Μέσα από το κελί του στις φυλακές Τρικάλων, όπου κρατείται μετα την αποτυχημένη απόπειρα απόδρασης με ελικόπτερο, ο Παναγιώτης Βλαστός μίλησε για τους λόγους που τον οδήγησαν στην πράξη αυτή...
"Η απόδραση ενός κρατουμένου αποτελεί μια κοινωνική κραυγή και σε καμία περίπτωση κολάσιμη πράξη" λέει στο Έθνος της Κυριακής, ο δύο φορές καταδικασμένος σε ισόβια Παναγιώτης Βλαστός.
Ο βαρυποινίτης καταγγέλλει "άνιση μεταχείριση" από τις αρχές και δηλώνει πως το γεγονός ότι τον.......
πολεμούν τον κάνει να αισθάνεται αδικημένος.
"Δεν είμαι δημόσιος κίνδυνος, είμαι ένα μέρος του κοινωνικού φαινομένου που θα έπρεπε να αφυπνίσει τις αρχές προς όλες τις κατευθύνσεις ώστε να αντιληφθεί και να αντιμετωπίσει ένα δυσχερές και απάνθρωπο κοινωνικό φαινόμενο, που ονομάζεται καταστήματα κράτησης"
Ο Παναγιώτης Βλαστος υποστηρίζει πως δεν θα πείραζε ποτέ αθώους ανθρώπους και δεν θα έβαζε ποτέ σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές. Επιπλέον κατηγορεί τις αρχές για τον τρόπο με τον οποίο απέτρεψαν την απόδραση.
"Η προσπάθεια μου για απόδραση ήταν προσωπική και μεμονωμένη. Δεν ήθελα ποτέ να θέσω σε κίνδυνο άλλες ζωές. Ο κρατικός μηχανισμός είναι εκείνος που επιδεικτικά έπραξε κάτι τέτοιο".
Και καταλήγει: "Η προσπάθεια μου αυτή αποτέλεσε μια εσωτερική ανάγκη για για ελευθερία ή τουλάχιστον έναν άγώνα για επίτευξη αξιοπρεπών συνθηκών κράτησης..."
"Η απόδραση ενός κρατουμένου αποτελεί μια κοινωνική κραυγή και σε καμία περίπτωση κολάσιμη πράξη" λέει στο Έθνος της Κυριακής, ο δύο φορές καταδικασμένος σε ισόβια Παναγιώτης Βλαστός.
Ο βαρυποινίτης καταγγέλλει "άνιση μεταχείριση" από τις αρχές και δηλώνει πως το γεγονός ότι τον.......
πολεμούν τον κάνει να αισθάνεται αδικημένος.
"Δεν είμαι δημόσιος κίνδυνος, είμαι ένα μέρος του κοινωνικού φαινομένου που θα έπρεπε να αφυπνίσει τις αρχές προς όλες τις κατευθύνσεις ώστε να αντιληφθεί και να αντιμετωπίσει ένα δυσχερές και απάνθρωπο κοινωνικό φαινόμενο, που ονομάζεται καταστήματα κράτησης"
Ο Παναγιώτης Βλαστος υποστηρίζει πως δεν θα πείραζε ποτέ αθώους ανθρώπους και δεν θα έβαζε ποτέ σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές. Επιπλέον κατηγορεί τις αρχές για τον τρόπο με τον οποίο απέτρεψαν την απόδραση.
"Η προσπάθεια μου για απόδραση ήταν προσωπική και μεμονωμένη. Δεν ήθελα ποτέ να θέσω σε κίνδυνο άλλες ζωές. Ο κρατικός μηχανισμός είναι εκείνος που επιδεικτικά έπραξε κάτι τέτοιο".
Και καταλήγει: "Η προσπάθεια μου αυτή αποτέλεσε μια εσωτερική ανάγκη για για ελευθερία ή τουλάχιστον έναν άγώνα για επίτευξη αξιοπρεπών συνθηκών κράτησης..."