Του Γ.ΔΕΛΑΣΤΙΚ
Τίποτα δεν έχει μείνει όρθιο στην Ελλάδα μετά από δυόμισι χρόνια εφαρμογής της πολιτικής που επιβάλλουν η ΕΕ και το ΔΝΤ μέσω των αλλεπάλληλων μνημονίων. Η χώρα μας γυρίζει δεκαετίες πίσω σε όλους τους τομείς - στις αποδοχές, στις συντάξεις, στο επίπεδο της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, στο μέγεθος της οικονομίας της.
Τα πάντα συρρικνώνονται με μοναδική εξαίρεση το δημόσιο χρέος, το οποίο διαρκώς αυξάνει, παρόλο που οι Γερμανοί υπήγαγαν την Ελλάδα υπό καθεστώς περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας ισχυριζόμενοι ότι στόχος τους είναι, υποτίθεται, η μείωση του χρέους. Το ελληνικό ΑΕΠ γίνεται κάθε χρόνο και μικρότερο. Πάνω από 6,5% θα μειωθεί και φέτος, με αποτέλεσμα στο τέλος του χρόνου η σωρευτική του μείωση σε.........
σχέση με το 2008 να υπερβαίνει το 20%. Μόνο σε περιπτώσεις πολέμων υπάρχει τέτοια καταβαράθρωση. Καταποντισμός του ΑΕΠ συνεπιφέρει αναπότρεπτα έξαρση της ανεργίας. Υπερτριπλασιάστηκε (!) από τον Ιούνιο του 2008 ως τον Ιούνιο του 2012 ο αριθμός των ανέργων – από το 7,4% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού που ήταν εκτινάχθηκε στο 24,4%. Φτάσαμε στο τραγικό σημείο 3,8 εκατ. Έλληνες εργαζόμενοι να πρέπει να ζήσουν 4,6 εκατομμύρια άτομα – δηλαδή 1,2 εκατομμύρια ανέργους και 3,4 μη οικονομικά ενεργά άτομα (γέροι, παιδιά κ.λ.π.)!
Αυτό είναι αδύνατον, βέβαια, χωρίς δραματική πτώση του βιοτικού
επιπέδου όλων των Ελλήνων, τόσο αυτών που εργάζονται όσο και αυτών που
δεν δουλεύουν. Και να σκεφθεί κανείς ότι μόλις το 2008 η κατάσταση στη
χώρα μας ήταν αντίστροφη – 4,5 εκατ. απασχολούμενοι συντηρούσαν 3,8 εκατομμύρια μη οικονομικά ενεργά άτομα και ανέργου.
Όχι ότι επρόκειτο για καμιά ιδανική αναλογία, αλλά δεν ήταν και το
σημερινό δράμα. Η κατακρήμνιση του επιπέδου ζωής των Ελλήνων δεν
εμποδίζει φυσικά την αύξηση του δημόσιου χρέους – από 115% του ΑΕΠ που
το παρέλαβε ο Γιώργος Παπανδρέου τον Οκτώβριο του 2009, φέτος θα διαμορφωθεί στο....166,5! Αν, όπως μας είπαν τότε ήμασταν χρεοκοπημένοι με χρέος 115% ή 125% όπως ισχυρίστηκε το ΠΑΣΟΚ, πώς είναι δυνατόν να «έχουμε σωθεί» με χρέος 166%!
ΕΙΝΑΙ προφανές ότι μέχρι τώρα οι ισχυρισμοί περί «σωτηρίας μέσω Μνημονίου» είναι εντελώς ανυπόστατοι.
Δεν συνοδεύονται από στοιχεία δημοσιονομικά που να τους επιβεβαιώνουν,
έστω και στο μέλλον. Το εντελώς αντίθετο αποδεικνύουν με επιστημονικό τρόπο δύο μελέτες
που τα αποτελέσματα τους δημοσιοποιήθηκαν την περασμένη εβδομάδα.
Παντελώς ανέφικτο χαρακτηρίζουν τον στόχο της επιστροφής του ελληνικού
χρέους στα επίπεδα της... «χρεοκοπίας» του 2008 τόσο μελέτη του ΚΕΠΕ που τα πορίσματα της δημοσιεύθηκαν όσο και άλλη μελέτη του ΙΟΒΕ που δεν έχει ακόμη παρουσιαστεί, αλλά που δόθηκε στον Τύπο το κύριο συμπέρασμά της: ακόμη και το 2020, το χρέος δεν θα βρίσκεται στο ύψος του 120% του ΑΕΠ που έχει ως στόχο το Μνημόνιο, θα κυμαίνεται γύρω στο... 150% του ΑΕΠ! Δέκα και πλέον χρόνια δηλαδή μνημονιακής πολιτικής και ανείπωτων δεινών του ελληνικού λαού θα έχουν οδηγήσει σε μια κατάσταση πολύ χειρότερη από αυτή που υποτίθεται ότι θα θεράπευαν! Αν συνεχιστεί η σημερινή μνημονιακή πολιτική, η Ελλάδα οδηγείται στο βάραθρο. Αυτό είναι το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγουν οι πάντες είτε το ομολογούν είτε όχι.
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ βυθίζονται στη μιζέρια. Πως μπορεί να κοιμηθεί ήρεμος κανείς όταν ξέρει ότι η αγοραστική δύναμη του κατώτατου μισθού, μετά το «τσεκούρωμα» του Φεβρουαρίου φέτος, έπεσε στο επίπεδο του... 1978, σχεδόν 35 χρόνια πίσω; Ο κατώτατος μισθός βυθίστηκε πλέον στο 49% του μέσου όρου των κατώτατων μισθών των ανεπτυγμένων χωρών της ΕΕ από το 60% που ήταν πριν τον Φεβρουάριο. Στο τέλος του 2012, το κατά κεφαλήν εισόδημα των Ελλήνων θα αντιστοιχεί πλέον στο 68,5% του μέσου όρου της ΕΕ, θα έχουμε γυρίσει δηλαδή... 20 (!) χρόνια πίσω, στα επίπεδα σύγκλισης του 1993. Από του χρόνου δεν θα υπάρχει καμιά χώρα της Δυτικής Ευρώπης φτωχότερη από την Ελλάδα, θα συγκρινόμαστε μόνο με ανατολικο-ευρωπαϊκές χώρες, όπως η... Κροατία!