Γράφει ο Δ.
Τρικεριώτης
Κάθε Οκτώβρη
η αλλαγή της ώρας είναι πλασματική. Δεν ταξιδεύουμε πράγματι πίσω στον χρόνο. Όμως
με αυτόν τον «λογιστικό» τρόπο μπορούμε να προσθέτουμε στο φθινόπωρο λίγο
χρόνο, έστω και εάν την άνοιξη μια αντίστροφη μετάθεση τον παίρνει πίσω. Ιστορικά,
αυτές οι πλασματικές αλλαγές της ώρας συνδέθηκαν με τις επιχειρησιακές ανάγκες
των δύο παγκοσμίων πολέμων. Σήμερα, στις ........συνθήκες της παγκόσμιας οικονομικής
αναταραχής και ειδικότερα για μας, αποκτούν μια συμβολική σημασία…
Γιατί κάθε
μικρός, έστω πρόσκαιρος επιπλέον χρόνος, θα μπορούσε να βοηθήσει στην
αναπλήρωση του μεγάλου και δυσαναπλήρωτου χαμένου χρόνου της χώρας.
Εφόσον,
βέβαια, αυτός ο επιπλέον χρόνος νοηθεί ως αξιοποίηση της εμπειρίας και
επιστροφή
στις αξίες της πολιτικής και του πολιτισμού, που ισοπεδώθηκαν στη ροή
της
μεταπολιτευτικής εποχής και δέχονται σήμερα τις χαριστικές βολές των
μνημονίων. Δεν μπορούμε να μεταρρυθμίσουμε τον χρόνο που πέρασε,
αλλά μπορούμε να αρπάζουμε κάθε ευκαιρία για να αλλάξουμε την κατεύθυνση
της ροής
του προς όφελός μας.
Για μια αλλαγή εποχής όχι πλασματική, αλλά με τρόπο αποφασιστικό και
κατ΄ανάγκην ριζοσπαστικό…