Στην έννοια της άρνησης, περιλαμβάνεται και η συγκαλυμμένη άρνηση, αυτή της μη παροχής νόμιμης πίστωσης, αλλά και αυτή της τεχνητής έλλειψης φαρμάκων, με οποιονδήποτε τρόπο και αν αυτή γίνεται.
Το θέμα είχε φέρει στη Βουλή και ο Π.Κουρουμπλής του ΣΥΡΙΖΑ με ερώτηση προς τον υπουργό Υγείας. Συγκεκριμένα έθετε ζητήματα σχετικά με το εάν υπάρχει το ενδεχόμενο τεχνητής έλλειψης φαρμάκων από τις φαρμακευτικές εταιρείες.
Εξάλλου, ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών (ΙΣΑ) προσέφυγε στο ΣτΕ, ζητώντας να ακυρωθεί ως αντισυνταγματική, παράνομη και αντίθετη στην ευρωπαϊκή και ελληνική νομοθεσία, η από 17 Νοεμβρίου απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Υγείας.
Με την απόφαση επιβάλλεται η υποχρεωτική συνταγογράφηση των φαρμάκων από τους ιατρούς με βάση αποκλειστικά τη δραστική ουσία και όχι με την εμπορική ονομασία του συγκεκριμένου σκευάσματος που αυτοί με τη γνώση και πείρα τους κρίνουν ως πλέον κατάλληλο για τον ασθενή.
Η υπουργική απόφαση, σύμφωνα με τον ΙΣΑ, προβλέπει ότι οι φαρμακοποιοί υποχρεώνονται να χορηγούν τα φθηνότερα διαθέσιμα στην ελληνική αγορά φάρμακα της συγκεκριμένης δραστικής ουσίας.
Σε περίπτωση μη διαθεσιμότητας του συγκεκριμένου φαρμάκου, ο φαρμακοποιός υποχρεώνεται να ενημερώσει τον ασφαλισμένο για το ποιο είναι το φθηνότερο διαθέσιμο στην ελληνική αγορά.
Εάν ο ασφαλισμένος επιλέξει να πάρει ακριβότερο φάρμακο της ίδιας δραστικής ουσίας, υποχρεώνεται να πληρώσει, εκτός τη συμμετοχή του (εάν υπάρχει) και τη διαφορά από την ασφαλιστική τιμή της θεραπευτικής κατηγορίας που ανήκει το φάρμακο.