Το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, οι εργασίες του οποίου ξεκίνησαν χθες στην Αθήνα, είναι μια μεγάλη
ευκαιρία αλλά και μία «χαμένη» ευκαιρία.
Το συνέδριο είναι μια πολύ μεγάλη ευκαιρία για το ίδιο το ΠΑΣΟΚ να μπορέσει να σταματήσει την
κατηφορική πορεία των τελευταίων ετών. Να μπορέσει να βρει έναν νέο βηματισμό,
να καθορίσει νέους στόχους και προοπτικές. Και κυρίως να ........
μπορέσουν τα ίδια τα
στελέχη του να ξεκαθαρίσουν τι κόμμα θέλουν,
με ποια χαρακτηριστικά και βέβαια με ποια πρόσωπα. Και μόνον αν γίνει κάτι τέτοιο
το ΠΑΣΟΚ μπορεί να έχει ελπίδα, με αυτό η μάλλον με άλλον τίτλο καλυτέρα , να υπάρξει
στο μελλοντικό πολιτικό σκηνικό. Ένα σκηνικό που αλλάζει με ταχύτητες απρόσμενες
και κυρίως χωρίς κάνεις να γνωρίζει με βεβαιότητα προς τα ποια κατεύθυνση.
Η χαμένη ευκαιρία
του συνεδρίου, είναι το ότι δεν τα κατάφερε
το ΠΑΣΟΚ ( όχι πάντα με δική του ευθύνη) να κινήσει , με αφορμή το συνέριο τις διαδικασίες
για την έναρξη ενός ουσιαστικού και με προοπτική διαλόγου για την συγκρότηση
στην χωρά μας ενός πόλου της κεντροαριστεράς.
Ενός πόλου που
σε όλη την πολιτισμένη και προοδευμένη Δυτική Ευρώπη, ονομάζεται σοσιαλδημοκρατία.
Μόνον που στην
χώρα μας, μόλις μέχρι πριν λίγα χρόνια κάποιος μιλούσε για σοσιαλδημοκρατία οι «
προοδευτικοί» τον τοποθετούσαν στην « αντίδραση». Οι γνωστές ελληνικές ιδιομορφίες.
Δυστυχώς για το
ΠΑΣΟΚ , αλλά και για τα άλλα κόμματα και κινήσεις που κινούνται στον ευρύτερο αυτό χώρο, δεν κατάφερε να οδηγήσει
τα πράγματα σε μια συνολική , αξιόπιστη συζήτηση για τον σχηματισμό αυτού του πόλου.
Ενός πόλου που
, αργά η γρήγορα είναι βέβαιο ότι θα συγκροτηθεί στην χώρα μας, όχι γιατί κάποιοι
απλώς το θέλουν, αλλά κυρίως γιατί οι συνθήκες αλλά και οι πολιτική λογική διεθνώς
το επιβάλλουν.
Για να είμαστε όμως ειλικρινείς , δεν είναι μόνον το ΠΑΣΟΚ υπεύθυνο για το « ναυάγιο» αυτών των συζητήσεων. Γιατί μπορεί οι επιτελείς του κινήματος να μην έχουν ακόμη αντιληφθεί τι ακριβώς πρέπει να κάνουν και πόσο βαθιά πρέπει να βάλουν το μαχαίρι
για να αποδείξουν ότι είναι έτοιμοι να μπουν στην νέα εποχή , όμως και οι κινήσεις
του ευρύτερου αυτού χώρου , μάλλον κινούνται αμυντικά
Γιατί βεβαίως μπορούν να έχουν μια καχυποψία, λόγω παρελθόντος, όμως δεν είναι δυνατόν για τέτοιου
είδους λογικές και πιθανόν κάποιοι για ιδεολογικές, ας πούμε, αγκυλώσεις, να σταματούν
τον διάλογο. Έναν διάλογο αναγκαίο, όχι για τον ίδιο τον πολιτικό αυτό χώρο, αλλά
κυρίως για την χώρα και για την ισορροπία και σταθερότητα του πολιτικού συστήματος
.
Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν , έτσι όπως εξελίχθησαν τα πράγματα , θα πρέπει να ξεκαθαρίσει την δική
του γραμμή και στρατηγική και να κινηθεί από εκεί και πέρα, μετά το συνέδριο, γρήγορα,
δυναμικά και με ειλικρίνεια προς την κατεύθυνση της συγκρότησης του σοσιαλδημοκρατικού
μετώπου στην χώρα.
Σε αυτή την λογική , είναι ελπιδοφόρα η αναφορά του Προέδρου του κινήματος Ε Βενιζέλου στην
χθεσινή του ομιλία στο συνέδριο για την συγκρότηση της μεγάλης πλειοψηφικής
κεντροαριστεράς με κοινή κάθοδο στις εκλογές, με πρόσκληση ευθεία προς την
ΔΗΜΑΡ.
Ίσως , αν η πρόταση αυτή είναι ειλικρινής να μπορέσει να οδηγήσει σε νέους δρόμους την κεντροαριστερά
στην χώρα.
ptroupiotis@yahoo.gr