σκύψουνε αυτοί», εγώ ο Ελάχιστος. «Η χώρα δεν είναι η κτήση και η κτίση... είναι οι άνθρωποι», Θουκυδίδης 550 μ.Χ. «Ένα βόλι μπορεί να σκοτώσει τον εχθρό σου. Μία ψήφος μπορεί να σκοτώσει το παιδί σου», Α. Λίνκολν. «Στο τέλος του Φλεβάρη, αρχές του Μάρτη, την άνοιξη άνοιξε μία ανεμώνα εις πείσμα των αντιπροσώπων του λαού», Γ. Κυριόπουλος. Η διαφορά με τους "γείτονες της αμφισβήτησης" είναι ότι, ανά μήνα, εδώ, τα λόγια φρεσκάρονται ή ανανεώνονται σύμφωνα με το τι επιτάσσει η επικαιρότητα. Δεν υπάρχουν γκράφιτι και λέξεις αγγλικές, μόνο καλοσχεδιασμένη γραμματοσειρά και ευανάγνωστα γράμματα. Σαν τη ρήση του σοφού που πρέπει να αποτυπωθεί και στον τελευταίο βιαστικό περαστικό.
Το μυστικό του δρόμου αποκαλύφθηκε, όταν το Σάββατο το πρωί - με το που βγήκε ο ήλιος, μετά την τρελή βροχή - έσκασαν μύτη με την μπογιά τους οι δημιουργοί. Κι όλοι καταλάβαμε ότι δεν ήταν 18χρονοι κουκουλοφόροι, η τρομαγμένη γενιά μετά τον Αλέξη. Αλλά δυο «γνωστοί - άγνωστοι» της περιοχής. Τα αγόρια της Μαυρομιχάλη, ο Παναγιώτης κι ο Τάκης, κρατούν με τον τρόπο τους το δικό τους ημερολόγιο και, με τα χρώματα της αναρχίας, βάφουν την επανάσταση της τρίτης ηλικίας!