Ελλην Φορολογούμενος
Μ΄ αρέσουν αυτές οι εκδηλώσεις που παλαιοί πολιτικοί γράφουν
βιβλία και υπερασπίζονται οι ίδιοι τις επιλογές τους .
Σ΄ αυτές εμφανίζονται συν τοις άλλης και σπάνια γραμματικά
και συντακτικά φαινόμενα πουχου η χρήση
μέλλοντα - αόριστου ή παρακείμενου - μέλλοντα,.
Ο συγγραφεύς – πολιτικός εκφράζει την απόλυτη βεβαιότητα του
για κάτι που είχε προτείνει ή όχι ( άσχετο
) αυτός ΑΝ γινότανε τώρα θα ήμασταν
Ελβετία!
Εδώ ο....... Μητσοτάκης ς κάνει μια πιρουέτα και βουτιά στα ρηχά
νερά της μνήμης μας ανασκευάζοντας ότι ζήσαμε και μας το παρουσιάζει θετικό.
Αυτό γραμματικά γίνεται αν από το υποθετικό σχήμα «πες/θεώρησε ότι (αυτό
που ειπώθηκε) έγινε/δεν έχει γίνει», με αποκοπή του κύριου μέρους για λόγους
συντομίας.
Το φαινόμενο δεν είναι αποκλειστικά γραμματικό , ούτε και
καινούργιο αλλά στην πολιτική υστεροφημία χρησιμοποιείται κατά κόρον.
Ο Παπανδρέου ο Γεώργιος , ο και καλά γέρος της Δημοκρατίας ,ο
καημένος είχε τόσο σχέση με τη δημοκρατία όσο ο φάντης με το ρετσινόλαδο, γεγονό;ς
αδιάφορο γιατί οι μετέπειτα αγιογράφοι του μα ςτον παρουσίασαν κάτι σαν τον Γκάντι,
τον Ρούσβελτ και τον Λίκολν ταυτόχρονα , τόσο διαφορετικό που αν ήξερες λίγη από
τη ιστορία του τόπου μας θα έλεγες ποιος ήταν ο …φούστης.
Όλα αυτά γίνονται σε
ένα ραμόλι-πάρτυ , αποχαιρετιστήριο για τον πολιτικό σιγά-σιγά την κάνει…σαν να
είναι ένα πολιτικό μνημόσυνο παρουσία του εκλιπόντος
Ζωή σε λόγου μας γεροί να ‘μαστε , να τον ξεχάσουμε