Του Θανάση Νικολαΐδη
ΑΥΤΟ μπόρεσε, αυτό έπραξε ο
74/χρονος γερμανός Πρόεδρος Γκάουκ. Ασπάσθηκε με σεβασμό την 90/χρονη
γιαννιώτισσα εβραία. Με περίσσιο συναίσθημα, που κοντράρεται με τις μνήμες μας
απ’ τη Ναζιστική θηριωδία, χωρίς να τις σβήνει.
ΤΟ πρώτο θύμα της φασιστικής
Γερμανίας υπήρξε ο ίδιος ο γερμανικός λαός. Δεν αντιστάθηκε στη λαίλαπα-δεν
μπορούσε να το κάνει. Ήταν αργά, όταν τον ξύπνησαν…εμβατήρια. Υπό το βλέμμα του
Χίτλερ που τον «εξέθρεψε» Ανατολή και Δύση (για λογαριασμό της εκάστη) και των
(κτην)ανθρώπων του, το ‘νιωσε πως ήταν θύμα των.......
επιλογών (και της πειθαρχίας
του), αλλά χωρίς περιθώρια για αντίσταση. Αργότερα, δεν το’ ξερε ο γερμανός
πολίτης τι συνέβαινε στο «γειτονικό» Νταχάου και στο μακρινό του Άουσβιτς.
ΤΟ’ μαθε, όταν ρίγησε όλος ο κόσμος
μετρώντας πτώματα σε καπνούς και κολαστήρια, «σιχάθηκε» τη «Γηραιά» (μήτρα και
πεδίο δυο πολέμων στον ίδιο αιώνα) και ξόρκισε τον φασισμό.
ΛΑΟΣ πολύπαθος ο ελληνικός, σε μιαν
Ελλάδα που ακόμα μετράει τις πληγές. Τη γιατροπόρεψαν μη χαθεί, για να πέσει,
μεταπελευθερωτικά, στη Σκύλλα (απ’ τη Χάρυβδη).
ΒΡΕΘΗΚΑΜΕ αθωράκιστοι στην
πανευρωπαϊκή λαίλαπα και πληρώσαμε ακριβά τον φασισμό με την κτηνώδη
βαρβαρότητα των ναζιστών. Αντισταθήκαμε, ωστόσο, μας…αντάμειψαν οι «Σύμμαχοι».
Με τα «Δεκεμβριανά» (προετοιμασία) και τον Εμφύλιο, με την ντόπια βαρβαρότητα των
(ελληνο)αλληλομάχων. Να σφάζει έλληνας τον έλληνα, κι ο μακρινός (και αθέατος)
ηθικός αυτουργός να επιχαίρει για τα δεινά μας.
ΔΕΝ χρωστούσαμε τίποτα στους
Εγγλέζους ) κι Αμερικάνους (μετά το ‘ 47) που μας βάλαν’ να σφαχτούμε. Δεν ζει
ο Τσώρτσιλ για να «προσκυνήσει» σε ηρώα πεσόντων και σε «αδήλωτους» και των δυο
πλευρών.
ΓΙ αυτό και…προσδοκούμε να το
πράξει η σύγχρονη Αγγλία. Ό, τι ο Γερμανός Πρόεδρος. Να ασπασθεί (ακόμα)
μαυροφορεμένες του Εμφυλίου (μας). Να «προσκυνήσει» στην Ελλάδα κουβαλώντας τις
λίρες της «Αποζημίωσης» και τα…Μάρμαρα.
ΑΠ’ τους υπερπόντιους «Φίλους,
Προστάτες κλπ» δεν περιμένουμε, δεν ελπίζουμε τίποτα, δεν πιστεύουμε.
Ωστόσο…”δεν είμαστε λεύτεροι”.