Ότι δεν έγινε καμία πραγματική προσπάθεια συμμαζέματος των ΕΔ εκεί που μπορούσε και έπρεπε και όλες οι κυβερνήσεις που υπέγραψαν τα δυσβάσταχτα μέτρα επέλεξαν την “εύκολη” γι΄ αυτές λύση των περικοπών αποδοχών.
Όλες αυτές οι παραιτήσεις υποβάλονται σε μια περίοδο που ο ιδιωτικός τομέας “πεθαίνει”. Κι αυτό έχει μεγάλη σημασία, γιατί δείχνει ότι οι στρατιωτικοί δεν εγκαταλείπουν τον κουτσουρεμένο αλλά προς το παρόν σίγουρο μισθό ,έχοντας εξασφαλίσει εργασία. Οι εποχές που ο ιδιωτικός τομέας “άρπαζε” τους στρατιωτικούς αμέσως μετά την παραίτηση ή την αποστρατεία τους έχει περάσει λόγω των μεγάλης κρίσης. Όλα αυτά δείχνουν ότι το μέγεθος της απογοήτευσης των στρατιωτικών είναι τόσο μεγάλο που δεν τους ενοχλεί η ανάληψη του ρίσκου.