Η αλληλεγγύη των νέων Καραμουρτζούνηδων
Από τον Ευγένιο Ανδρικόπουλο
Από τον Ευγένιο Ανδρικόπουλο
Τα καθεστωτικά αρπακτικά που χρόνια τώρα ξεθεμελιώνουν κοινωνικές δομές εκθέτοντας σε ανείπωτους κινδύνους τον ευάλωτο πληθυσμό της πατρίδας μας, αντιλήφθησαν πως ταυτοχρόνως εκθέτουν και εαυτούς έναντι μιας αφαιρετικής διαδικασίας στην άκρη της οποίας ο λαός δεν θα έχει να χάσει τίποτα περισσότερο από τις αλυσίδες του.
Κάτι που όταν συμβεί οι σύνδεσμοι των κεφαλών επί του αυχένα τους έχουν ημερομηνία λήξης, η οποία εξ όσων διαδραματίζονται δεν είναι και τόσο μακριά.. Γι αυτό και........
οχυρώνονται..
Συγκρατείστε την φαντασία σας γιατί δεν κατασκευάζουν πυρηνικά καταφύγια. Ξέρουν πως όταν εξεγερθεί ο λαός κανένας τοίχος μολύβδου δεν θα τους διασώσει δεδομένου ότι η μήνη του (του λαού ) είναι ισχυρότερη αυτού.
Προβαίνουν σε κάτι πιο πρακτικό που μπορεί να μην βοηθά στην ουσία τους πληγέντες από τα νύχια τους, (όλων όσων αποκόπηκαν οι προσβάσεις προς την κρατική πρόνοια), φωτίζει ωστόσο το περιβάλλον όπως τα βεγγαλικά και παραπλανεί.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ονομάζεται.
Κάτι σαν αυτοχρηματοδοτούμενη ΜΚΟ είναι που στα χρόνια της πρώτης μετεμφυλιακής μετανάστευσης ασκούσε με εξαιρετική επιτυχία ένας εις την νιοστή υπόδικος και εν ονόματι Καραμουρτζούνης ο «φιλάνθρωπος», κέντρο των «επιχειρήσεων» του οποίου ήταν το Κολωνάκι.
(ακριβώς πίσω από την Μαράσλειο)
Ο τύπος εκβίαζε κατά συρροή και εξακολούθηση επιχειρηματίες της εποχής για την συλλογή χρηματικών ποσών, μικρό μόνο μέρος των οποίων και για λόγους επικοινωνιακούς έφθανε ως τις παραγκουπόλεις.
(Στου Δουργούτη ή της Κοκκινιάς για παράδειγμα)
Για να διανεμηθεί μουνταρία στα υψωμένα χέρια των απελπισμένων προκειμένου να μετριασθεί ο θυμός και η οργή τους ώστε να μην εξεγερθούν.
Κατ’ αντιγραφή έτσι της καλά στημένης μηχανής του Καραμουρτζούνη αλλά με διαφορετικούς πρωταγωνιστές,
(τώρα καλείται ο ίδιος ο λαός όπως στην περίπτωση του Παναθηναϊκού να βγάλει με τα ισχνά του χέρια τα κάστανα από την φωτιά)
εξήλθαν σήμερα άπαντες οι «αλληλέγγυοι» και οργανώνουν σαφάρι συλλογής επικίνδυνων απορριμμάτων –ιδία φαρμάκων- που θα διανεμηθούν στους ανύποπτους δεινοπαθούντες.
Πέραν του γεγονότος πως αυτά δεν καλύπτουν τις ευρωβόρες ανάγκες βαρύτατων ασθενειών όπως του καρκίνου, (πρόκειται για ασπιρίνες και αντιβιοτικά) διανέμονται δίχως την παρέμβαση ενός κρατικού φορέα που θα εγγυηθεί ενυπογράφως την ασφάλεια όλων όσων θα τα λάβουν. Κόλαση!!!
Αλληλεγγύη όμως μεταξύ των γενεών υφίστατο με την θεσμική υποχρέωση όλων των μερών (εργαζόμενοι –εργοδότες – κράτος) καταβολής των ασφαλιστικών τους εισφορών για την κάλυψη των προνιακών αναγκών του πληθυσμού.
Υποχρέωση που ωστόσο εκθεμελιώθηκε συστηματικά από τα πολιτικά δουλικά της άρχουσας τάξης για να την υποκαταστήσουν με την εξευτελιστική για τον λαό «ελεημοσύνη» τους!!!
Γιατί περί αυτού πρόκειται.. Υποβάθμισαν τον εργαζόμενο στην κατηγορία του δούλου και στην συνέχεια μοιράζουν το έλεός τους κατ’ επιλογή.(και πάντα ιδιοτελώς..)
Και το χείριστο.. Το προπαγανδίζουν τσαλαπατώντας και τα έσχατα ίχνη της αξιοπρέπειας που εκ του χαρακτήρα του διατηρούσε (ο λαός) ακόμη..
Καιρός γαρ εγγύς..