Δεν είναι η πρώτη φορά που η μαρτυρική Λωρίδα της Γάζας δέχεται σφοδρούς βομβαρδισμούς ή υπομένει χερσαίες εισβολές των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων από τον καιρό που το Ισραήλ τερμάτισε την κατοχή αυτού του παλαιστινιακού εδάφους πριν από εννέα χρόνια.Από τότε η περιοχή αυτή είναι μια πραγματική φυλακή για τους 1,8 εκατ. κατοίκους της που βρίσκονται απομονωμένοι από στεριά, θάλασσα και αέρα, λόγω του ασφυκτικού αποκλεισμού που εφαρμόζει το κράτος του Ισραήλ. Η μοναδική διέξοδος από αυτή τη στενή λωρίδα, που έχει μόλις 360 τ.χλ. έκταση (ίση περίπου με τη νήσο Θάσο), είναι η Αίγυπτος, η οποία εφαρμόζει με τη σειρά της αυστηρό και εξονυχιστικό έλεγχο σε όποιον θέλει να μπει ή να βγει από τη Γάζα.
Η λωρίδα αυτή της παλαιστινιακής γης, που υποτίθεται ότι θα αποτελούσε μαζί με τη Δυτική Οχθη του Ιορδάνη το ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος, θεωρείται από το Ισραήλ ο αποδιοπομπαίος τράγος σε κάθε περίσταση, είτε πραγματική είτε σκηνοθετημένη. Η πάγια πολιτική των ισραηλινών κυβερνήσεων είναι να θεωρούν υπεύθυνους την Παλαιστινιακή Αρχή ή τις μεγάλες παλαιστινιακές οργανώσεις, όπως τη Φάταχ ή τη Χαμάς για κάθε πράξη αντίστασης στην ισραηλινή κατοχή ή ακόμη και τρομοκρατίας από μικρές ανεξέλεγκτες οργανώσεις. Ετσι, έχοντας ως βασική αρχή τα μαζικά αντίποινα βομβαρδίζουν αδιακρίτως την πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή του πλανήτη, τάχα με «επιλεκτικά» πλήγματα για να τιμωρήσουν τους δράστες! Με αποτέλεσμα κάθε φορά εκατοντάδες νεκρούς, στη συντριπτική πλειονότητά τους αμάχους και -λόγω της σύνθεσης του πληθυσμού- μικρά παιδιά ή και νήπια…
Αυτή την πολιτική των τυφλών μαζικών αντιποίνων με το πρόσχημα εξόντωσης τρομοκρατών εφαρμόζει με θρησκευτική ευλάβεια και η κυβέρνηση του Μπενιαμίν Νετανιάχου, ακόμη και σε περιπτώσεις όπως η πρόσφατη, όταν, όπως αποδείχθηκε, η ισραηλινή κυβέρνηση γνώριζε από την πρώτη στιγμή ότι υπεύθυνη για τη φρικτή δολοφονία των τριών Ισραηλινών εφήβων ήταν μια εγκληματική συμμορία και όχι κάποια παλαιστινιακή οργάνωση.
Δυστυχώς, όμως, ο κόσμος έχει συνηθίσει να θεωρεί ως κάτι συνηθισμένο την αιματοχυσία στην κοντινή μας Γάζα, λίγο πιο μακριά από την Κύπρο, ενώ το Ισραήλ απολαμβάνει την ασυλία των μεγάλων δυνάμεων. Οι εκκλήσεις του Παλαιστίνιου προέδρου να τεθούν όλα τα παλαιστινιακά εδάφη κάτω από τη διεθνή προστασία του ΟΗΕ δεν πρόκειται δυστυχώς να φέρουν αποτέλεσμα. Σε αυτές τις τραγικές στιγμές που περνούν οι Παλαιστίνιοι, η αλληλεγγύη μας πρέπει να είναι ακόμη πιο ενεργητική. Αναρωτιόμαστε, όμως, τι να κάνει, άραγε, η επίσημη Ελλάδα; Τόσο αδιάφορη;
Από την ΕΦ.ΣΥ