μία καλύτερη τύχη και αυτό που βρήκε ήταν μία παράγκα, εξαντλητική δουλειά και εκμετάλλευση, ενώ καταγγέλλει ότι του χρωστάνε 2.500 ευρώ.
Στην Ελλάδα που υπερηφανεύεται για τη φιλοξενία της, σοκαριστικές καθημερινές ιστορίες αποκαλύπτουν τη σκοτεινή πτυχή μίας πολιτισμένης ευρωπαϊκής χώρας.