Η χώρα βρίσκεται στα γόνατα, η αγορά είναι φάντασμα, πολίτες βρίσκουν παγωμένους τους λογαριασμούς τους για μερικές χιλιάδες χρέους... Αλλά τα κόμματα καταφέρνουν να εξασφαλίζουν ασυλία για τα θαλασσοδάνεια που τους χορηγήθηκαν στο παρελθόν, με μόνη εγγύηση τα εκλογικά τους ποσοστά. Με τροπολογία κατατεθειμένη εκπροθέσμως και υπερψηφισμένη εσπευσμένως την περασμένη....
Παρασκευή, απαλλάσσονται από ποινικές ευθύνες οι διοικήσεις των τραπεζών που χορήγησαν δάνεια ύψους 270 εκατ. ευρώ σε κόμματα, αλλά και άλλα δάνεια σε ιδρύματα και ΜΚΟ. Από τα 270 εκατ., τα 250 εκατ. έχουν καταλήξει στα ταμεία της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ. Πιο γενναιόδωρη τράπεζα, η διαλυθείσα πλέον Αγροτική, με ροές 198 εκατ. προς Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ.
Οι τράπεζες χορηγούσαν τα κομματοδάνεια με μόνη εγγύηση την κρατική επιδότηση που θα ελάμβαναν τα κόμματα· το προσδοκώμενο έσοδο υπολογιζόταν βάσει τρέχοντος εκλογικού ποσοστού. Μετά την εκλογική συρρίκνωση όμως του περασμένου καλοκαιριού και με σωρευμένο ήδη δανεισμό, τα κόμματα, ιδίως το ΠΑΣΟΚ, με αναλόγως συρρικνωμένη επιδότηση, αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους. Ως εκ τούτου βρίσκονται εκτεθειμένες και οι χορηγούσες τράπεζες, που δεν ασφάλισαν τα χρήματα των καταθετών τους. Με την τροπολογία νομοθετείται ότι οι τραπεζικές διοικήσεις δεν θα υποστούν έλεγχο και κυρώσεις για τα θαλασσοδάνεια, και μάλιστα η ασυλία έχει αναδρομική ισχύ: «Η διάταξη καταλαμβάνει και τα ήδη χορηγηθέντα ή εκκρεμή δάνεια». Η διάταξη καλύπτει και δάνεια προς ιδρύματα, όπως το δάνειο ύψους 90 εκατ. του Μεγάρου Μουσικής. ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ, βαρυνόμενα με δάνεια περίπου 20 εκατ., καταψήφισαν την τροπολογία.
Το κοινοβουλευτικό σύστημα δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς κόμματα. Αυτή η αναγκαία παραδοχή όμως δεν μπορεί να οδηγεί στην οικονομική ασυδοσία των κομμάτων και στη χαριστική ή σκανδαλώδη δανειοδότησή τους. Η κακοδιαχείριση και ο υπερδανεισμός δείχνουν, αφενός, τις χαμηλές διοικητικές ικανότητες των πολιτικών ανδρών που υπόσχονται να σώσουν τη χώρα. Αφετέρου, δείχνουν πώς αντιλαμβάνονται ακόμη και τώρα, επί των ερειπίων, τη σχέση τους με το κράτος και το τραπεζικό σύστημα: ως πεδίο ασυδοσίας και μη ελέγχου, εκτός κανόνων αγοράς, εκτός ισονομίας και ισοπολιτείας. Οι περισσότερες επιχειρήσεις και ιδιώτες την τελευταία τετραετία βρίσκονται χωρίς ρευστότητα, εκτός τραπεζικού δανεισμού, φορτωμένοι με πολλαπλάσιους φόρους και χαράτσια. Το Δημόσιο τους χρωστάει από παντού, ακόμη και επιστροφές ΦΠΑ, και δεν τους πληρώνει. Ασφυκτιούν. Και πνίγονται καθημερινά.
Τα υπερδανεισμένα κόμματα φαίνεται ότι λειτουργούν εκτός πραγματικής οικονομίας, εκτός παραγωγικής κοινωνίας. Πεδίο της δόξης τους ήταν και είναι η συντήρηση ενός παρασιτικού μηχανισμού που θα εξασφάλιζε επιρροή και ψήφους· με θαλασσοδάνεια, άδηλους πόρους, ασυλίες. Με αυτό το μοντέλο λειτουργούσαν, με αυτό κυβερνούσαν τη χώρα. Ακόμη και τώρα, επί των ερειπίων.