Η 17Ν, το βιβλιο και τα ερωτηματικα

 Του Πέτρου Τρουπιώτη

 Στην δημοκρατια, τουλάχιστον σε αυτή που στην Αρχαία Ελλάδα προσπαθούσαν (όχι πάντα με επιτυχία είναι η αλήθεια) να εφαρμόσουν οι προγονοί μας,ο καθένας έχει το δικαίωμα να λέει ότι πιστεύει. την δημοκρατια  

 Ο καθένας μπορεί να εκφράζει την άποψη τους, τις ιδέες του (ακόμα και αν αυτές είναι κατά της δημοκρατίας) , να προσπαθεί να πείσει τόση άλλους για το δίκιο του και βέβαια , να δικαιολογεί τις πράξεις του ή να προσπαθεί να τις παρουσιάσει ετησίους νομίζει ( η θέλει να νομίζει ) ότι είναι.

  Με αυτή λοιπόν την λογική, σωστά ο εκδοτικός οίκος «Λιβάνη», εξέδωσε το βιβλίο του δολοφόνου της 17 Νοερή ,, ο οποίος......
προσπαθεί να μας πείσει ότι όλα όσα έκανε δεν ήταν δολοφονίες που αυθαίρετα αυτός και κάποιοι φίλοι του αποφάσισαν , αλλά ήταν κάτι μεταξύ επανάστασης, ιδεολογικής προκήρυξης και κινήσεων «υψηλών στόχων».

 Βέβαια, κανένας δολοφόνος δεν παραδέχεται το έργο του. Πόσο μάλλον κάποιοι που έχουν πιστέψει ότι αποτελούν « το χέρι του θεού» ή καλυτέρα «το χέρι του λαού»…

 Όμως , ο καθένας έχει το δικαίωμα (στην δημοκρατια ,όχι στην κατάσταση πραγμάτων όπου κυριαρχούν τα όπλα) να πιστεύει ότι θέλει.

Από εκεί και περά όμως αρχίζουν τα διάφορα ερωτηματικά.

 Για παράδειγμα , ένας εκδοτικός οίκος μεγάλος και με κύρος, «επιτρέπεται» να εκδώσει τέτοιο βιβλίο, όταν γνωρίζει ότι μόνον και μόνον η έκδοση «δίνει κύρος» στον δολοφόνο και τα λεγόμενα του.

 Ένας εκδοτικός οίκος μήπως πρέπει να κάνει μεγάλη διαφήμιση-εξήγηση γιατί το κάνει πριν εκδοθεί το βιβλίο , λέγοντας πως διαφωνεί με τα ποσά λέει ;

Ένας εκδοτικός οίκος , τέτοιου μεγέθους, μήπως πρέπει να έχει λόγο και για το εξώφυλλο, στο οποίο γίνεται μια αισχρή καπηλεία ιστορικών γεγονότων και πράξεων;

  Οι απαντήσεις δεν είναι εύκολες , ιδιαίτερα μάλιστα όταν μέσα σε όλο το τοπίο , υπάρχει και το κέρδος (είτε το χρηματικό, είτε το της διαφήμισης) θέμα που είναι κυρίαρχα στην ελεύθερη οικονομία στην οποία ζούμε.

 Ισσό όμως, ακριβώς επειδή πρόκειται για έναν κοινό δολοφόνο, ο οποίος μαζί με μια ομάδα ακόμα ..αλλοπαρμένων, προκάλεσαν τεράστια προβλήματα στην χωρά και δολοφόνησαν ανθρώπους γιατί έτσι ήθελαν ( μην το ξεχνάμε αυτό ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΑΝ εν ψυχρώ οποίους ήθελαν), μήπως ο εκδοτικός οίκος θα έπρεπε να έχει απαντήσει σε αυτά τα ερωτήματα πριν προχωρήσει στην έκδοση.

 Μήπως ίσως είχε σκεφτεί , όταν του πρότειναν το βιβλίο, να αρνηθεί και παράλληλα να ανακοινώσει ότι αρνήθηκε την έκδοση γιατί δεν θέλει να «αγιοποιήσει» έναν δολοφόνο, την παρέα και τις πράξεις του;

ΥΓ. Ερώτημα επίσης είναι γιατί ο «επαναστάτης» δολοφόνος και οι φίλοι του , δεν αποφάσισαν να δώσουν το βιβλίο να εκδοθεί από κάποιο  ‘επαναστατικό « οίκο, χωρίς να ζητούν δικαιώματα , έτσι ώστε να διανεμηθεί σχεδόν δωρεάν το βιβλίο σε όλο τον λαό. Γι αυτόν δεν λένε ότι  «μάχονται» εξάλλου.

 Όμως το χρήμα φαίνεται ότι είναι γλυκό και για τους « επαναστάτες» Γλυκύτερο από την ζωή των άλλων…

ptroupiotis@yahoo.gr